• Aκαρποι μέχρι στιγμής οι διαγωνισμοί για την αξιοποίησή τους από το ΤΑΙΠΕΔ
Η «Βίλα του Κυβερνήτη» ή «Βίλα ντε Βέκκι» ένας θησαυρός ανεκτίμητης πολιτιστικής και ιστορικής αξίας του τόπου, κινδυνεύει με κατάρρευση από την φθορά του χρόνου. Οι προσπάθειες της παραχώρησης του κτηρίου στο παρελθόν στην Τ.Α. δεν απέδωσαν κι ένα από τα μοναδικά σε κάλλος κτήρια της Ρόδου που έμεινε όρθιο και στα χρόνια του πολέμου, μαραζώνει.
Η ιδιαίτερη αξία της βίλας και του ναού του Αγ. Γεωργίου, δεν αρκεί σήμερα για να εξασφαλίσει την επιβίωσή τους. Από τα πέτρινα χρόνια των μνημονίων που η Βίλα πέρασε στα χέρια του ΤΑΙΠΕΔ μέχρι τώρα δεν έχουν αποδώσει οι προσπάθειες της πρόσκλησης- ενδιαφέροντος από το Ταμείο Ανάπτυξης Περιουσιακών Στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου για αυτό το ιστορικό κτήριο.
Με εξαίρεση λίγα διατηρητέα κτήρια, τα περισσότερα «διαμάντια» της Ιταλικής περιόδου έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους και στο πέρασμα του χρόνου με αποτέλεσμα να αποτελούν μία θλιβερή εικόνα για τη σημερινή Ρόδο.
Έρμαιο στις διαθέσεις βέβηλων επισκεπτών
Απερίγραπτη είναι η κατάσταση που συναντά ο επισκέπτης όταν φθάνει στην βίλα. Το κτήριο κατ’ ουσία τμήμα του συγκρότηματος του Προφήτη Ηλία με μοναδικά αισθητικό αρχιτεκτονικό πλαίσιο, σε αλπικό στυλ, ψήγματα της πέτρας, ξύλινα μπαλκόνια με κιγκλιδώματα, βιτρό, ψηφιδωτά καθώς και ειδική εσωτερική πλακόστρωση έχει διαβρωθεί. Τα ξύλινα παράθυρα-μπαλκόνια έχουν αποψιλωθεί ενώ «κάποιοι» σήκωσαν και τμήμα του εσωτερικού δαπέδου. Στην πίσω πλευρά του κτηρίου πόρτες και παράθυρα έχουν καταστραφεί.
Η τοιχοποιία παρουσιάζει εκτεταμένες αποφλοιώσεις κονιαμάτων, ενώ υπάρχουν ρωγμές στους εσωτερικούς δοκούς, στο υπόγειο δε, επίσης εμφανείς οπλισμοί. Η συνολική εκτίμηση είναι ότι το κτήριο αυτό, δείγμα ανυπολόγιστης αισθητικής αρχιτεκτονικής αξίας και κληρονομιάς, βρέθηκε αντιμέτωπο για αρκετές δεκαετίες με την έλλειψη συντήρησης σε μία δύσκολη κλιματολογικά περιοχή.
Απομένει τώρα με χρήση οργάνων, η εμπεριστατωμένη αξιολόγηση της στατικής επάρκειάς του, ώστε να συνεχίσει με ασφάλεια να σηματοδοτεί την ιστορική περίοδο της Ρόδου και να επαναφέρει μνήμες σε ανθρώπους που με οποιοδήποτε τρόπο συνδέθηκαν μαζί του. Από σύγκριση φωτογραφιών προκύπτει ότι καμία αλλαγή στην αρχιτεκτονική όψη του κτηρίου δεν έχει επέλθει από την αρχική του κατασκευή. Το κτήριο βρίσκεται μέσα στην οριοθετημένη, από το ρυθμιστικό σχέδιο του 1926, δασική ζώνη και σε συμφωνία με τον εκσυγχρονιστικό οικοδομικό κανονισμό του 1925 του Mario Lago. Η βίλα κατασκευάστηκε μεταξύ 1934-37 και ήταν η έδρα του στρατιωτικού διοικητή της Ρόδου. Το γεγονός ότι ανεγέρθηκε στην θητεία του περίφημου Τζεζάρε Μαρία Ντε Βέκκι (τετράρχη του φασισμού) είχε ως συνέπεια να επικρατήσει η ονομασία Βίλα Ντε Βέκκι. Μετά την απελευθέρωση πέρασε στα χέρια της ΚΕΔ. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο πρώην δήμος Καμείρου μετά την απόκτηση του Έλαφος και Ελαφίνα διεκδίκησε το εν λόγω κτήριο και το συγκρότημα του πρώην Σανατορίου της Ελεούσας χωρίς αποτέλεσμα. Στις συναντήσεις με την Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου αποσπούσε την διαβεβαίωση για την παραχώρηση των ακινήτων προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για κοινωφελή σκοπό.
Στόχος η διατήρηση και η διάσωση των ιστορικής σημασίας κτηρίων.
Σε συνεργασία μάλιστα και με άλλους φορείς είχε προταθεί η ίδρυση Μουσείου και βιβλιοθήκης Απόδημου Ελληνισμού (Ελεούσα) και Ιστορικού Μουσείου Ρόδου (βίλα Nτε Bέκκι) που θα περιλάμβανε εκθέματα από την εποχή της αρχαιότητας έως την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Μητέρα Ελλάδα. Για την υλοποίηση της πρότασης είχε υπογραφεί συνεργασία με το Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών και την Ελληνική Εταιρεία Παιδείας (που εδρεύει στις H.Π.A.).
Τα χρόνια όμως πέρασαν και φθάσαμε στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων που η περιουσία της χώρας δεσμεύτηκε στα «χέρια» των δανειστών. Η βίλα πέρασε στο Ταμείο Ανάπτυξης Περιουσιακών Στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) που διέθεσε τη βίλα στην αγορά το 2014. Παραδόξως, παραμένει στην αγορά μέχρι σήμερα, αφού δεν έχει βρεθεί επενδυτής. Στην ιστοσελίδα του ΤΑΙΠΕΔ σε περίοπτη θέση παραμένει και το ακίνητο του πρώην Σαναταρίου Αγ. Ελεούσας. Πρόκειται βεβαίως για κτίσμα με σημαντικούς περιορισμούς που καταλαμβάνει έκταση 2,588.52 τ.μ. με δομημένη επιφάνεια: 1,325.40 τ.μ. και έτος κατασκευής 1935-36.
Το Σανατόριο ανήκει σε ένα συγκρότημα τριών διατηρητέων κτηρίων που είναι χτισμένα γύρω από την κεντρική πλατεία του πρώην αγροτικού χωριού της Ιταλικής περιόδου, όπου υφίστανται πολεοδομικοί περιορισμοί καθώς και καταπατήσεις και διεκδικήσεις ιδιωτών, ενώ το βασικό σενάριο ανάπτυξης προτείνει την δημιουργία Boutique Hotel.
