Κάποιοι βρίσκουν τις μεγάλες επιφάνειες σαν ένα «καμβά» για να αναπτύξουν τη «δημιουργικότητά» τους. Συμφωνώ πως υπάρχουν επιφάνειες κατάλληλες για Grafitti, που ομορφαίνουν κάποιες φορές με τη δημιουργικότητα και την εφευρετικότητα κάποιων. Όπως όμως όλα τα δάκτυλα δεν είναι ίδια, έτσι και όλοι οι τοίχοι δεν είναι ίδιοι. Κάποτε θα πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε κάποια πράγματα. Και είναι πολύ λυπηρό να συνεχίζονται αυτά τα άθλια φαινόμενα. Δείχνουν πως δε μπορούμε να έχουμε καμιά ελπίδα πως οι επόμενοι θα είναι καλύτεροι από εμάς. Και βέβαια η δική μας η ευθύνη είναι αρκετά μεγάλη…Η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από μία βαθιά, βαλκανικού χαρακτήρα, απάθεια στον βιασμό της αισθητικής της. Έχουμε συνηθίσει την ασχήμια γύρω μας. Την εντάξαμε ως δεδομένο στην καθημερινότητά μας. Την αποδεχθήκαμε, μαζί με την ύπαρξη εκατοντάδων «βιαστών» της αισθητικής και του πολιτισμού που νομίζουν ότι έχουν λόγο στη ζωή μας. Και δυστυχώς, κανένας δεν προσπαθεί να τους διαψεύσει.
