“Πάσχα ιερόν ημίν σήμερον αναδέδεικται, Πάσχα καινόν, άγιον Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον…”.
Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά.
Πάσχα εορτάζουμε σήμερα. Την εορτή της Αναστάσεως του Σωτήρος μας Κυρίου Ιησού Χριστού πανηγυρίζουμε. Οι άνθρωποι κατεδίκασαν τον σαρκωθέντα Υιό του Θεού, του επεφύλαξαν τον πιο ατιμωτικό θάνατο, υψώνοντάς Τον πάνω στο ξύλο του Σταυρού. Εκείνος όμως, πάτησε τη δύναμη του θανάτου, κατέλυσε την εξουσία του και ανέστη τριήμερος από του τάφου. Ανέστη, “πρωτότοκος εκ των νεκρών”, διαβιβάζοντας το ανθρώπινο γένος από τη σκοτεινή φυλακή της αμαρτίας και του θανάτου στο σωτήριο ύψος της ελευθερίας των τέκνων του Θεού.
Πάσχα σημαίνει “διάβαση”, “πέρασμα”, “έξοδο”. Άρχικά η λέξη αυτή χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει την έξοδο του λαού του Ισραήλ από την αιγυπτιακή δουλεία προς την ελευθερία. Την πορεία από τη χώρα της φαραωνικής καταδυναστείας στη γη της επαγγελίας. Εκείνο το Πάσχα ήταν η προτύπωση του καινού, του νέου Πάσχα, του Πάσχα του Κυρίου. Η Ανάσταση του Χριστού υπήρξε ένα “Πάσχα”, μία διάβαση, ένα πέρασμα σε μία άλλης μορφής δεδοξασμένης ζωή του Υιού του ανθρώπου”, που ενεργεί έκτοτε καταλυτικά ανακαινίζοντας τα σύμπαντα, διαλύοντας τα κοσμικά σκοτάδια, γεμίζοντας τα πάντα με το φως της ελπίδας για το ξεκίνημα μίας άλλης βιοτής, και φέρνοντας ως πολύτιμο και αναφαίρετο δώρο στον άνθρωπο την αναστάσιμη προοπτική της υπάρξεώς του.
Εορτάζοντες το Πάσχα του Κυρίου προσκαλούμαστε να κοινωνήσουμε του θεϊκού μυστηρίου του. Να ζήσουμε υπαρξιακά την δυναμική του, καταφάσκοντας και υπερβαίνοντας ταυτόχρονα το εξωτερικό σκηνικό της εορτής. Να επιχειρήσουμε με απόλυτη συναίσθηση και κατάφαση της Ορθοδόξου χριστιανικής μας ταυτότητας την προσωπική μας έξοδο και διάβαση. Έξοδο από τον χώρο της ανασφάλειας, της αβεβαιότητας, του φόβου, της σύγχυσης και της απογοήτευσης στην περιοχή της ελπίδας, αναγνωρίζοντας βιωματικά το γεγονός ότι της Αναστάσεως του Κυρίου προηγήθηκε το Πάθος. Διάβαση από τη ζοφερή πραγματικότητα του ψεύδους, των προσωπείων, των υπολογισμών, των σκοπιμοτήτων στη χώρα της αλήθειας, της αλήθειας έναντι του εαυτού μας, των ανθρώπων και του Θεού. Έξοδο από τον μαρασμό του ατομισμού μας και την μοναξιά που αυτός επιφέρει στη ζωντάνια της ανιδιοτελούς κοινωνίας με τον συνάνθρωπό μας, μοιράζοντας συγχώρηση και σκορπίζοντας αγάπη. Διάβαση, με ένα λόγο, από την υποδούλωσή μας στα πάθη και την αμαρτία στην ελευθερία που χαρίζει ο αναστημένος Χριστός.
Θα εορτάσουμε αληθινά το Πάσχα μόνο εάν τολμήσουμε την έξοδο, εάν αποφασίσουμε τη διάβαση. Τούτο πρέπει να είναι και η απάντησή μας στις προκλήσεις των καιρών μας. Η κατά Χριστόν αντίδρασή μας. Η προσωπική και υπαρξιακή μας επανάσταση. Καθημερινά διαπιστώνουμε ότι ο κόσμος των συγκρούσεων, των πολέμων, των σφαγών, των τρομοκρατικών επιθέσεων, του θρησκευτικού φανατισμού, του ξεριζωμού των ανθρώπων από τις εστίες τους, των οικονομικών προτεραιοτήτων, της απαξίωσης του ανθρωπίνου προσώπου και της προσβολής της αξιοπρέπειάς του “εν τω πονηρώ κείται”. Στην πραγματικότητα αυτήν, ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με το “Χριστός ανέστη” της καρδιάς μας, με το Πάσχα της υπάρξεώς μας.
Αγαπητοί αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω.
Ο Χριστός ανέστη. Το άγιο Πάσχα Του εορτάζουμε. Τον ευχαριστούμε, γιατί έδωσε στη ζωή μας την προοπτική της Αναστάσεως. Σήμερα όλα είναι καινούργια. Σήμερα όλα λάμπουν από φως. Ας αφήσουμε αυτό το φως, το φως που έλαμψε από τον Πανάγιο Τάφο να μας φωτίσει. Μη φοβάστε το σκοτάδι. Κανένα σκοτάδι, όσο βαθύ και αν είναι. Συγχωρείτε, αγαπάτε, προσεύχεσθε. Με αυτόν τον τρόπο ο καθένας μπορεί να εκπέμπει μια ακτίνα αναστασίμου φωτός, να καταφάσκει τον εαυτό του ως τέκνο Αναστάσεως. Δυνατός ο αναστάς Κύριος. Δόξα τω αναστάντι Σωτήρι Χριστώ.
Χριστός ανέστη, αδελφοί. Ευχόμαστε σε όλους έτη πολλά, ευλογημένα και καταυγαζόμενα από το ανέσπερο πασχάλιο φως που ανέτειλε από τον πανάγιο Τάφο.
Άγιον Πάσχα του δισχιλιοστού και δεκάτου έκτου σωτηρίου έτους
Διάπυρος προς Χριστόν Αναστάντα ευχέτης πάντων ημών.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ο ΡΟΔΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΣ
