Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με αγωγή για την ακύρωση ιδιόγραφης διαθήκης προσέφυγαν τρεις ημεδαποί κάτοικοι Καναδά κατά συγγενούς τους.
Την 11η Δεκεμβρίου 2009 απεβίωσε στη Ρόδο ο σύζυγος της πρώτης και πατέρας των λοιπών δύο εναγόντων αλλά και του εναγομένου και κατέλειπε ως πλησιέστερους συγγενείς του εκείνους (την πρώτη ως σύζυγό του, τον δεύτερο και τρίτο ως γνήσια και νόμιμα τέκνα του) και τον εναγόμενο.
Την 1η Μαρτίου 2016 δυνάμει πρακτικών δημοσίευσης της εκουσίας δικαιοδοσίας του Ειρηνοδικείου Ρόδου και κατόπιν αίτησης του εναγομένου δημοσιεύθηκε ιδιόγραφη διαθήκη του αποβιώσαντος η οποία φέρεται ότι είχε γραφεί από τον διαθέτη, πίσω από τοπογραφικό σχεδιάγραμμα πολιτικού μηχανικού με ημερομηνία μηνός Σεπτεμβρίου 2009 το οποίο απεικονίζει ακίνητο.
Υποστηρίζουν ότι η ιδιόγραφη διαθήκη του αποβιώσαντος, με την οποία εγκαθίσταται ως μοναδικός και αποκλειστικός κληρονόμος του διαθέτη, ο εναγόμενος, είναι καθ΄ ολοκληρίαν άκυρη και διατείνονται ότι δεν έχει γραφεί και υπογραφεί από το χέρι του ως προς όλα της τα στοιχεία (περιεχόμενο, χρονολόγηση και υπογραφή αυτής (πολύ περισσότερο που δημοσιεύθηκε επτά ολόκληρα έτη μετά τον θάνατό του και μάλιστα φέρεται ότι συντάχθηκε πίσω από τοπογραφικό διάγραμμα μηνός Σεπτεμβρίου 2009) όπως επιτάσσουν οι οικείες διατάξεις του ΑΚ, και όπως θα αποδειχθεί ενώπιον του Δικαστηρίου με μάρτυρες και έγγραφα, είναι άκυρη και δεν παράγει καμία έννομη συνέπεια.
Με την ανωτέρω ιδιόγραφη διαθήκη φέρεται ο αποβιώσας να καταλείπει αποκλειστικά και μόνο στον εναγόμενο και υιό του ο οποίος έκτοτε εγκασταστάθηκε στα κληρονομιαία ακίνητα μία ισόγεια οικοδομή επιφανείας 246 τ.μ. και χωράφια.
Ισχυρίζονται ακόμη ότι η φερόμενη ως ιδιόγραφη διαθήκη, δεν κηρύχθηκε κυρία, ούτε κατά τη δημοσίευσή της ούτε σε μεταγενέστερο χρόνο από το αρμόδιο Ειρηνοδικείο Ρόδου και ως εκ τούτου δεν παράγει αρχικά τεκμήριο γνησιότητας υπέρ εκείνου που την επικαλείται, ήτοι υπέρ του εναγομένου, ενώ τότε μόνο αποτελεί τεκμήριο, μέχρις ανταποδείξεως, όταν από τη δημοσίευση της διαθήκης παρήλθε πενταετία, χωρίς στο μεταξύ να αμφισβητηθεί η γνησιότητα της διαθήκης σε δίκη μεταξύ εκείνου, που αντλεί δικαιώματα από αυτήν και κάποιου απ’ αυτούς που βλάπτονται από την ύπαρξή της.
Με την αγωγή τους ζητούν να αναγνωρίζεται ότι η ιδιόγραφη διαθήκη του αποβιώσαντος είναι άκυρη εφόσον δεν συντάχθηκε ιδιοχείρως από τον κληρονομούμενο/διαθέτη, ούτε χρονολογήθηκε από τον ίδιο και ούτε υπογράφηκε από αυτόν και να αναγνωριστεί το κληρονομικό τους δικαίωμα στην κινητή και ακίνητη κληρονομιαία περιουσία του αποβιώσαντος.
Την υπόθεση χειρίζονται οι δικηγόροι κ.κ. Στέλιος Αλεξανδρής και Πολυξένη Χατζηγιάννη.
