H Ένωση Υπαλλήλων Φυλακής Κω στέλνουν επιστολή στον Υπουργό Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με κοινοποίηση σε όλους τους αρμόδιους δικασικούς και αστυνομικούς φορείς, περιγράφοντας με δραματικούς τόνους το πρόβλημα υπερπλήρωσης της φυλακής και επισημαίνοντας ότι ενέχει κινδύνους για την ασφάλεια και σωματική ακεραιότητα κρατουμένων και υπαλλήλων
Ως Ένωση Υπαλλήλων Φυλακής Κω, ερχόμαστε σε θέση να συντάξουμε την παρούσα επιστολή μας, μέσω της οποίας εκπέμπουμε S.O.S. όσο αναφορά το πρόβλημα της υπερπλήρωσης του Καταστήματός μας με συνέπεια τη στοίβαξη των κρατουμένων. Δυστυχώς το γεγονός αυτό δεν αποτελεί μόνο πρόβλημα του Καταστήματός μας. Αποτελεί χρόνιο και ανεπίλυτο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα στο σύνολό τους όλες σχεδόν οι ελληνικές φυλακές.
Οφείλουμε να σας τονίσουμε ότι η παρούσα δεν συντάχθηκε για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά αποτελεί κραυγή απελπισίας τόσο για να διαφυλάξουμε την εύρυθμη και ομαλή λειτουργία και ασφάλεια του Καταστήματoς, όσο και να προστατέψουμε την σωματική ακεραιότητα των κρατουμένων και υπαλλήλων του Καταστήματος.
Η δύναμη των κρατουμένων ανήλθε σήμερα στα (186) άτομα, ενώ η δυναμικότητα και η χωρητικότητα του Καταστήματος είναι (90), μετά από την τοποθέτηση διπλών κρεβατιών στους τρεις θαλάμους που διαθέτει το Κατάστημα, προκειμένου να εξυπηρετήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους εισερχόμενους κρατούμενους. Αναγκαστήκαμε μέχρι και ειδικούς χώρους κράτησης να διαμορφώσουμε σε θαλάμους. Παρατύπως; Ίσως και ναι. Η κατάσταση στους θαλάμους κράτησης είναι άκρως επικίνδυνη και αποπνικτική, όπου η έλλειψη ελεύθερου χώρου σε θαλάμους που προορίζονται αυστηρά για (15) κρατούμενους, διαμένουν (50) και αρκετές φορές (60) κρατούμενοι, στην κυριολεξία o ένας πάνω στον άλλο, καθιστώντας έτσι αδύνατη την επίβλεψή τους, ακόμα και την καταμέτρησή τους. Όλη αυτή η κατάσταση επιβαρύνεται σε μεγαλύτερο βαθμό κατά την χειμερινή περίοδο που ο εγκλεισμός τους διαρκεί πάνω από (10) ώρες την ημέρα. Κρατούμενοι κοιμούνται (όσο αυτό είναι εφικτό) ανάμεσα στα κρεβάτια, ακόμα και κάτω από αυτά, δίπλα στις τουαλέτες ή όπου αλλού έχουν την ευκαιρία να βρουν λίγο κενό χώρο, προκειμένου να ξεκουραστούν. Αποτέλεσμα ο ένας τσαλαπατά τον άλλο εφόσον χρειαστεί να πάει στην τουαλέτα ή να κινηθεί εντός του θαλάμου για οποιοδήποτε λόγο. Λόγω του συνωστισμού και της συνύπαρξης κρατουμένων διαφόρων εθνικοτήτων, αδικημάτων ποινών και ηλικίας, γινόμαστε καθημερινά δέκτες παραπόνων για τις συνθήκες διαβίωσης τους. Για ποια λοιπών κατηγοριοποίηση κρατουμένων μιλάμε; Και πως μπορεί να επιτευχθεί αυτή, όταν όλοι μας (υπάλληλοι και κρατούμενοι) παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια την γρήγορη αύξηση της δύναμης των κρατουμένων του Καταστήματος, χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε και να επέμβουμε δραστικά στην επίλυση του προβλήματος;
Στο Κατάστημά μας φυλακίζονται σχεδόν καθημερινώς κρατούμενοι εκτός από την Περιφέρεια στην οποία ανήκουμε (Εισαγγελία Πρωτοδικών Κω, Εισαγγελία Πρωτοδικών Ρόδου και Εισαγγελία Εφετών Δωδεκανήσου) και από άλλες Εισαγγελίες, όπως της Αθήνας και του Πειραιά, οξύνοντας έτσι το πρόβλημα της υπερπληθώρας κρατουμένων, δημιουργώντας σοβαρά θέματα στη τάξη και ασφάλεια του Καταστήματος, στην διαβίωση των κρατουμένων, δυσχεραίνοντας σε μεγάλο βαθμό το έργο που καλούνται να επιτελέσουν καθημερινώς οι συνάδελφοι. Έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινες ψυχές και ανεξαρτήτως αδικήματος και παραβατικής πράξης στην οποία έχουν υποπέσει δεν τους αξίζει να στριμώχνονται χωρίς την εξασφάλιση της στοιχειώδους ατομικής υγιεινής τους. Για ποια ανθρώπινα δικαιώματα μπορούμε να μιλάμε διαιωνίζοντας μια τέτοια κατάσταση και πως αυτά οριοθετούνται; Μήπως απλά μένουμε στις λέξεις; Εκτός αν όλοι μας θεωρούμε ανθρώπινα δικαιώματα μόνο τoν προαυλισμό, τα τραπέζια και τις καρέκλες στα οποία σιτίζονται, την ύπαρξη θέρμανσης και ζεστού νερού στους θαλάμους για την ατομική τους υγιεινή, παροχές που αποτελούν δικαιώματα κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν γίνεται να λειτουργούμε έτσι. Το προσωπικό και οι κρατούμενοι έχουν φτάσει στα όρια τους και οι αντοχές όλων δοκιμάζονται. Πόση υπομονή και ανοχή να επιδείξουν και αυτοί;
Δεν είναι εφικτό ένα τόσο μικρό Κατάστημα, όπως το δικό μας, να φιλοξενεί τόσο μεγάλο αριθμό κρατουμένων. Ποιος ορίζει ότι αυτό μπορεί να γίνει; Μέχρι πότε θα συνεχίζεται αυτή η δραματική κατάσταση διαιωνίζοντας το σοβαρό πρόβλημα της υπερπλήρωσης; Γιατί σε μια Χώρα που θέλει να λέγεται ότι ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να γίνονται ενέργειες και να λαμβάνονται αποφάσεις μετά το κακό;
Κατόπιν όλων των παραπάνω κατανοούμε όλοι μας πως υπερπληθώρα κρατουμένων σε συνδυασμό την έλλειψη προσωπικού, που πλέον κάνουν τη δουλειά τους με όσες δυνάμεις διαθέτουν, αψηφώντας πολλές φορές τον κίνδυνο που ελλοχεύει για την σωματική τους ακεραιότητα και την υποστελέχωση των υπηρεσιών της τοπικής κοινωνίας της Κω (Α.Τ. Κω, Β΄ Αστυνομική Διεύθυνση Δωδεκανήσου κ.λ.π.) αποτελούν παράγοντες που οδηγούν ταχέως σε κίνδυνο για την διασάλευση της τάξης και ασφάλειας τόσο του Καταστήματος, με ότι αυτό συνεπάγεται, όσο και την γενικότερη ασφάλεια του νησιού.
Δεν αποτελούν λύση οι τυχόν αποφυλακίσεις με οποιοδήποτε τρόπο, αφού έως ότου εκτελεστούν αυτές, έχουμε ήδη δεχθεί νεοεισερχόμενους κρατούμενους. Έχουμε προβλήματα. Είναι πολλά, μεγάλα, σοβαρά και απαιτούν λύσεις. Επιτέλους ας εφαρμοστεί η πρόληψη σεβόμενοι τα δικαιώματα κρατουμένων και υπαλλήλων. Δεν είναι λύση η απεργιακή κινητοποίηση και η άρνηση παραλαβής κρατουμένων, μπαίνοντας έτσι σε διενέξεις και λογομαχίες. Ας ωριμάσουμε και ας αναλάβουμε όλοι μας, στο βαθμό που μας αναλογεί, τις ευθύνες μας.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
-Ο- -Ο-
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Κως, 29 Ιανουαρίου 2015
