Η κυβέρνηση επιθυμεί να προχωρήσουν οι ώριμες ιδιωτικοποιήσεις γρηγορότερα από ό,τι δημόσια διακηρύσσει. Στη κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται το λιμάνι του Πειραιά και τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια.
Στο λιμάνι του Πειραιά, η κυβέρνηση επιμένει να διαχωρίσει τον κερδοφόρο σταθμό για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες από την εμπορική δραστηριότητα τους λιμανιού, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ». Στα αεροδρόμια, το πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι ότι το ΤΑΙΠΕΔ πουλάει απευθείας σε φορέα του γερμανικού Δημοσίου, όπως είναι η Fraport. Ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του ενδιαφέρθηκαν να μάθουν αν θα ήταν δυνατόν να «ξανανοίξει» ο διαγωνισμός για να συμμετάσχει στο «σχήμα» και το ελληνικό Δημόσιο, όπως επιθυμεί ο υπουργός Ανάπτυξης Γιώργος Σταθάκης. Η απάντηση από τη νέα ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», αρνητική.
Παράγοντες των υπουργείων Οικονομικών και Ανάπτυξης, με γνώση της πρότασης της σύμπραξης Fraport-Ομίλου Κοπελούζου, αναγνωρίζουν ότι είναι ελκυστική. Συνολικά το ελληνικό Δημόσιο θα εισπράξει μεταβλητό τίμημα 6,2 δισ. ευρώ, ενώ αν προστεθούν και τα ποσά που θα λάβουν η ΥΠΑ και η Πολεμική Αεροπορία, το ποσό ανέρχεται σε 10,5 δισ. ευρώ. Ο παραχωρησιούχος θα εξασφαλίσει ταμειακές ροές στο Δημόσιο 9,01 δισ. ευρώ ενώ τα έργα που θα γίνουν στη διάρκεια της παραχώρησης θα ξεπεράσουν το 1,4 δισ. ευρώ. Αντίθετα, η κυβέρνηση σκέφτεται να ακυρώσει και να επαναπροκηρύξει τον διαγωνισμό για το Ελληνικό, εξετάζοντας σε αυτή τη φάση τις νομικές συνέπειες που θα είχε μια τέτοια κίνηση.
Κινητικότητα παρουσιάζεται ταυτόχρονα και στο μέτωπο της κυβέρνησης με την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός σχετικά με την εγκατάσταση στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο πλευρές βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για να αυξηθεί ο όγκος των «αντισταθμιστικών ωφελημάτων» προς την ελληνική πλευρά. Τα παραπάνω προκύπτουν με βάση τα δικαιώματα (royalties) του ελληνικού Δημοσίου για την εξορυκτική δραστηριότητα όπως καθορίσθηκε από ρύθμιση που ψηφίσθηκε τον περασμένο χρόνο. Ακόμα, δεν αποκλείεται η εξέταση της δυνατότητας μιας απευθείας συμμετοχής του κράτους με μικρό μονοψήφιο ποσοστό, που θα διασφάλιζε τον καλύτερο έλεγχο.
Καθημερινή
