Αίτηση αναίρεσης δικηγόρου που ενεπλάκη στο σκάνδαλο των χρησικτησιών εκκλησιαστικών ακινήτων

Ενώπιον του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με αίτηση αναίρεσης της υπ’ αρ. 45/2018 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου με την οποία του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 5 ετών μετατρέψιμη προς 5 ευρώ ημερησίως προσέφυγε δικηγόρος της Ρόδου, που διαμένει στο εξωτερικό, ο οποίος κρίθηκε ένοχος με ελαφρυντικό για πλαστογραφία κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια με σκοπούμενο όφελος και αντίστοιχη ζημία άνω των 30.000 ευρώ κατ’ εξακολούθηση.
Πρωτοδίκως του είχε επιβληθεί ποινή ποινή κάθειρξης 6 ετών.
Στον κατηγορούμενο, όπως έγραψε η «δημοκρατική», αποδόθηκε συγκεκριμένα η αποκλειστική ευθύνη για το σκάνδαλο των χρησικτησιών εκκλησιαστικών ακινήτων του Ιερού Ναού Ταξιαρχών Αρχαγγέλου, της Ιεράς Μονής Παναγιάς Τσαμπίκας Αρχαγγέλου, της Ιεράς Μονής Αγίου Μιχαήλ Αρχαγγέλου Ρόδου, του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Μαλώνας και της Ιεράς Μονής «Καμειρί» Μασάρων.
Ο ίδιος κατηγορούμενος είχε κριθεί αθώος πλημμεληματικής εξακολουθητικής απιστίας λόγω της εμπλοκής του σε 11 υποθέσεις χρησικτησίας εκκλησιαστικών ακινήτων.
Συνοπτικά φέρεται να είχε λάβει από τις Εκκλησιαστικές Επιτροπές των ανωτέρω Ιερών Ναών, εντολή και εξουσιοδότηση να χειρίζεται τις δικαστικές και εξώδικες υποθέσεις τους και στο πλαίσιο της διαχείρισης των υποθέσεων των εντολέων του, να προσέγγιζε κατοίκους του Αρχαγγέλου, των Μασάρων και της Μαλώνας, οι οποίοι νέμονταν ακίνητα ιδιοκτησίας των ανωτέρω ναών, επί σειράν πολλών συναπτών ετών αδιάλειπτα και υπόσχονταν να τους βοηθήσει με την παροχή των νομικών του υπηρεσιών, προκειμένου να διεκδικήσουν δικαστικά τη θεμελίωση δικαιώματος χρησικτησίας επί του ακινήτου, που έκαστος εξ αυτών νέμονταν με την έγερση αγωγών χρησικτησίας.
Φέρεται να τους εξηγούσε εξ αρχής ότι επειδή ήταν δικηγόρος των προαναφερομένων Ιερών Ναών δεν μπορούσε ο ίδιος να παραστεί αυτοπροσώπως στο δικαστήριο ούτε και να υπογράψει τα σχετικά δικόγραφα αγωγών, αλλά στις ενέργειες αυτές θα προέβαιναν άλλοι δικηγόροι, συνάδελφοι του, με τους οποίους συνεργαζόταν.
Στην πορεία φέρεται να έθεσε κατά απομίμηση την υπογραφή συναδέλφων του, οι οποίοι δεν είχαν ενημερωθεί και δεν συναινούσαν, να συνέτασσε και να κατέθετε προς εκδίκαση αγωγές χρησικτησίας εις βάρος των ανωτέρω Εκκλησίων, οι οποίες μάλιστα δεν είχαν ενημερωθεί για τις αγωγές αυτές.
Τις ανωτέρω πλαστογραφίες, φέρεται μάλιστα να τέλεσε προκειμένου να ωφεληθούν οι προαναφερόμενοι εκάστοτε ενάγοντες με ζημία της Ορθόδοξης Εκκλησίας Αγίου Μιχαήλ Αρχαγγέλου Ρόδου κατά το συνολικό ποσό των 628.532,04 ευρώ.
Πρόκειται συγκεκριμένα για την αντικειμενική μόνο αξία των ακινήτων, που αναφέρονται σε 24 αγωγές χρησικτησίας (τιμές 2007) και προκύπτει από κατάσταση αντικειμενικών αξιών της Δ.Ο.Υ. Η δε εμπορική τους αξία είναι κατά πολύ υψηλότερη.
Στον κατηγορούμενο αποδίδονται συγκεκριμένα 30 πλαστογραφίες.
5 δικηγόροι, που παρέστησαν στην δίκη ως μάρτυρες κατηγορίας κατέθεσαν ότι δεν είχαν δώσει την συγκατάθεση τους για να τεθεί απομίμηση της υπογραφής τους στα δικόγραφα, πλην ενός που είχε συμφωνήσει στην χρήση του ονόματος του σε μια και μόνο αγωγή.
Σε δύο περιπτώσεις οι δικηγόροι που είχαν πλήρη άγνοια, όπως κατέθεσαν για το γεγονός, δεν ήταν καν στην Ρόδο. Ο ένας έκανε την διδακτορική του διατριβή
την Κομοτηνή και ο άλλος έκτιε την στρατιωτική του θητεία στην Κω.
4 δικηγόροι κατέθεσαν ότι ο κατηγορούμενος ασκούσε καθήκοντα δικηγόρου της Ιεράς Μητρόπολης Ρόδου, έχοντας στενή σχέση με επιτελικά στελέχη αυτής και ότι εκ της θέσεως του αυτής είχε αναλάβει και υποθέσεις ιερών ναών ενώ υποστήριξαν ότι οι αιτήσεις χρησικτησίας αφορούσαν ουσιαστικά συγκεκαλυμμένες αγοραπωλησίες των ακινήτων και ότι τα χρήματα κατέληγαν στην Μητρόπολη.
Το ισχυρισμό αυτό ανέπτυξε και ο κατηγορούμενος στην ανακριτική του κατάθεση αλλά και οι συνήγοροι υπεράσπισής του κ.κ. Κώστας Σαρής και Δήμος Μουτάφης, τονίζοντας ότι το θέμα των εκκλησιαστικών ακινήτων είναι γνωστό επί σειράν ετών και ότι ακολουθείται η συγκεκριμένη μέθοδος των χρησικτησιών προκειμένου να μπορούν οι δικαιούχοι να μεταγράφουν στην ιδιοκτησία τους ακίνητα, παρακάμπτοντας το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, που δεν δίδει άδεια για την αγορά ακινήτων ιδιοκτησίας του.
Στην αίτηση αναιρέσεως του επικαλείται έλλειψη σαφούς και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας ως προς την έλλειψη ζημίας της Ιεράς Μονής και την επιβαρυντική περίσταση του προσδοκώμενου οφέλους. Ισχυρίζεται παραπέρα ότι δεν στοιχειοθετείται επιβαρυντική περίσταση προσδοκώμενου οφέλους αλλά και εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή νόμου. Επιπλέον διατείνεται ότι το δικαστήριο παρέλειψε να απαντήσει επί ισχυρισμού του εικαζόμενης συναίνεσης των συναδέλφων του αλλά και αναγνώριση ελαφρυντικών περιστάσεων. Τέλος ισχυρίζεται ότι υπήρξε παραβίαση δεδικασμένου.