Το γεγονός της χρονιάς που φεύγει είναι αναμφισβήτητα ο πόλεμος στην Ουκρανία, που κλείνει αισίως 300 μέρες. Πρόκειται για μια τραγωδία που συνεχίζεται σε καθημερινή βάση, με δεκάδες χιλιάδες θύματα, ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές και κίνδυνο κλιμάκωσης. Ο πόλεμος αυτός, που γρήγορα ενέπλεξε το σύνολο σχεδόν των χωρών, όχι άμεσα στο στρατιωτικό αλλά έντονα στο διπλωματικό, γεωστρατηγικό, οικονομικό πεδίο,. Μπροστά σε ένα τέτοιο γεγονός, ωχριούν, παρά την αυτόνομη σημασία τους, όλα τα άλλα. Μέσα στο 2022 συνέβη η εξέγερση των πολιτών, και ιδίως των γυναικών, στο Ιράν του μουλάδων, η Συμφωνία της Γλασκώβης που επιχείρησε να ενισχύσει τον αγώνα της ανθρωπότητας κατά της κλιματικής αλλαγής, αλλά μάλλον έδειξε τα αδιέξοδά του, τον συνδυασμό, ίσως πιο έντονα από ποτέ,οπισθοχώρησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κοινών βημάτων και απογοητεύσεων λόγω ατολμίας,πολυπλοκότητας και σκανδάλων. «Καταδικασμένα» όλα να μείνουν στη σκιά, και στην τέφρα, ενός πολέμου που αλλάζει την ανθρωπότητα μπροστά στα μάτια μας.
Το γεγονός της χρονιάς
