Στην ενεργειακή αναβάθμιση του Δημαρχιακού Μεγάρου προχωρά ο Δήμος Ρόδου, υποβάλλοντας αίτημα χρηματοδότησης στη δράση «Ενεργειακή αναβάθμιση του δημόσιου κτηριακού αποθέματος της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου», με προϋπολογισμό 2.6 εκατ. ευρώ συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.
Οι εργασίες αφορούν την ενεργειακή αναβάθμιση, παράλληλα με την αποκατάσταση των όψεων του μεγάρου από άποψη δομική, όσο και αρχιτεκτονική.
Το έργο αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων παρεμβάσεων που υλοποιήθηκαν το 2019, μέσα από το πρόγραμμα «Συνεργείν» επί δημαρχίας Φώτη Χατζηδιάκου και θητείας Τέρη Χατζηιωάννου από την Διεύθυνση Μεσαιωνικής Πόλης και Μνημείων που αφορούσαν την Ανατολική και τη Βόρεια Όψη (Πρόσοψη). Το παρόν έργο αποσκοπεί στην αποκατάσταση των λοιπών όψεων, σύμφωνα με τη μελέτη 2019 και την τεχνική έκθεση του 2014, η οποία εγκρίθηκε από το αρμόδιο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής.
Δυτική και Νότια Όψη
Συγκεκριμένα οι εργασίες που θα εκτελεστούν αφορούν: επισκευαστικές εργασίες των όψεων, αντικατάσταση/συντήρηση των κουφωμάτων (εκτός των όψεων Ανατολικά και Βόρεια του κτιρίου που έχει ήδη περαιωθεί, σύμφωνα με την προγενέστερη εγκεκριμένη μελέτη της υπηρεσίας που εκπονήθηκε το έτος 2019), θερμομονωτική προστασία του δώματος εξωτερικά, με την εφαρμογή ανεστραμμένης μόνωσης, νέα εγκατάσταση κλιματισμού (ψύξη/θέρμανση/εξαερισμός), δικτύων ψυκτικών σωληνώσεων και λοιπών στοιχείων της εγκατάστασης και των αυτοματισμών της με σκοπό τον πλήρη κλιματισμό του ισογείου καθώς και του πρώτου ορόφου του δημαρχείου, αποξήλωση των παλαιών μηχανημάτων, αντικατάσταση του φωτισμού με φωτιστικά σώματα και λάμπες led, με στόχο, πέραν της ενεργειακής αναβάθμισης, την επίτευξη της ομοιογένειας και της ποιότητας του φωτισμού του δημαρχιακού μεγάρου και εγκατάσταση έξυπνων συσκευών διαχείρισης των προαναφερόμενων παρεμβάσεων (BEMs/ Building Energy Systems).
Δυσκολίες κτιρίου
Τα ανοίγματα του κτιρίου, στις τρεις κύριες όψεις υφίστανται σε κατακόρυφη διάταξη διπλών ανοιγμάτων ισογείου – ορόφου, σε μικρή εσοχή από το επίπεδο της όψης. Τα παράθυρα του υπογείου, στην ίδια διάταξη, είναι ξύλινα, μονόφυλλα ή δίφυλλα, ανοιγόμενα, χωρίς εξωτερικά ρολά, με σιδερένια κιγκλιδώματα απλού σχεδίου. Τα παράθυρα του ισογείου και του ορόφου είναι ξύλινα, μονόφυλλα ή δίφυλλα, ανοιγόμενα, συχνά με σταθερούς φεγγίτες με ή χωρίς εξωτερικά ξύλινα ρολά. Στην βόρεια και στη νότια όψη υπάρχουν δύο ξύλινες θύρες εισόδου, δίφυλλες ανοιγόμενες ταμπλαδωτές στο κάτω τμήμα τους και με σταθερά υαλοστάσια στο πάνω. Στο χώρο της αίθουσας του Δημοτικού Συμβουλίου στη νότια όψη υπάρχουν εννέα κατακόρυφα κουφώματα, ξύλινα μονόφυλλα σταθερά χωρίς εξωτερικά ρολά. Η κύρια θύρα εισόδου και η εξωτερική θύρα εισόδου στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου είναι σιδερένιες, δίφυλλες, ανοιγόμενες με υαλοστάσια και εξωτερική σιδεριά πολυσύνθετου σχεδίου, με σταθερούς φεγγίτες. Στο κεντρικό ημικυκλικό τμήμα της δυτικής όψης, στο χώρο του παρεκκλησίου και στον όροφο αντίστοιχα τα κουφώματα έχουν τροποποιηθεί. Στο ισόγειο είναι σταθερά μεταλλικά και φέρουν παραστάσεις αγίων ενώ στον όροφο στο χώρο του εκθετηρίου έχουν κλείσει εσωτερικά, αποτελούν εσοχές και φέρουν εξωτερικά ξύλινα πατζούρια. Στο Δημοτικό θέατρο αντίστοιχα υπάρχουν πέντε κουφώματα τετράφυλλα από αλουμίνιο στην πρόσοψη, δύο θύρες στην ανατολική και δυτική όψη που πρόσφατα αντικαταστάθηκαν με δίφυλλες μεταλλικές πυράντοχες, η κεντρική θύρα είναι κατασκευασμένη από υαλοστάσιο τύπου security. Στο υπόγειο του κτιρίου υπάρχουν και δύο σιδηρές δίφυλλες εξώθυρες με σταθερό φεγγίτη. Αυτές οι λεπτομέρειες αναφέρονται στην τεχνική έκθεση του 2014, η οποία εγκρίθηκε από το αρμόδιο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής
Το χρονικό της
κατασκευής του
Το συγκρότημα του Δημαρχιακού Μεγάρου και του Δημοτικού Θεάτρου της Ρόδου κατασκευάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1930, στην δυτική πλευρά της πλατείας Αυτοκρατορίας (piazza Impero, σημερινή πλατεία Ελευθερίας), η οποία χωροθετήθηκε δυτικά του Κυβερνείου και νότια του Εθνικού Θεάτρου, στο χώρο όπου υπήρχαν η κατοικία των ευεργετών Μίνωα και Μαρουλίτσας Βενετοκλή και ο ιππικός όμιλος. Κτίστηκε για να αποτελέσει την έδρα της Λέσχης του Φασισμού (Casa Littoria). Tov θεμέλιο λίθο του κτιρίου έβαλε ο De Vecchi την 18 Οκτωβρίου 1936, όταν ακόμη ήταν υπουργός, με την ευκαιρία της επίσκεψης του στην Ρόδο.
Η ουσιαστική έναρξη εργασιών έγινε στις 15 Νοεμβρίου 1937, με αρχιτέκτονα τον Armando Bernabiti και το κτίριο παραδόθηκε στις 28 Ιουλίου 1939. Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα κτιρίων της περιόδου, με στιβαρό ορθογώνιο όγκο, προεξοχή του κεντρικού τμήματος της πρόσοψης, με μνημειώδη μαρμάρινη κλίμακα εισόδου, ανοίγματα επαναλαμβανόμενα καθ’ ύψος και συμμετρικά ως προς τον άξονα. Οι όψεις του είναι επενδυμένες με τοπικό κατεργασμένο λίθο και τα κουφώματα του, διαφόρων τύπων, έχουν αντικατασταθεί τμηματικά.
Πρόκειται για διώροφο κτίσμα με υπόγειο συνολικής επιφάνειας 3.150,00 τ.μ. Μετά την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στη Ελλάδα, το κτίριο στέγασε το Δημαρχιακό Μέγαρο της Ρόδου. Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο διατηρητέων κτιρίων της πολεοδομικής ενότητας Νεοχωρίου της Ρόδου, ενώ παράλληλα το κτίριο εμπίπτει στον χαρακτηρισμό ολόκληρης της παραλίας Μαντρακίου ως ιστορικού τόπου ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 162/Β/7-4-1983).
