Τις πρώτες αντιδράσεις αρχίζει να συναντά η κυβέρνηση από πλευράς εργοδοτών σε σχέση με την πρόθεση της να αυξήσει τον κατώτατο μισθό από τις αρχές του 2019.
Οι εργοδοτικές αντιδράσεις αφορούν κυρίως στο γεγονός ότι, για την ώρα τουλάχιστον, η κυβέρνηση δεν έχει συνδέσει την αύξηση του κατώτατου με κάποια μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Οι όποιες μειώσεις τις οποίες έχει εξαγγείλει, αφορούν μόνο τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών, οι οποίες όμως δεν “αγγίζουν” το μισθολογικό και μη μισθολογικό κόστος των επιχειρήσεων.
Παράλληλα, εξακολουθούν να υπάρχουν ενστάσεις από πλευράς των εργοδοτών συνολικά με την αποφασιστική εμπλοκή του κράτους στον καθορισμό του εν λόγω μισθού, όπως αυτή προβλέπεται στο νόμο του 2013, αλλά και επικαιροποιήθηκε με πρόσφατη τροπολογία που ψήφισε η κυβέρνηση.
Ενδεικτικό σε σχέση με τις εργοδοτικές διαθέσεις ήταν χθες το δελτίο του ΣΕΒ για την ελληνική οικονομία, στο οποίο τονίζονται πως –βάσει στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ- οι μισθοίαυξήθηκαν το 2017, αλλά και ως τα μέσα του 2018 “χωρίς κρατική παρέμβαση”.
Με άλλα λόγια, όπως ερμηνεύουν κύκλοι της αγοράς τη σημείωση του ΣΕΒ, δεν είναι αναγκαίες οι παρεμβάσεις των κυβερνήσεων προς την κατεύθυνση της αύξησης των εργατικών αμοιβών όπως πχ επιχειρεί να κάνει η κυβέρνηση στην περίπτωση του κατώτατου. Αυξήσεις μπορούν να υπάρχουν και χωρίς την κρατική παρέμβαση, σημειώνουν οι ίδιοι κύκλοι.
Μάλιστα, σύμφωνα με το ΣΕΒ οι μισθολογικές αυξήσεις ήταν εναρμονισμένες με την βελτίωση της παραγωγικότητας.
Υπενθυμίζεται πως το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο προβλέπει πως ο κατώτατος μισθόςπρέπει να καθορισθεί (από την κυβέρνηση) “λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών, και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού της ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών”. Έτσι, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο ρυθμός αύξησης των μισθών δεν ξεπερνά το ρυθμό αύξησης της παραγωγικότητας, όπως έγινε πχ στο μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 2000, με τις γνωστές αρνητικές συνέπειες για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Ωστόσο, ενδεχόμενο για μη αποφασιστική εμπλοκή της κυβέρνησης στον καθορισμό του κατώτατου μισθού δεν φαίνεται να υπάρχει. Η κυβέρνηση έχει ήδη συστήσει την Επιτροπή Συντονισμού (η οποία αποτελείται από τον πρόεδρο του ΟΜΕΔ και εκπροσώπους του ΥΠΟΙΚ και του Υπ. Εργασίας) της διαδικασίας διαβούλευσης με εμπειρογνώμονες δέκα φορέων (ΤτΕ, ΕΛΣΤΑΤ, ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ κλπ.), το ΚΕΠΕ και τους κοινωνικούς εταίρους.
Παράλληλα, ξεκινά συναντήσεις με τους κοινωνικούς εταίρους. Σήμερα, πληροφορίες αναφέρουν πως θα δει εκπροσώπους της ΕΣΕΕ.
Ωστόσο, οι επαφές με τους εργοδότες έχουν ξεκινήσει νωρίτερα. Την περασμένη Τετάρτη, η Υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου μίλησε στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ.
Μάλιστα, άκουσε δια στόματος του προέδρου του ΣΕΒ, Θεόδωρου Φέσσα, το αίτημα των εργοδοτών για άμεση μείωση των εισφορών υπέρ της επικουρικής ασφάλισης κατά 1%, δηλαδή από το 7% στο 6%. Η μείωση αυτή, βάσει του νόμου Κατρούγκαλου, προβλέπεται να ισχύσει από την 1η Ιουνίου 2019. Ωστόσο, ο ΣΕΒ ζητά να ισχύσει από την 1η Οκτωβρίου 2018, δηλαδή οχτώ μήνες νωρίτερα. Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, τότε οι εργοδότες θα γλίτωναν 0,5% από το μη μισθολογικό κόστος, ενώ οι εργαζόμενοι θα κέρδιζαν επίσης 0,5% στις καθαρές αμοιβές τους. Ένα τέτοιο σενάριο δεν φαίνεται να αποκλείεται σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές του Capital.
Συντάκτης Δημήτρης Κατσαγάνης
