Το ζήτημα των δημοτικών τελών έχει άμεση σχέση με τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα της κάθε εποχής, αλλά και την πολιτική και αυτοδιοικητική λογική και στόχευση της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής.
Η δική μας Δημοτική Αρχή απέναντι στη χειρότερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών προέταξε τη διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής και την αποστολή ενός ξεκάθαρου μηνύματος σε κάθε Ροδίτισσα και σε κάθε Ροδίτη:
Είμαστε Δίπλα σας! Είμαστε Δίπλα σου!
Την ίδια ακριβώς περίοδο προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία για να αναβαθμίσουμε βασικές λειτουργίες του δήμου, όπως για παράδειγμα την καθαριότητα, με αποτέλεσμα να χρηματοδοτήσουμε και να παραγγείλουμε νέα απορριμματοφόρα, 7-8 εκ των οποίων να έχουν έρθει και να αξιοποιούνται από τη σημερινή Δημοτική Αρχή. Αυτή ήταν η δική μας απάντηση απέναντι στην υγειονομική, οικονομική και ενεργειακή κρίση, όπου το μεγαλύτερο κόστος το είχαν οι τουριστικές περιοχές και ειδικά η Ρόδος μας, που αποτελεί έναν κορυφαίο διεθνή τουριστικό προορισμό.
Σήμερα υπάρχει, πράγματι, ένα νέο περιβάλλον, όπου έχουν βελτιωθεί κάποιοι τουριστικοί και οικονομικοί δείκτες. Αλλά από την άλλη παραμένει η οικονομική επιβάρυνση από την ακρίβεια, τον ΦΠΑ και το ζήτημα της διάχυσης των ωφελειών από την αυξημένη τουριστική κίνηση σε όλη την τοπική κοινωνία. Παράλληλα με τα αυξημένα τουριστικά έσοδα, η Πολιτεία έχει αυξήσει τα έσοδα από τους ΚΑΠ και έχει διαθέσει επιπλέον χρήματα για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Απέναντι σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, η σημερινή Δημοτική Αρχή έκανε δύο βασικές επιλογές.
Η πρώτη είναι να συνεχίσει το γνωστό αφήγημα περί «καμένης γης», δηλαδή ότι για όλα φταίει η προηγούμενη Δημοτική Αρχή, χωρίς βεβαίως να μας πει γιατί αυτά δεν τα έλεγε προεκλογικά και δεν μιλούσε καθόλου για αύξηση τελών και γιατί έχει προαναγγείλει εδώ και 11 σχεδόν μήνες, από τις πρώτες κιόλας ημέρες του Ιανουαρίου, την αύξηση των δημοτικών τελών χωρίς να συνυπολογίσει καθόλου το πραγματικό οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.
Η δεύτερη επιλογή είναι να αυξήσει όλα τα τέλη – καθαριότητας, ηλεκτροφωτισμού και παρεπιδημούντων- επικαλούμενη μάλιστα «άπειρες ώρες» διαβούλευσης με τους συλλογικούς φορείς.
Δεν ξέρω αν ήταν «άπειρες» οι ώρες διαβούλευσης. Αντιλαμβάνομαι όμως ότι σίγουρα υπάρχει απειρία στη διαχείριση κρίσιμων ζητημάτων. Μία απειρία που την είδαμε και στο αίτημα δανείου με επιτόκιο 8,5%, όπου όταν λέγαμε «διεκδικήστε χρηματοδότηση από την Πολιτεία» μας έλεγαν ότι «η μόνη λύση είναι το δάνειο» για να φτάσουμε στο σημείο πριν από ένα μήνα να μας λένε ότι τελικά η αυξημένη επιδότηση του Υπουργείου Εσωτερικών μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε αναπροσαρμογή του δανείου που έχουν αιτηθεί. Μία απειρία που την βλέπουμε και στην επιλογή πάντα των εύκολων λύσεων, και στην περίπτωση των δημοτικών τελών, όπου αυξάνονται χωρίς να συνυπολογίζεται η συνολική επιβάρυνση των πολιτών από τον συνδυασμό αυτών των αυξήσεων με το αυξημένο κόστος ζωής.
Και βέβαια τα ερωτήματα είναι αυτονόητα:
Δεν υπήρχαν άλλες λύσεις;
Δεν επηρεάζουν καθόλου, για παράδειγμα, τα επιπλέον νέα απορριμματοφόρα τα τέλη καθαριότητας;
Δεν υπάρχει ελάφρυνση των οικονομικών του δήμου από τα αυξημένα τουριστικά έσοδα και τις αυξημένες κρατικές επιχορηγήσεις;
Δεν υπάρχει πολύ μεγάλη επιβάρυνση, ειδικά στον κλάδο της εστίασης, από το τέλος παρεπιδημούντων;
Έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια διεκδικήσεων επιπλέον κονδυλίων, από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους;
Υπάρχει κάποιος ευρύτερος αναπτυξιακός σχεδιασμός, όπου η αύξηση αυτών των τελών θα συνοδεύεται και με επιπλέον έργα;
Έχει συνυπολογιστεί στο αφήγημα περί αποκλειστικής επιβάρυνσης των «εχόντων», δηλαδή των ξενοδόχων, ο συνδυασμός της μειωμένης μέσης πραγματικής δαπάνης ανά επισκέπτη, με έναν αντικειμενικά υψηλό ΦΠΑ διαμονής, και την προβλεπόμενη αύξηση κατά 50%, στον πρώην Φόρο Διαμονής;
Σε κάθε περίπτωση, η κάθε εποχή έχει τις δικές της δυσκολίες και τα δικά της προβλήματα. Επί της αρχής υπάρχουν 2 τρόποι να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα:
Ή να προσπαθείς να τα επιρρίψεις σε άλλους και να στείλεις, τελικά, το λογαριασμό στους πολίτες.
Ή να αναλάβεις τις ευθύνες σου, να διεκδικήσεις με σοβαρότητα από την Πολιτεία, να αξιοποιήσεις με καλύτερο τρόπο τα κονδύλια που ήδη έχεις και βέβαια να προσπαθήσεις να συνεργαστείς με όλους- και εντός και εκτός Τοπικής Αυτοδιοίκησης- για να πετύχεις το βέλτιστο αποτέλεσμα με το μικρότερο δυνατό κοινωνικό κόστος.
Δυστυχώς, η σημερινή Δημοτική Αρχή, επέλεξε το πρώτο!
