ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ «Δάνειο» 14.235.000 € χωρίς… παραστατικά!

«Iλιγγο» προκαλεί η διακίνηση χρηματικών ποσών συνολικού ύψους 14 εκατ. ευρώ, σε βάθος τριετίας από εσωτερικό λογαριασμό της Τράπεζας Πειραιώς στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως σε λογαριασμό Ροδίτη επιχειρηματία – ψυκτικού αλλά και η διαχείριση δανειακού χαρτοφυλακίου, που σχηματίστηκε για την εξασφάλιση της τράπεζας και την ανάκρουση των κραδασμών από την αποκάλυψη ότι τα χρήματα αυτά είχαν δοθεί χωρίς παραστατικά και χωρίς εξασφαλίσεις.
Η υπόθεση για την οποία, παρότι είχε διενεργηθεί κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση τον Δεκέμβριο του 2006, απ’ όπου δεν προέκυψε τίποτε το αξιόποινο, έχει προσλάβει διαστάσεις μετά την παρέμβαση του ΣΔΟΕ Νοτίου Αιγαίου κατόπιν παραγγελίας της αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Όπως αποκαλύπτει σήμερα η «δημοκρατική», η Τράπεζα Πειραιώς, που είχε επιχειρήσει να «κλείσει» εξωδικαστικά και χωρίς επιπτώσεις το σκάνδαλο, βρίσκεται πλέον στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση να διεκδικεί περίπου 11 εκατ. ευρώ από τον επιχειρηματία με αγωγή που υπέβαλε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την 27η Φεβρουαρίου 2013 η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί την 19η Νοεμβρίου 2015.
Ετσι, ενώ τον Δεκέμβριο του 2006, όταν η «δημοκρατική» απεκάλυψε το σκάνδαλο η τράπεζα επιχειρούσε να πείσει με ανακοίνωσή της ότι όλα ήταν… «μέλι – γάλα», στην αγωγή που υπέβαλε 6 έτη μετά, ανέκρουσε πρύμναν.
Μεταξύ άλλων υποστηρίζεται στην αγωγή ότι ο Ροδίτης επιχειρηματίας, από την 2 Οκτωβρίου 2002  έως την 6η Ιουνίου 2006,  πιστώθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς 15 φορές παράτυπα, αχρεωστήτως και χωρίς καμία εξασφάλιση με διάφορα χρηματικά ποσά με αντίστοιχη χρέωση εσωτερικού λογαριασμού της Τράπεζας.
Συνολικά πιστώθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς με το ποσό των 14.235.000 €!
Η Τράπεζα στην αγωγή της αναφέρει ότι οι χορηγήσεις αυτές προέρχονταν από ίδια κεφάλαια της Τράπεζας Πειραιώς, με αντίστοιχη χρέωση εσωτερικού λογαριασμού του Καταστήματος Ρόδου.
Ελαβαν όμως χώρα παράτυπα, δηλαδή εκτός των εγκριτικών διαδικασιών της Τράπεζας και χωρίς καμία απολύτως εξασφάλιση του αναληφθέντος πιστωτικού κινδύνου.
Οι παράτυπες αυτές χρεοπιστώσεις φέρονται να έγιναν αντιληπτές από την τράπεζα στις αρχές Δεκεμβρίου του 2006, οπότε άμεσα ζητήθηκε να προσκομιστούν από το αρχείο της τα παραστατικά συγκεκριμένων ημερομηνιών του έτους 2006, όπου εμφανίζονταν τέτοιες συναλλαγές. Διαπιστώθηκε όμως ότι δεν υπήρχαν τα αντίστοιχα παραστατικά χρέωσης του εσωτερικού λογαριασμού τάξεως του καταστήματος Ρόδου και αντίστοιχης πίστωσης του επιχειρηματία!
Το γεγονός αυτό οδήγησε άμεσα στη διενέργεια επιτόπιου ελέγχου από κλιμάκιο επιθεωρητών της Διεύθυνσης Εσωτερικών Ελέγχου της Τράπεζας, το οποίο μετέβη στις 14 Δεκεμβρίου 2006 στο κατάστημα Ρόδου για περαιτέρω έρευνα.
Κατά την έρευνα αυτή, ζητήθηκε άμεσα και παράχθηκε από το ηλεκτρονικό σύστημα της τράπεζας, παραμετροποιημένη κατάσταση, στην οποία εμφανίζονται οι συμψηφιστικές λογιστικές εγγραφές του εσωτερικού λογαριασμού τάξεως του καταστήματος Ρόδου με τις αντίστοιχες πιστώσεις στον επιχειρηματία.
Διαπιστώθηκε λοιπόν ότι οι χρεοπιστώσεις πραγματοποιήθηκαν με χρήστη διενέργειάς τους από κωδικό που ανήκε στον τότε προϊστάμενο χορηγήσεων του καταστήματος.  Ελαβαν δε χώρα μέσω συμψηφιστικών λογιστικών εγγράφων.
Σύμφωνα με την αγωγή ο συγκεκριμένος υπάλληλος, αυτοβούλως και σε συνεννόηση με τον επιχειρηματία, φέρεται να προέβη στις παραπάνω ημερομηνίες σε άτυπη, αχρεώστητη και παράτυπη, δηλαδή εκτός των εγκριτικών διαδικασιών της τράπεζας, χορήγηση των ανωτέρω ποσών, συνολικού ύψους 14.235.000 €,  για να χρησιμοποιηθούν για τις δραστηριότητές του σε οικοδομικές επιχειρήσεις, χρεώνοντας αντιστοίχως τον εσωτερικό λογαριασμό της τράπεζας.
Την ίδια ημέρα φέρεται να κλήθηκε από το κλιμάκιο επιθεωρητών της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου της Τράπεζας και παρέστη στο κατάστημα Ρόδου ο επιχειρηματίας, ώστε να δώσει εξηγήσεις για τις παράτυπες αυτές χορηγήσεις.  Ο ίδιος φέρεται να παραδέχθηκε τη χορήγηση των παραπάνω ποσών, αναγνώρισε την οφειλή του προς την τράπεζα, παραδέχθηκε ότι είχε λάβει όλα τα παραπάνω ποσά ως δάνειο, αποφεύγοντας την παροχή εμπράγματης εξασφάλισης των δανειακών απαιτήσεων και να κατέβαλε στην Τράπεζα το ποσό των 4.200.000 ευρώ που αποτελούσε το υπόλοιπο των λογαριασμών του από επενδύσεις σε χρεόγραφα, αμοιβαία κεφάλαια και μετοχές.
Στην ίδια αγωγή τονίζεται ότι η χορήγηση των ποσών στον επιχειρηματία ήταν παράτυπη, καθώς ουδέποτε εκδόθηκαν καταθετήρια για τις εκταμιεύσεις, ούτε και ελήφθησαν εμπράγματες εξασφαλίσεις υπέρ της Τράπεζας, για τις χορηγήσεις αυτές.
Η τράπεζα υποστηρίζει ότι ο επιχειρηματίας δέχθηκε, το ανεξόφλητο υπόλοιπο των εκταμιευμένων ποσών που συνολικά έλαβε, ήτοι το συνολικό ποσό των 10.065.000 ευρώ, να λάβει πλέον τη νομότυπη μορφή εγγράφως συνομολογουμένου δανείου και να παρασχεθούν πλέον οι αναγκαίες εμπράγματες εξασφαλίσεις στην Τράπεζα.
Ειδικότερα, στις 15 Δεκεμβρίου 2006, παρουσία δύο δικηγόρων του, φέρεται να υπέγραψε σύμβαση στεγαστικού τοκοχρεωλυτικού δανείου με επιτόκιο Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) ποσού 10.065.000 ευρώ και να συναίνεσε προς εξασφάλιση του δανείου αυτού, στην εγγραφή προσημειώσεων υποθήκης επί ακινήτων ιδιοκτησίας του.
Ειδικότερα, με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, ενεγράφη με τη συναίνεση του αντιδίκου προσημείωση υποθήκης:
– Στο ½ εξ αδιαιρέτου ενός ισόγειου καταστήματος που αποτελείται από ισόγειο επιφάνειας 60 τ.μ., πρώτο όροφο επιφάνειας 90 τ.μ., που ευρίσκεται στην Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου.
-Σε ένα κατάστημα του ισογείου που αποτελείται από ισόγειο με WC επιφάνειας 130 τ.μ..
-Σε οριζόντιες ιδιοκτησίες μίας οικοδομής, επί ενός οικοπέδου επιφάνειας 528 τ.μ., και συγκεκριμένα:
– σε μία υπόγεια αποθήκη με αριθμό 1, επιφάνειας 91,37 τ.μ.
– σε μία υπόγεια αποθήκη με αριθμό 2, επιφάνειας 92,31 τ.μ.
– σε ένα διαμέρισμα του Β’ ορόφου με αριθμό 11, επιφάνειας 105,95 τ.μ.,
– επί αέρινης στήλης υπέρ του με αριθμό 11 διαμερίσματος, επιφάνειας 105,95 τ.μ.
– σε ένα διαμέρισμα του ισογείου με αριθμό 4, επιφάνειας 43,02 τ.μ.,
– σε ένα διαμέρισμα του ισογείου, με αριθμό 5, επιφάνειας 62,91 τ.μ.,
– σε ένα διαμέρισμα του Α ορόφου με αριθμό 9, επιφάνειας 92,31 τ.μ.,
– επί αέρινης στήλης υπέρ του με αριθμό 12 διαμερίσματος, με αριθμό 15, επιφάνειας 92,31 τ.μ.
Περαιτέρω, προς εξασφάλιση του επίμαχου δανείου, συναίνεσε και η σύζυγος του στην εγγραφή προσημείωσης υποθήκης επί ακινήτου ιδιοκτησίας της και συγκεκριμένα επί ενός αγρού συνολικής εκτάσεως 4075 τ.μ. που βρίσκεται στα Κοσκινού.
Για την παρακολούθηση του δανείου, η Τράπεζα Πειραιώς τήρησε λογαριασμό.
Για την αποπληρωμή του δανείου ο επιχειρηματίας φέρεται να κατέβαλε στην Τράπεζα τις κάτωθι ημερομηνίες τα αντίστοιχα ποσά:
– Στις 20/04/2007 το ποσό των 10,68€
– Στις 22/05/2007 το ποσό των 1.431,96€
– Στις 25/01/2008 το ποσό των 2.168,48 €
– Στις 13/03/2008 το ποσό των 50,00€
– Στις 01/07/2008 το ποσό των 15,35€.
Ετσι, στις 21 Οκτωβρίου 2009, όφειλε στην Τράπεζα Πειραιώς το συνολικό ποσό των 11.111.148,65 ευρώ.
Λόγω της υπερημερίας του ως προς την καταβολή των οφειλόμενων δόσεων του δανείου, η τράπεζα κατήγγειλε την σύμβαση στεγαστικού δανείου, κήρυξε ληξιπρόθεσμο και απαιτητό και το άληκτο κεφάλαιο των υπόλοιπων δόσεων του δανείου και έκλεισε τον λογαριασμό.
Η συνέχεια στην ένδικη διαφορά θα δοθεί στις δικαστικές αίθουσες, ενώ αναμένεται και η ολοκλήρωση της νέας έρευνας που έχει ξεκινήσει.
Αυτό που πάντως εκπλήσσει πέραν της πορείας της υπόθεσης από αποκαλύψεως της είναι το γεγονός ότι η σύμβαση δανείου ύψους 10.065.000 ευρώ υπεγράφη σε χρόνο ρεκόρ για τα τραπεζικά δεδομένα.
Ολοκληρώθηκαν συγκεκριμένα με ταχύτητα φωτός όλες οι απαιτούμενες προεργασίες (έλεγχοι κτηματολόγιο, υπολογισμός αξίας των ακινήτων από μηχανικό, εγκρίσεις αρμοδίως κ.λπ.).
Η εξόφληση του δανείου είχε συμφωνηθεί να γίνει από τον οφειλέτη με 180 συνεχείς ισόποσες τοκοχρεολυτικές δόσεις, η πρώτη από τις οποίες θα κατεβάλλετο τρεις μήνες μετά την ημερομηνία της εκταμίευσης, με επιτόκιο κυμαινόμενο που θα απαρτίζεται από το εκάστοτε ελάχιστο επιτόκιο προσφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης, πλέον της εισφοράς του ν. 128/75 0,12% και σύμφωνα με τους λοιπούς όρους και συμφωνίες που αναλυτικά προβλέπει η σύμβαση.
Το ποσό του δανείου βέβαια είχε εισέλθει στον λογαριασμό του δανειζόμενου πριν την υπογραφή της σύμβασης.
Ενα ερωτηματικό είναι εξάλλου ποιες είναι ακριβώς οι εργασίες επισκευών που θα έκανε στα ακίνητά του ο δανειζόμενος και με ποια κριτήρια υπολογίστηκε το ύψος αυτών.
Ενα άλλο ερωτηματικό είναι αν καταβλήθηκαν οι αναλογούντες φόροι και τέλη υπέρ του δημοσίου για τα χρήματα που είχαν εκταμιευθεί.