Το 3ο χειρότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε επίπεδο ευρωζώνης εμφάνισε η Ελλάδα, , σύμφωνα με τη Eurostat. Σε ότι αφορά την πραγματική ζωή και τον πλούτο του Έλληνα με όρους αγοραστικής δύναμης, είμαστε πάτος και τρίτοι από το τέλος, , μετά τη Βουλγαρία, αλλά και τη Σλοβακία. Σύμφωνα με την έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ το μηνιαίο εισόδημα επαρκεί μέχρι τις 18 του μήνα για περισσότερα από τα μισά νοικοκυριά (52,4%), λόγω της ακρίβειας στην ενέργεια και τα είδη διατροφής και με την κυβέρνηση να απαντά με καλάθια πάσης φύσεως και άλλα τόσα επιδόματα, μήπως ανακουφίσει τους κατοίκους στην ελληνική επικράτεια. Δεν χρειάζεται να έχεις αποφοιτήσει από διεθνή πανεπιστήμια για να αντιληφθείς -τελείως λαϊκά- πως «έτσι δουλειά δεν γίνεται», αφού ούτε όλοι οι πολίτες δικαιούνται καλάθια και επιδόματα, ούτε -εάν τα λαμβάνουν- μπορούν να ζήσουν μόνο με αυτά. Επίσης γίνεται κατανοητό από όλους, πως χρειάζεται να βρεθεί ένας άλλος τρόπος ο οποίος θα βελτιώσει το βιοτικό επίπεδό μας. Εκλογές έρχονται, ας δούμε τα προγράμματα που θα παρουσιάσουν για το θέμα τα κόμματα, αλλά να θυμόμαστε πως όποιος είναι στην αντιπολίτευση έχει την άνεση να τάξει λαγούς με πετραχήλια στους υποψήφιους ψηφοφόρους. Το θέμα είναι τι πραγματικά θα κάνει όποιος γίνει πρωθυπουργός και δεν θα μας μας πει μόλις καθίσει στην καρέκλα «πως η κατάσταση είναι δύσκολη, κάνουμε ότι μπορούμε, θα έρθουν καλύτερες ημέρες» – εννοώντας ότι απλώς, θα βελτιωθεί ο καιρός! Και πως εμείς, θα συνεχίσουμε -αν έχουμε δουλειά, πολύ βασικό- θα πληρώνουμε όλες τις υποχρεώσεις μας και θα περισσέψουν πολλές ημέρες μέχρι να πληρωθούμε ξανά. Για πόσο ακόμα μπορείς να ζούμε για τόσο διάστημα δίχως λεφτά στην τσέπη, με όνειρα για καλύτερες ημέρες – και όχι καιρικά;
Καλύτερες… μέρες
