To 2019 είναι χρονιά στοιχήματος για τον ελληνικό τουρισμό, αναφορικά με το κατά πόσο θα καταφέρει να διατηρήσει την αναπτυξιακή δυναμική που εμφάνισε τα τελευταία χρόνια.
Γράφει ο Γρηγόρης Τάσιος, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων
Στα αεροδρόμια εξαιρετικά δημοφιλών προορισμών όπως η Κρήτη και η Ρόδος παρατηρείται συνεχιζόμενη πτώση κρατήσεων από τις αγορές της Δυτικής Ευρώπης για το καλοκαίρι του 2019, και μάλιστα σε διψήφια ποσοστά σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι. Πιο σταθεροί ρυθμοί κρατήσεων σε σχέση με πέρυσι παρατηρούνται για την ώρα μόνον από τις αγορές της βαλκανικής ενδοχώρας και για προορισμούς προσβάσιμους μέσω του οδικού δικτύου.
Είναι μια εικόνα της συγκυρίας και αναμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί στη συνέχεια. Πάντως, η εικόνα αυτή δεν είναι καθόλου άσχετη με το γεγονός της ανάκαμψης ανταγωνιστών μας στην ευρύτερη περιοχή μας, γεγονός που αποτυπώνεται στην αύξηση των κρατήσεων για το καλοκαίρι του 2019 στην Τουρκία και την Αίγυπτο. Τα δεδομένα αυτά έρχονται να δείξουν αυτό που εδώ και καιρό επισημαίνουμε σε όλους τους τόνους εμείς οι ξενοδόχοι. Η επιτυχία μιας σεζόν δεν προεξοφλεί την επιτυχία της επόμενης και στον ανταγωνισμό δεν τρέχουμε μόνοι μας, τρέχουν κι άλλοι, οπότε το κλειδί της επιτυχίας είναι η ικανότητα να παρέχουμε υπηρεσίες σε ανταγωνιστική σχέση ποιότητας – τιμής.
Αν η εικόνα που αποτυπώνεται σήμερα δεν αλλάξει σε θετικότερους ρυθμούς κρατήσεων για την Ελλάδα, αντιλαμβάνεται κανείς πως σε δυο – τρεις μήνες θα συντρέχουν σοβαροί λόγοι ανησυχίας για… χαμηλό βαρομετρικό.
Ο τουρισμός δεν πετάει με «αυτόματο πιλότο».
Χρειάζονται επιδέξιοι χειρισμοί, όταν οι συνθήκες το απαιτούν, προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει να προσφέρει στην οικονομία και την κοινωνία, όπως έκανε όλα τα τελευταία χρόνια. Ανταγωνιστικός τουρισμός σημαίνει ανταγωνιστικό ξενοδοχείο, ας μη γελιόμαστε
Δυστυχώς όμως η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού ξενοδοχείου έχει πληγεί σοβαρά.
Πρώτα απ’ όλα, με το καθεστώς υπερφορολόγησής του, καθώς, αντί να υποστηριχθεί ως βασικός αναπτυξιακός πυλώνας που έχει αποδείξει στην πράξη την αξία του, εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως εύκολο στόχος φορολογικών εσόδων και ασφαλιστικών εισφορών. Επιπλέον, το ξενοδοχείο είναι απροστάτευτο απέναντι στον αθέμιτο ανταγωνισμό από την ανεξέλεγκτη, ακόμη και σήμερα, παραξενοδοχία των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Απαιτούνται, λοιπόν, άμεσες διορθωτικές κινήσεις, που θα βάζουν στην άκρη ιδεολογικές εμμονές, πολιτικά στερεότυπα και προκαταλήψεις με ταξικό πρόσημο. Οι ξενοδόχοι δεν είναι η ελίτ της χώρας που τα έχει όλα λυμένα. Δίνουμε καθημερινά μάχη για να κρατήσουμε όρθιες τις επιχειρήσεις μας και να συνεχίσουμε να δίνουμε δουλειές, εισοδήματα, τζίρους σε συναφείς κλάδους και δημόσια έσοδα. Το ξενοδοχείο πρέπει να πάρει ανάσα τώρα και να ελαφρώσουν οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις του, ώστε να καταφέρει με περισσότερη ευελιξία στην τιμολογιακή πολιτική του να διατηρήσει τη δυναμική του στα περσινά επίπεδα. Τα αρμόδιο υπουργείο Τουρισμού δεν μπορεί να περιορίζει το ρόλο του στις δημόσιες σχέσεις και την προβολή, μην καταφέρνοντας να πείσει τα συναρμόδια υπουργεία να κινηθούν αποτελεσματικά και να σταματήσουν να παριστάνουν τους παρατηρητές των εξελίξεων, όταν πυκνώνουν πάνω από τον ελληνικό τουρισμό τα μαύρα σύννεφα της αβεβαιότητας και της ανησυχίας.
Είναι ώρα ευθύνης και αποφάσεων για τον τουρισμό και σε τελική ανάλυση για την εθνική οικονομία. Κάθε ολιγωρία μπορεί να στοιχίσει πολύ ακριβά κι αυτό θα ήταν εξαιρετικά άδικο για την προσπάθεια που έχει γίνει και για τη μεγάλη προσφορά του τουρισμού στο να γυρίσει σελίδα η χώρα. Ας μην ξεχνούν όμως όσοι έχουν την πολιτική ευθύνη πως οι σελίδες δεν γυρνούν μόνον μπροστά. Γυρνούν και πίσω…
