Με απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Δωδεκανήσου απορρίφθηκε η έφεση που άσκησε η Εurobank για την ακύρωση απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή δύο κατοίκων της Ρόδου, ανδρόγυνου, που ενεπλάκησαν σε μια απίστευτη περιπέτεια μετά την λήψη δανείου σε Ελβετικό φράγκο.
Όπως εξέθεσαν στην αγωγή, τον Οκτώβριο του 1999 συνήψαν γάμο από τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά και προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην κάλυψη των βιοτικών τους αναγκών και να αποκτήσουν μία οικία έλαβαν τον Δεκέμβριο του 2007 στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο ύψους 300.000 ευρώ.
Η πρώτη δόση κατεβλήθη στις 5 Φεβρουαρίου 2008 και ανερχόταν στο ποσό των 1.922,49 ευρώ.
Δεδομένου του γεγονότος ότι το εν λόγω δάνειο έχει ληφθεί σε ελβετικό φράγκο το ύψος μιας εκάστης των μηνιαίων δόσεων δεν είναι σταθερό και όμοιο, αλλά παρουσιάζει μία μικρή απόκλιση λόγω της μετατροπής τους σε ευρώ εκ μέρους της τράπεζας.
Τον Οκτώβριο του 2016 ο πρώτος υπέβαλε στην τράπεζα αίτηση εφαρμογής των όρων εξόφλησης δανείου, καθώς τότε, όπως και μέχρι σήμερα, δεν υφίστατο ληξιπρόθεσμη οφειλή εξυπηρέτησης του δανείου, ως ορίζεται στην μεταξύ τους σύμβαση δανείου και ως εκ τούτου είχαν κάθε δικαίωμα προς τούτο.
Με αίτηση εφαρμογής των όρων εξόφλησης του δανείου ζητούσαν από την τράπεζα τη μη καταβολή της δόσης του δανείου του τότε επομένου μήνα (Νοεμβρίου του έτους 2016) και την καταβολή του 50% της αμέσως επόμενης τελευταίας δόσης του τρέχοντος ημερολογιακού έτους 2016, τη μη καταβολή της πρώτης δόσης του τότε επομένου έτους 2017 (Ιανουαρίου 2017), την καταβολή του 50% έξι δόσεων του δανείου από τον Φεβρουάριο έως και τον Ιούλιο του 2017 και την έγκαιρη εφαρμογή των ανωτέρω.
Όπως υποστηρίζουν, η τράπεζα όφειλε με την υποβολή της ως άνω αίτησης και χωρίς άλλη διατύπωση να μεταβάλει από την 1-11-2016 τις δόσεις του δανείου τους και να προχωρήσει στην εφαρμογή των ως άνω όρων, όπως ακριβώς οριζόταν στην ανωτέρω αίτηση και όπως ακριβώς είχε συμφωνηθεί μεταξύ τους.
Παρά ταύτα, την 7η-11-2016 τους ζητήθηκε από υπάλληλό της να προσκομίσουν έντυπα Ε3 και Ε1 φορολογίας εισοδήματος του έτους 2016, τα πλήρη στοιχεία των οποίων περιέχονται στο εκκαθαριστικό σημείωμα φορολογίας του εισοδήματός τους, κωλυσιεργώντας έτσι στην ικανοποίηση του αιτήματός τους.
Την 10η-11-2016 το απόγευμα ενημερώθηκαν με αποστολή μηνύματος στο κινητό τηλέφωνο του πρώτου, ότι το αίτημά τους έχει αξιολογηθεί και για την ενεργοποίησή του θα έπρεπε να απευθυνθούν στο υποκατάστημα στο οποίο είχε υποβληθεί η σχετική αίτηση.
Την αμέσως επόμενη ημέρα, ήτοι την 11η-11-2016 παρουσιάστηκαν στο υποκατάστημα της τράπεζας, όπου άλλη υπάλληλος από αυτούς με τους οποίους είχαν συνομιλήσει τους εμφάνισε προς υπογραφή δισέλιδο συμφωνητικό σύμφωνα με το οποίο η τράπεζα θα μείωνε για χρονική περίοδο 18 μηνών την τοκοχρεωλυτική δόση σε ποσό, το οποίο είχε ορίσει αυθαίρετα η ίδια και δεν προβλεπόταν στη σχετική συμφωνία τους.
Στο συμφωνητικό αυτό η δόση του μηνός Νοεμβρίου του έτους 2016, την οποία ουδεμία υποχρέωση τους βάρυνε να καταβάλουν, έχοντας ήδη ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά τους, χαρακτηριζόταν ως δήθεν ληξιπρόθεσμη οφειλή τους.
Υποστηρίζουν ότι η υπάλληλος δεν τους έδωσε αντίγραφο του εγγράφου για να το παρουσιάσουν στον δικηγόρο τους και αποχώρησαν διαμαρτυρόμενοι χωρίς να υπογράψουν το συμφωνητικό.
Ακολούθησε η αποστολή εξώδικης κλήσης από τους ενάγοντες που ζήτησαν από την τράπεζα να προχωρήσει σε εφαρμογή των όρων της δανειακής σύμβασης.
Παρά ταύτα, όπως τονίζουν, η τράπεζα εξακολουθούσε να αρνείται να συμμορφωθεί προς τους όρους της δανειακής τους σύμβασης, εμφανίζοντας ως δήθεν ληξιπρόθεσμη την τοκοχρεωλυτική δόση του μηνός Νοεμβρίου του έτους 2016.
Αποτέλεσμα ήταν να εμφανίζεται στο σύστημά της ότι υπάρχουν δήθεν ληξιπρόθεσμες οφειλές εκ μέρους τους, αν και ήταν απόλυτα συνεπείς προς τις ανειλημμένες έναντι αυτής υποχρεώσεις τους.
Το ύψος της μηνιαίας δόσης, που όφειλαν να καταβάλουν για την αποπληρωμή του στεγαστικού δανείου ανερχόταν στο ποσό των 1.883,20 ευρώ.
Διατείνονται ότι όφειλαν να καταβάλουν για ένα έκαστο των μηνών Δεκεμβρίου του 2016, Φεβρουαρίου έως και Ιουλίου του 2017, το ποσό των 941,60 ευρώ.
Μάλιστα, λόγω του γεγονότος ότι το εν λόγω δάνειο έχει ληφθεί σε ελβετικό φράγκο και το ύψος ενός εκάστου των μηνιαίων δόσεων δεν είναι σταθερό και όμοιο, αλλά παρουσιάζει μία μικρή απόκλιση λόγω της μετατροπής τους σε ευρώ εκ μέρους της εναγομένης, προέβαιναν στην καταβολή του ποσού των 950 ευρώ για τους ως άνω μήνες και όχι του ποσού των 941,60 ευρώ, προκειμένου στην περίπτωση που τυχόν για κάποιο μήνα εξ αυτών αυξανόταν η μηνιαία δόση κατ’ ελάχιστο ποσό να είναι απόλυτα συνεπείς στις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους.
Ακολούθησε η υποβολή αίτησης ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου από τους ενάγοντες κατά της τράπεζας και εκδόθηκε απόφαση που τους δικαίωσε.
Τονίζουν ότι η τράπεζα εξακολουθεί να εμφανίζει ως δήθεν ληξιπρόθεσμες οφειλές τους, ποσά τα οποία ουδόλως οφείλουν να καταβάλουν κάνοντας χρήση των ευχερειών – ευελιξιών άρθρου της μεταξύ τους δανειακής σύμβασης.
Την υπόθεση χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Ηλίας Ζωγραφίδης.
