• Η Εισαγγελία Εφετών έκρινε ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για τέλεση αξιόποινης πράξης • Ασυνέπεια στις μαρτυρίες, αρνητικά τα ιατροδικαστικά ευρήματα
Η Εισαγγελία Εφετών Δωδεκανήσου απέρριψε ως αβάσιμη στην ουσία της την προσφυγή πατέρα 7χρονης κατά προηγούμενης διάταξης της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών, με την οποία είχε απορριφθεί η έγκλησή του για σοβαρές κακουργηματικές πράξεις γενετήσιου χαρακτήρα.
Η υπόθεση αφορούσε καταγγελία σε βάρος δασκάλου δημοτικού σχολείου, ηλικίας περίπου 50 ετών, για τις πράξεις του βιασμού (αρ. 336 ΠΚ), της γενετήσιας πράξης με ανήλικο κάτω των 12 ετών (αρ. 339 ΠΚ), της κατάχρησης ανηλίκου (αρ. 342 ΠΚ) και της προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας (αρ. 337 ΠΚ).
Το ιστορικό
Ο πατέρας της ανήλικης, με σύμφωνο συμβίωσης με αλλοδαπή μητέρα, υπέβαλε έγκληση κατά του εκπαιδευτικού στις αρχές Ιανουαρίου 2024, βασιζόμενος αφενός σε σωματικά συμπτώματα που παρατήρησε στο παιδί του, αφετέρου σε ισχυρισμούς της ανήλικης περί «άβολων παιχνιδιών» στο σχολείο.
Ειδικότερα, ο πατέρας ανέφερε ότι η 7χρονη παρουσίασε έκκριμα και ίχνη αίματος στο εσώρουχό της, ερεθισμό στη γενετήσια περιοχή και συμπτώματα δυσφορίας, τα οποία θεωρήθηκαν από τον ίδιο ως αποτέλεσμα κακοποίησης. Παράλληλα, παρέθεσε τις αφηγήσεις της ανήλικης ότι ο δάσκαλος «την άγγιξε» στο πλαίσιο παιχνιδιών, όπως το “αεροπλανάκι”, αναφερόμενη σε επαφή με το στήθος, την κοιλιά και τα γεννητικά της όργανα.
Τα ευρήματα της προκαταρκτικής εξέτασης
Κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής εξέτασης:
• Η ανήλικη υποβλήθηκε σε κλινική και ιατροδικαστική εξέταση (Δεκέμβριος 2023 – Φεβρουάριος 2024). Δεν διαπιστώθηκε καμία ρήξη ή κάκωση σε γενετήσια ή περιπρωκτική περιοχή. Ο υμένας βρέθηκε ακέραιος, ενώ οι εξετάσεις για σπέρμα και αίμα ήταν αρνητικές.
• Η κατάθεσή της ενώπιον ψυχολόγου και αστυνομίας ήταν ασαφής, αντιφατική και ελλιπής. Αρχικά αρνήθηκε κατηγορηματικά οποιαδήποτε πράξη από τον εκπαιδευτικό. Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε φευγαλέο άγγιγμα πάνω από τα ρούχα, χωρίς να περιγράφει συγκεκριμένο τόπο ή χρόνο.
• Η ψυχολογική κατάσταση της ανήλικης περιγράφηκε από διορισμένη πραγματογνώμονα ως συναισθηματικά φορτισμένη, με σύγχυση ως προς το τι θεωρείται ανάρμοστη πράξη. Η ειδικός επισήμανε ότι «το παιδί δεν μπορεί να αξιολογήσει με ακρίβεια το περιβάλλον του» και ότι η προσοχή που λαμβάνει από τους γονείς πιθανόν ενισχύει την αίσθηση σοβαρότητας, χωρίς η ίδια να έχει κατανοήσει επακριβώς τα γεγονότα.
Οι εκθέσεις της ιδιωτικής ψυχολόγου
Η πλευρά του πατέρα προσκόμισε δύο ψυχολογικές εκθέσεις από ιδιώτη παιδοψυχολόγο, που καταγράφουν πιο ξεκάθαρες περιγραφές σεξουαλικής παρενόχλησης. Σύμφωνα με αυτές, η ανήλικη αναπαριστούσε σκηνές επαφής στα γεννητικά της όργανα και έκανε λόγο για πόνο και τσούξιμο.
Ωστόσο, η Εισαγγελία απέρριψε τις εκθέσεις ως μη αξιόπιστες για τους εξής λόγους:
• Συντάχθηκαν μετά από αίτηση του πατέρα και όχι στο πλαίσιο δημόσιας διαδικασίας.
• Δεν περιλάμβαναν επιστημονικά εργαλεία ή διαγνωστική μεθοδολογία.
• Δεν περιέγραψαν αντικειμενικά συμπεράσματα, αλλά υιοθέτησαν άκριτα τις δηλώσεις της ανήλικης.
• Οι αναφορές της ανήλικης ανακαλούνταν συχνά, ακόμα και μέσα στην ίδια συνεδρία.
Το συμπέρασμα της Εισαγγελίας Εφετών
Η Εισαγγελία Εφετών έκρινε πως:
• Δεν προέκυψαν ενδείξεις τέλεσης πράξης κατά του άρθρου 336 ΠΚ (βιασμός), 339 ΠΚ (γενετήσια πράξη με ανήλικο κάτω των 12), 342 ΠΚ (κατάχρηση ανηλίκου) ή 337 ΠΚ (προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας).
• Το μοναδικό περιστατικό, όπως περιγράφηκε από την ανήλικη (φευγαλέο πέρασμα χεριού πάνω από τα ρούχα), δεν στοιχειοθετεί πράξη με ποινική απαξία. Δεν τεκμηριώθηκε πρόθεση γενετήσιας διέγερσης ούτε δύναται να θεωρηθεί ικανή προσβολή της αξιοπρέπειας του παιδιού.
• Δεν υπήρξαν άλλα παρόμοια περιστατικά ή μαρτυρίες από άλλα παιδιά, εκπαιδευτικούς ή γονείς που να επιβεβαιώνουν τις αιτιάσεις.
• Η συγκρουσιακή στάση του πατέρα προς το σχολείο δημιουργεί υπόνοιες εμμονής ή προσπάθειας ενοχοποίησης χωρίς αντικειμενικά στοιχεία.
Τονίζεται μάλιστα πως η ανήλικη συνέχισε να φοιτά στο ίδιο σχολείο επί μήνες μετά την καταγγελία, κάτι που αποδυνάμωσε τον ισχυρισμό περί άμεσης επικινδυνότητας από πλευράς του δασκάλου.
Νομική αξιολόγηση
Η απόρριψη βασίστηκε στην αρχή της ηθικής απόδειξης (αρ. 177 ΚΠΔ), κατά την οποία η πεποίθηση του Εισαγγελέα πρέπει να στηρίζεται σε συνολική εκτίμηση της αξιοπιστίας των καταθέσεων, της συνέπειας των στοιχείων και της επιστημονικής επάρκειας των γνωματεύσεων. Κατά την ίδια αρχή, προτιμάται η αποχή από δίωξη όταν τα στοιχεία πάσχουν ή επιδέχονται σοβαρή αμφισβήτηση, ώστε να αποφεύγεται η ποινικοποίηση περιστατικών χωρίς εδραία απόδειξη.
Η νομική τεκμηρίωση αναφέρει ότι ακόμη και αν ληφθεί ως δεδομένο το περιστατικό φευγαλέου αγγίγματος, δεν υφίσταται το υποκειμενικό στοιχείο του δόλου ούτε η πρόθεση διέγερσης ή προσβολής της γενετήσιας ελευθερίας. Το φερόμενο περιστατικό δεν πληροί ούτε τα κατώφλια της αντικειμενικής υπόστασης των επίμαχων εγκλημάτων.
Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίφθηκε και η υπόθεση τίθεται στο αρχείο.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Δήμος Μουτάφης.
