Διαβάζοντας την ανακοίνωση του κ. Χατζηδιάκου (αλλά και δηλώσεις υποψηφίων της παράταξής του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), το συμπέρασμα που μπορεί να εξάγει κανείς είναι ότι η αυστηρή λαϊκή ετυμηγορία δεν ήταν καθόλου διδακτική για τους ενοίκους του Δημαρχειακού μεγάρου. Αντίθετα, θέτει στους πολίτες δίλημμα με λόγο διχαστικό, απαξιώνοντας όχι μόνον τον αντίπαλό του, αλλά και το 41,56 % των πολιτών που έκαναν αντίθετη επιλογή. Στην ουσία τους λέει με λίγα λόγια, πως είναι κατά : «της προόδου, των έργων, των δράσεων και της κοινωνικής συνοχής» και υπέρ του « δρόμου των ταξικών διαφορών, των δολοπλοκιών, των συναλλαγών». Είναι ύβρις να αδιαφορείς για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου και να νομίζεις ότι τα πάντα κινούνται με βάση τη βουλησιαρχία σου. Και τελικά να καταφέρνεις να αυτοεγκλωβίζεσαι στη δική σου εικονική πραγματικότητα. Η ήττα είναι ήττα. Και το μόνο περιθωριο που έχεις μέχρι την άλλη Κυριακή, είναι να την αποδεχτείς αξιοπρεπώς, να βάλεις το δάχτυλο επί των τύπων των ήλων και να κάνεις την αυτοκριτική σου. Διαφορετικά είναι νομοτέλεια. Την ύβριν ακολουθεί η Νέμεσις.
Την ύβριν ακολουθεί η Νέμεσις
