- Εχουν κατηγορηθεί για απιστία περί την υπηρεσία
Να μην γίνει κατηγορία σε βάρος δύο δημόσιων λειτουργών κατηγορούμενων για απιστία περί την υπηρεσία με ζημία του Δημοσίου, που υπερβαίνει τα 150.000 ευρώ, για ηθική αυτουργία στην πράξη αυτή, για ψευδή βεβαίωση με ζημία άνω των 120.000 ευρώ και για ηθική αυτουργία στην πράξη αυτή, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του Ν. 1608/50 περί καταχραστών δημοσίου χρήματος εισηγήθηκε στο Συμβούλιο Εφετών Δωδεκανήσου η Αντεισαγγελέας Εφετών Δωδεκανήσου.
Οι διώξεις σε βάρος των δημοσίων λειτουργών, που υπηρετούσαν στην Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου, ασκήθηκαν με βάση τα διαλαμβανόμενα σε πόρισμα επιθεωρητών της Οικονομικής Επιθεώρησης Κρήτης για την καθυστέρηση καταβολής του αντιτίμου της αξίας δημοσίων ακινήτων που εκποιήθηκαν με τις διατάξεις του νόμου 719/1977.
Στο πλαίσιο της δικαστικής έρευνας έχει διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη από τον κτηματομεσίτη κ. Κάλλιστο Διακογεωργίου, που προσδιορίζει την αξία 14 ακινήτων, που εκποιήθηκαν στο Κανδηλί, στη Μεσαναγρό, στη Λαχανιά, στην Κατταβιά, και στα Κοσκινού, συνολικού εμβαδού 49.358 τ.μ. στο ποσό των 34.482.575 δραχμών (101.196,11 ευρώ).
Οι δύο κατηγορούμενοι έχουν απολογηθεί τρείς φορές για την υπόθεση.
Δύο επιθεωρήτριες της Οικονοµικής Επιθεώρησης Κρήτης, που επιλήφθηκαν έρευνας για την υφαρπαγή δηµοσίων ακινήτων µε τη χρήση ανυπόστατων αποφάσεων εκποίησης, που έφεραν πλαστές υπογραφές νοµαρχών, που υπηρέτησαν στα Δωδεκάνησα, αφού ερεύνησαν ενδελεχώς 16 περιπτώσεις του είδους, αποφάνθηκαν και για περιπτώσεις νοµότυπων εκποιήσεων ακινήτων και διαπίστωσαν ότι ορισµένα αποπληρώθηκαν 10 έτη και άνω µετά την εκποίησή τους αλλά και ότι διεπράχθησαν παραβάσεις του Ν. 719/77.
Από τις επιθεωρήτριες εξετάστηκαν µεταξύ άλλων και 11 περιπτώσεις ακινήτων του δηµοσίου που εκποιήθηκαν νομίμως αλλά η αποπληρωµή τους έγινε µετά την πάροδο 10ετίας.
Από τον έλεγχο των υποθέσεων, που το τίµηµα καταβλήθηκε µετά από αρκετά χρόνια, οι επιθεωρήτριες διαπίστωσαν ότι ορισµένες αναφέρονται σε υποθέσεις µε πρόσωπα που εµπλέκονται στη δηµιουργία πλαστών τίτλων, οι περισσότερες δεν ήταν σύµφωνες µε τις διατάξεις του Ν. 719/77 και συγκεκριµένα σε 4 περιπτώσεις το διεκδικούµενο ακίνητο ήταν διαφορετικό από το τελικώς εκποιούµενο, είτε δεν ζητήθηκε η γνώµη της πολεοδοµικής υπηρεσίας είτε αυτή ήταν αρνητική, µε αποτέλεσµα να περιέλθουν σε ιδιώτες ακίνητα µε πολύ ευνοϊκές διατάξεις.
Επίσης, παρήχετο το δικαίωµα σε Έλληνες το γένος, να ζητήσουν (υποβολή αίτησης στην Υπηρεσία επίσης συνοδευόµενη µε µία σειρά δικαιολογητικών) την απόδοση (δωρεάν επιστροφή) σε αυτούς ακινήτων πρώην ιδιοκτησίας των, που οι Ιταλοί τους είχαν αφαιρέσει µε το «δίκαιο του κατακτητή».
Διαπιστώθηκε μεταξύ άλλων ότι ένα ακίνητο στα Κοσκινού εµβαδού 1.800 τ.µ. εκποιήθηκε το 1989 έναντι 540.000 δρχ καταβλητέο σε 20 εξαµηνιαίες δόσεις. Το τίµηµα καταβλήθηκε τον Ιούνιο του 2001 µετά από 12 έτη. 6 τµήµατα δηµοσίου ακινήτου εµβαδού 11.051 τ.µ. εκποιήθηκαν το ίδιο έτος έναντι 55.250 δρχ και αποπληρώθηκαν µετά από 13 έτη. Δύο ακίνητα στη Λαχανιά εµβαδού 15.850 τ.µ. εκποιήθηκαν έναντι 7.051.010 δρχ και το τίµηµα καταβλήθηκε ολόκληρο µετά από 10 χρόνια. Ένα ακίνητο έκτασης 7.103 τ.µ. στην Κατταβιά εκποιήθηκε έναντι 21.309 δρχ. και το τίµηµα καταβλήθηκε µετά από 12 χρόνια.
Για τα δύο τελευταία ακίνητα δεν είχαν ακολουθηθεί μάλιστα οι προβλέψεις του νόµου καθώς τα τοπογραφικά δεν είχαν θεώρηση της πολεοδοµίας.
Σε άλλη περίπτωση για ακίνητα συνολικής έκτασης 48.780 τ.µ. στη Λαχανιά το τίµηµα καταβλήθηκε µετά από 13 και 16 χρόνια.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες από τη μελέτη της δικογραφίας η Αντεισαγγελέας Εφετών έκρινε ότι δεν προκύπτουν ενδείξεις σε βάρος των δύο κατηγορουμένων.
Οι ίδιοι απολογούμενοι έχουν καταθέσει ότι ο αριθμός των αιτήσεων που είχαν υποβληθεί στην ΚΥΔ με τις παρατάσεις που δόθηκαν μέχρι και την καταληκτική προθεσμία υποβολής τους ήταν υπερβολικά μεγάλος εκτιμώντας μάλιστα ότι είχαν υποβληθεί 9.000 αιτήσεις, οι περισσότερες χωρίς δικαιολογητικά. Κατέθεσε επίσης ότι οι αποφάσεις που είχαν εκδοθεί για την εξαγορά δημοσίων ακινήτων ανέρχονται σε 5.000 περίπου.
Επεσήμαναν ακόμα ότι τις περισσότερες φορές, παρόλο που οι αποφάσεις εξαγοράς εξεδίδοντο και υπογράφοντο από το Νομάρχη, οι ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι κατά κύριο λόγο ήταν γεωργοί και χαμηλής κοινωνικής τάξεως, δεν προσήρχοντο για να καταβάλουν το τίμημα και το φόρο μεταβίβασης, με αποτέλεσμα να λιμνάζουν οι υποθέσεις και να μην ολοκληρώνεται η παραλαβή τους από τους δικαιούχους.
Κατάθεσαν μάλιστα ότι η ευχέρεια της διοίκησης για την ανάκληση των αποφάσεων για τις οποίες εκκρεμούσε η αποπληρωμή σύμφωνα και με απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ήταν δυνητική, ενώ δεν υπήρχε δυνατότητα να διαφοροποιηθεί η αξία των ακινήτων.
Εξήγησαν παραπέρα ότι καμία απόφαση δεν έχει ανακληθεί, ενώ από καμία απολύτως διάταξη δεν προκύπτει χρονικός περιορισμός καταβολής του τιμήματος και Φ.Μ.Α.
Η εκτίμηση του εκποιούμενου-παραχωρημένου ακινήτου γίνεται, όπως τόνισαν, κατά τη συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής, εξηγώντας μάλιστα ότι οι νόμοι για την απόδοση – εξαγορά δημοσίων ακινήτων ήταν καθαρά κοινωνικού χαρακτήρα και ο σκοπός τους δεν ήταν εισπρακτικός.
Τέλος εξήγησαν ότι το τίμημα για την εκποίηση των ακινήτων προσδιοριζόταν από την ΔΟΥ Ρόδου και όχι από την ΚΥΔ.
Ως συνήγοροι υπεράσπισής τους παρίσταται οι δικηγόροι κ.κ. Κ. Σαρρής, Μ. Κουτσούκος και Τ. Διάκος.
