Συνέντευξη στον
Δαμιανό Αθανασίου
Για όλους και για όλα, για τις επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής και των νέων φορολογικών μέτρων στην τουριστική αγορά του νησιού και κυρίως στους ξενοδόχους, ομιλεί σε μια συνέντευξη «ποταμό» στην «δημοκρατική», ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Ρόδου κ. Αντώνης Καμπουράκης.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι θέσεις, που εκφράζει ο κ. Καμπουράκης, για την εικόνα του νησιού της Ρόδου με την έναρξη της τουριστικής περιόδου, το θέμα που ανέκυψε με την αποκομιδή των σκουπιδιών και για την τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑ Ρόδου.
Δεν μένουν ασχολίαστες ακόμη οι κυβερνητικές παλινωδίες με το θέμα των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά, την κατάργηση της έκπτωσης του 50% στον φόρο για το αλκοόλ, την εμπλοκή στην επένδυση του Γκολφ Αφάντου, την καθυστέρηση ψήφισης του νέου αναπτυξιακού νόμου και τις εμπλοκές με την βίζα των Ρώσων τουριστών.
Ιδιαίτερη βαρύτητα αποκτούν και οι εκτιμήσεις του κ. Καμπουράκη για την εξέλιξη της τουριστικής κίνησης φέτος και για τις προοπτικές ανάκαμψης της τοπικής οικονομίας.
Αναλυτικά η συνέντευξη του προέδρου της Ενωσης Ξενοδόχων Ρόδου κ. Αντώνη Καμπουράκη:
• Για να ξεκινήσουμε από την καυτή επικαιρότητα των ημερών, θέλω την άποψή σας για τις επιπτώσεις που θα έχει στον τουρισμό η ψήφιση σειράς φορολογικών μέτρων ενόψει της αξιολόγησης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως αυτά τα μέτρα είναι καταστροφικά για τον τουρισμό. Ξέρετε πως αποφεύγω τις απολυτότητες αλλά εδώ πραγματικά μιλάμε για μια μεγάλης έκτασης καταστροφή. Μην ξεχνάμε πως οι νέες επιβαρύνσεις όπως το ειδικό τέλος διανυκτέρευσης και η κατάργηση της έκπτωσης του 50% στον φόρο για το αλκοόλ έρχονται να λειτουργήσουν σωρευτικά στην κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ για τα νησιά και όταν οι επιχειρήσεις μας βρίσκονται ήδη στα όρια της βιωσιμότητας. Και κάποιοι όχι μόνο μας δίνουν τη χαριστική βολή, αλλά παίζουν και με τη νοημοσύνη μας, όταν τη μια μέρα τα ψηφίζουν και την άλλη βγαίνουν και τα χαρακτηρίζουν αντισυνταγματικά!
Ειδικά για τη Ρόδο, θέλω να τονίσω πως θυσιάζεται πραγματικά ως πειραματόζωο, σε μια πολιτική που θα αποδειχθεί πολύ σύντομα «μια τρύπα στο νερό». Είναι δεδομένο πως οι φόροι σκοτώνουν τους φόρους. Άρα οι προσδοκίες εισπραξιμότητας θα αποδειχθούν μάταιες, αφού θα έχουν άμεσες επιπτώσεις στη ζήτηση, η οποία θα μειωθεί. Μέχρι τώρα απορροφούσαμε όλες τις επιβαρύνσεις για να διατηρήσουμε ψηλά το επίπεδο της ανταγωνιστικότητάς μας. Αλλά και της τοπικής απασχόλησης… Τώρα πολύ απλά δεν βγαίνουμε. Ακριβότερο προϊόν σημαίνει χαμηλότερη ζήτηση μέσα στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Γι αυτό με ακούτε να μιλάω για καταστροφή και θυσία, χωρίς προοπτική και χωρίς ελπίδα.
• Με αυτά τα δεδομένα πως βλέπετε τη φετινή σεζόν και ποιες είναι οι προβλέψεις σας για την επόμενη;
Ξεκινήσαμε τη χρονιά λέγοντας πως είναι «κινούμενη άμμος» αλλά τώρα σας λέω πως μπαίνουμε ολοταχώς σε έναν βάλτο που θα μας καταπιεί. Παρά τη μεγάλη οικονομική κρίση ο τουρισμός κρατήθηκε όρθιος, εξαιτίας των δικών μας προσπαθειών στην τιμολογιακή πολιτική. Οι αφίξεις δεν ευημερούν τυχαία. Είναι προϊόν της εξάντλησης από μέρους μας, όλων των περιθωρίων έκπτωσης, που μπορούσαμε να κάνουμε, για να φέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερους επισκέπτες, να στηρίξουμε τον τόπο μας και τη χώρα μας. Την εργασία, την απασχόληση, την κοινωνική επιβίωση. Τώρα για ποια περιθώρια να μιλήσουμε; Απλά δεν υπάρχουν. Έφτασε η στιγμή που οι ξενοδόχοι σηκώνουμε πλέον τα χέρια ψηλά!
• Το ζήτημα της βίζας για τους Ρώσους τουρίστες που βρίσκεται; Το ρωτώ μήπως υπάρχει από κει κάποια χαραμάδα ευκαιρίας…
Έχετε δίκιο ως προς τη διαπίστωση, πως πράγματι λόγω της έντασης στις ρωσοτουρκικές σχέσεις, καθώς και στον απόηχο της επίσημης επίσκεψης του Προέδρου Πούτιν στη χώρα μας, δημιουργούνται ευκαιρίες για την ενίσχυση του τουριστικού ρεύματος από τη Ρωσία. Όμως και σε αυτό το μέτωπο χάνουμε έδαφος στην ανταγωνιστικότητά μας, όταν αντί να εξυπηρετήσουμε τους δυνητικούς επισκέπτες από τη Ρωσία, τους υποχρεώνουμε να στήνονται σε κουραστικές ουρές. Το θέμα της βίζας δεν είναι να συζητάμε για το αν θα τη δίνουμε σε τρεις μέρες ή σε μια βδομάδα. Αυτά είναι ασπιρίνες. Χρειάζεται ριζική αναδιαμόρφωση του πλαισίου, στη βάση μιας πολύ συγκεκριμένης λογικής, που λέει πως η Ρωσία είναι Ευρώπη και η βίζα πρέπει να καταργηθεί. Αυτό σημαίνει λύση του ζητήματος και όλα τα υπόλοιπα είναι απλά «μπαλώματα».
• Capital controls. Σε λίγο θα συμπληρωθεί ένας χρόνος αφότου μπήκαν σε ισχύ. Έχουν επιπτώσεις;
Στην αρχή κάποιοι με ελαφρότητα έλεγαν πως δεν επηρεάζουν τον τουρισμό, αφού οι τουρίστες έρχονται με τις κάρτες των τραπεζών τους και δεν υπόκεινται σε περιορισμούς. Αυτή είναι η μισή αλήθεια όμως. Η άλλη μισή είναι πως οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις έχουν υποχρεώσεις, στις οποίες πρέπει να ανταποκριθούν, κι εκεί πέφταμε πάνω στους περιορισμούς που έχουν επιβληθεί, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τη δουλειά μας. Αναλώνουμε χρόνο και δυνάμεις για να τα βγάζουμε πέρα, μέσα σε τόσες αντιξοότητες και στερούμαστε τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε το πώς θα κάνουμε καλύτερα την πραγματική δουλειά μας, που είναι η φιλοξενία. Εκεί φτάσαμε δυστυχώς…
• Σας ακούω να περιγράφετε με απογοήτευση την κατάσταση κι αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι από το οποίο θα μπορούσε ο τουρισμός να αντλήσει λίγη αισιοδοξία.
Είναι αλήθεια αυτό που λέτε, και δεν έχει νόημα να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Έχουμε χάσει το κέφι μας να κάνουμε τη δουλειά μας. Κι αυτή δεν είναι μια οποιαδήποτε δουλειά, αλλά μια δουλειά που πρέπει να γίνεται με χαμόγελο. Τι να έρθει να δει ο επισκέπτης; Ξενοδόχους σε απόγνωση; Παρ’ όλα αυτά θα σας πω, πως το μόνο αισιόδοξο είναι η νέα πραγματικότητα στα περιφερειακά αεροδρόμια. Τουλάχιστον το θέμα αυτό προχώρησε και η αναβάθμιση των ιδιωτικών πλέον αεροδρομίων αλλάζει την πρώτη και την τελευταία εικόνα του επισκέπτη. Αυτό έχει αξία, καθώς ενισχύει την τουριστική εμπειρία. Με πνεύμα συνεργασίας μπορούμε μάλιστα, να δρομολογήσουμε από κοινού και ενέργειες προβολής, με αμοιβαία οφέλη και για το αεροδρόμιο, και για τη Ρόδο μας. Αλλά πάνω που λέμε «δόξα τω Θεώ έγινε και κάτι σωστό και θετικό», έρχεται η ιστορία με το γκολφ Αφάντου και μας προσγειώνει στη ζοφερή πραγματικότητα. «Ένα βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω». Το έχει πει ο Λένιν αυτό, και φαίνεται πως κάποιοι τον θυμούνται …επιλεκτικά. Και έχουν και το θράσος να μας αφαιρούν το δικαίωμα να το επισημαίνουμε… Όχι, κύριοι. Η Ελλάδα έχει ανάγκες, και κανείς δεν θα της απαγορεύσει να ξεφύγει από την δυστυχία, που κάποιοι την καταδικάζουν να συνεχίσει να υφίσταται. Όταν μιλούν τα πράγματα, τα στόματα σιωπούν. Αιδώς Αργείοι…
• Ο νέος αναπτυξιακός νόμος που έρχεται, πιστεύετε πως μπορεί να βοηθήσει τον τουρισμό;
Δύο παρατηρήσεις έχω να κάνω επ’ αυτού. Η πρώτη είναι πως καθυστέρησε πάρα πολύ. Δεν νοείται χώρα να θέλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στον τουρισμό, και επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα να μην υπάρχει αναπτυξιακός νόμος για την ενίσχυση των τουριστικών επενδύσεων. Η δεύτερη παρατήρηση είναι πως στη διαδικασία της διαβούλευσης επισημάνθηκαν κι αναδείχθηκαν αρκετά προβλήματα, που αποδυναμώνουν την αποτελεσματικότητά του και χρειάζονται άμεση βελτίωση. Εν πάση περιπτώσει, εφόσον περιμέναμε τόσο, ας περιμένουμε λίγες μέρες ακόμη, μέχρι να δούμε την τελική διατύπωση του νομοσχεδίου, όπως θα εισαχθεί προς ψήφιση, για να έχουμε μια σαφή εικόνα του κατά πόσο μπορεί πράγματι να βοηθήσει τον τουρισμό.
• Κλείνοντας αυτή την ενδιαφέρουσα συζήτηση κι έχοντας περιγράψει το γενικότερο πλαίσιο για τον τουρισμό, θέλω να σας ρωτήσω αν σε τοπικό επίπεδο μπορούν να γίνουν πράγματα που θα φέρουν όφελος στην τουριστική οικονομία του νησιού μας;
Κοιτάξτε, εμείς ως ξενοδόχοι έχουμε κάνει στο ακέραιο το καθήκον μας και νιώθουμε περήφανοι γι αυτό. Κρατηθήκαμε όρθιοι, μέσα στην τρικυμία, δώσαμε δουλειές και ευκαιρίες εισοδήματος και τζίρου, στην τοπική οικονομία. Ο τουρισμός είναι το κλαδί πάνω στο οποίο στηρίζεται η οικονομία του νησιού, και γι αυτό πρέπει να υπάρχει πνεύμα συνεργασίας. Οι συνέργειες είναι αυτές που μας πάνε μπροστά. Αλλά οφείλω να πω ότι αυτό δεν το βλέπω. Βλέπω την ίδια παλιά αντίληψη, της αντιμετώπισης του τουρισμού ως παχιάς αγελάδας, που ο καθένας νομίζει πως μπορεί να αρμέγει. Και το χειρότερο, αντιμετωπιζόμαστε συνεχώς ως «αγελάδα»… Θα ψοφήσει η «αγελάδα» και μετά ….θα καταλάβουν όλοι… Κουράστηκα να χτυπάω το καμπανάκι. Δεν είναι θέμα κοινής λογικής να έχουμε έναν υγιή και παραγωγικό ΠΡΟΤΟΥΡ; Που να διαφημίζει τη Ρόδο μας, και να φέρνει επισκέπτες στη τσέπη του νησιού μας; Δεν είναι αυτό επένδυση, που συμφέρει όλους; Μήπως ένα γεμάτο Ξενοδοχείο ωφελεί μόνο τον ιδιοκτήτη του; Μήπως ένα ξενοδοχείο με πελάτες υψηλής καταναλωτικής δύναμης, είναι κέρδος μόνο του ξενοδόχου; Είναι δυνατόν να συζητάμε για τα εξωφρενικά τιμολόγια της ΔΕΥΑΡ, σε αυτές τις συνθήκες ασφυξίας και υπερφορολόγησης; Είναι λογικό στο ξεκίνημα μιας σεζόν να ανησυχούμε αν εφέτος θα μαζεύονται τα σκουπίδια; Δυστυχώς τα αυτονόητα εξακολουθούν να παραμένουν ζητούμενα. Τι άλλο να πω; Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του, ενόψει των επερχόμενων! Τουλάχιστον εγώ θα τις αναλάβω.
