Η πρωτιά…

Θερίζουν» τα τροχαία. Για να επιβεβαιώσουμε για μια ακόμη φορά την πρωτιά μας. Είμαστε η χώρα όπου η πρώτη αιτία θανάτου στις ηλικίες 18-44 είναι τα τροχαία ατυχήματα. Ατυχήματα και δυστυχήματα, που συχνά  συνοδεύονται και από φράση  «κακιά στιγμή».  Αγόρια που έφυγαν στη στροφή. Κορίτσια που ανέβηκαν για μια γρήγορη βόλτα. Παιδιά που ήπιαν ένα ποτηράκι παραπάνω. Ξενύχτηδες που βγήκαν στο απέναντι ρεύμα. «Φταίνε οι δρόμοι», θα πουν κάποιοι. Εχει μια δόση αλήθειας. Ομως οι μισοί νεκροί, σε όλη την Ελλάδα, θα ζούσαν εάν είχαν δεθεί με τη ζώνη τους ή εάν φορούσαν το κράνος τους, παιδιά θα γλίτωναν εάν ήταν σωστά δεμένα στα αυτοκίνητα, νέοι άνθρωποι εάν μετά το παραπάνω ποτηράκι δεν έπιαναν το τιμόνι. Στις αιτίες τα τελευταία χρόνια προστέθηκε και το κινητό. Στο ένα χέρι το τιμόνι και στο άλλο τα λάικ και τα στόρυ. Και δίπλα από τους νεκρούς και τους αναπήρους, οι γονείς αλλά και οι συγγενείς των θυμάτων, που θάβονται μαζί τους. Αυτοί που κλείνονται στα σπίτια τους και ρίχνουν όλο το φταίξιμο πάνω τους. Γιατί του πήρα μηχανή; Γιατί του έδωσα το αμάξι; Τι μπορεί να γίνει; Δεν θα πούμε τίποτε πρωτότυπο. Αυστηροί έλεγχοι για το ποτό, τις ζώνες και τα κράνη και κυκλοφοριακή αγωγή. Από τον Σεπτέμβριο η οδική ασφάλεια θα είναι επιτέλους, υποχρεωτικό μάθημα στα σχολεία. Αυτό που ο Ιαβέρης ονομάζει «εκπαίδευση της συνείδησής τους», ώστε να καταλάβουν πως η ζωή τους κινδυνεύει να χαθεί μέσα σε κάποια δέκατα του δευτερολέπτου. Και δεν θα είναι «η κακιά στιγμή».