Ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, με την λήξη των εργασιών του 3ου Συνεδρίου του Κινήματος Αλλαγής, ολοκλήρωσε την τετραετή θητεία του ως γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής κατά τη διάρκεια της οποίας αυτό που είχε τεθεί ως στόχος ήταν η «ολική επαναφορά της παράταξης».
Η επιβράβευση για τη θητεία του, η οποία σημαδεύτηκε από την απώλεια της Φώφης Γεννηματά που έκανε πράξη την ανανέωση ως πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής δίνοντας βήμα και φωνή στην νέα γενιά, ήρθε με την εκλογή του από τους συνέδρους στη δεύτερη θέση για την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ και το ιδιαιτέρως θερμό χειροκρότημα που εισέπραξε κατά την τελευταία ομιλία του ως γραμματέας.
Ο Μανώλης Χριστοδουλάκης στη συνέντευξή του σήμερα στη «δημοκρατική», κάνει τον απολογισμό των τεσσάρων ετών της τετραετούς θητείας του ως γραμματέας του Κινήματος, μιλά για το μήνυμα του Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, αναφέρεται στο διακύβευμα των επικείμενων εκλογών για το ΠΑΣΟΚ και δίνει το πολιτικό του στίγμα ως υποψήφιος βουλευτής φέρνοντας στο προσκήνιο τα ζητήματα που απασχολούν την νέα γενιά, προτάσσοντας το δημογραφικό και το brain drain.
«Η νέα παραγωγική δύναμη της Ελλάδας» λέει χαρακτηριστικά, «ακόμα δεν έχει βρει πολιτικό εκφραστή. Μπορούμε και πρέπει να είμαστε εμείς».
• Κύριε Χριστοδουλάκη στο πρόσφατο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής πραγματοποιήσατε την τελευταία σας ομιλία ως γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, εισπράττοντας μάλιστα και το θερμό χειροκρότημα των συνέδρων και θέλω να ξεκινήσουμε τη συνέντευξή μας ρωτώντας σας τι κρατάτε από τη θητεία αυτή.
Ήταν μια τετραετία δύσκολη. Ξεκίνησε με τον πολιτικό μας χώρο στα όρια της επιβίωσης, εν μέσω πυρών και πολεμικής τόσο από τον τότε κυβερνώντα ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη ΝΔ, με κεντρικό διακύβευμα την επιβίωση της παράταξης. Δώσαμε τη μάχη, με μπροστάρη την Φώφη Γεννηματά, για τη διασφάλιση της ενότητας του χώρου, την κατοχύρωση της πολιτικής του αυτονομίας ως στοιχείο κεντρικής στρατηγικής και τη διαμόρφωση της καθαρής του προοδευτικής ταυτότητας μέσα από δυναμικές παρεμβάσεις, χρήσιμη αντιπολίτευση, τεκμηριωμένο λόγο, θέσεις και προτάσεις. Αυτό που κρατάω είναι το αποτέλεσμα, ότι δηλαδή σήμερα η παράταξή μας μπορεί να κοιτάει και πάλι με περηφάνεια μπροστά και ψηλά.
Ο βασικός λόγος, ότι τότε πιστέψαμε πραγματικά σε αυτό που για άλλους φάνταζε ακατόρθωτο. Την ολική επαναφορά της παράταξής μας. Και το κάναμε πράξη.
• Ποια θα λέγατε ότι ήταν η πιο ευχάριστη στιγμή στη θητεία σας ως γραμματέας και ποια η πιο δύσκολη;
Η πιο δύσκολη, δυστυχώς, μου έρχεται κατευθείαν στο μυαλό. Είναι η στιγμή της απώλειας της Φώφης Γεννηματά. Δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω τα συναισθήματα. Το χαμόγελό της, η αξιοπρέπεια, το φιλότιμο, η ηθική και η ανθρωπιά της θα μας δείχνουν το δρόμο σε όλα τα κρίσιμα σταυροδρόμια.
Ευχάριστες υπήρξαν αρκετές. Κρατώ την τελευταία, στο πρόσφατο συνέδριό μας. Η αναγνώριση από τα μέλη και τα στελέχη της παράταξης, της προσπάθειας και των κόπων των τελευταίων τεσσάρων ετών. Δείχνουν ότι άξιζε τον κόπο.
• Πάντως η εκλογή σας στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή και μάλιστα στη δεύτερη θέση, δείχνει να δικαιώνει την πορεία σας και τις επιλογές σας από τη θέση του γραμματέα.
Είναι μεγάλη τιμή για μένα το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας. Παράλληλα, όμως, είναι και μεγάλη ευθύνη για τις νέες μάχες που έχουμε μπροστά μας. Σε ό, τι με αφορά θα είμαι πάντα στρατιώτης στα εύκολα και στα δύσκολα.• Ως προς το Συνέδριο τώρα κ. Χριστοδουλάκη, ποια είναι τα συμπεράσματα και ποιο το μήνυμα που εκπέμπει για τους πολίτες;
Το Συνέδριό μας αποτέλεσε ένα καθοριστικό πολιτικό γεγονός και ένα κρίσιμο βήμα στη διαδικασία της πολιτικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης της παράταξης.
Βρεθήκαμε ξανά με φίλους και στελέχη από όλη την Ελλάδα, περιγράψαμε τις διακριτές πολιτικές μας κατευθύνσεις, τη στρατηγική και τις προτεραιότητές μας, επιβεβαιώσαμε τον αταλάντευτο χαρακτήρα της πολιτικής μας αυτονομίας, και φυσικά, αναδείξαμε το κεντρικό οργανωτικό όχημα που θα επωμιστεί το βάρος της εξωστρέφειας των πολιτικών μας μηνυμάτων.
Στην κοινωνία, βγαίνουμε πλέον με τις επεξεργασμένες μας θέσεις, αποφασισμένοι και έτοιμοι να δώσουμε λύσεις στα πραγματικά προβλήματα των Ελλήνων.
Ο θετικός απόηχος του συνεδρίου θα αναζωογονήσει τη δυναμική μας για τις καινούργιες μάχες που έχουμε μπροστά μας.
• Μιας και αναφερθήκατε στις μάχες που έχετε μπροστά σας, μου δίνετε την ευκαιρία να ρωτήσω αν θα καταφέρει το ΠΑΣΟΚ να «διεμβολίσει» το ισχυρό πολιτικό δίπολο και να αποτελέσει έναν τρίτο ισχυρό πόλο.
Ήταν απόλυτα αναμενόμενο, ότι τόσο η ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ θα επεδίωκαν να στήσουν εκ νέου το τεχνητό δίπολο που βολεύει και τους δύο. Όμως αυτό είναι κενό περιεχομένου. Αφορά μόνο συνθήματα, φραστικές αντεγκλήσεις και απολίτικες αντιπαραθέσεις που σε μια κοινωνία πληγωμένη από τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης, δείχνει ότι ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού προσωπικού της χώρας βρίσκεται εκτός πραγματικότητας. Εμείς επιλέγουμε τη συνέπεια, την αξιοπιστία, τον τεκμηριωμένο πολιτικό λόγο, τα επιχειρήματα, τις προτάσεις και το συγκεκριμένο προγραμματικό μας πλαίσιο.
Η ανάγκη ενός νέου πόλου με αυτά τα χαρακτηριστικά είναι πλέον κοινωνική και πολιτική απαίτηση για μία κοινωνία που θέλει να βρει ξανά το δρόμο προς την ελπίδα. Τον κόσμο που απογοητεύτηκε, που απέχει, που αναζητά ξανά διεξόδους, θέλουμε και μπορούμε να τον εκφράσουμε και να τον εκπροσωπήσουμε.
• Αρα, μιας και όπως όλα δείχνουν εισερχόμαστε σε μια μακρά προεκλογική περίοδο, ποιο θα λέγατε ότι είναι το διακύβευμα για το ΠΑΣΟΚ;
Το διακύβευμα για εμάς ήταν και παραμένει η ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών. Φυσικά, είμαστε ρεαλιστές, πατάμε στιβαρά στα πόδια μας, και αντιλαμβανόμαστε τα εμπόδια και τις δυσκολίες. Όμως, η μαζική συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων προοδευτικών πολιτικών στις εκλογικές μας διαδικασίες, η νέα δυναμική που διαμορφώνει η παράταξη μας τους τελευταίους μήνες, αλλά και το ρευστό πολιτικό σκηνικό που επικρατεί, θέτουν για εμάς πολύ ψηλά τον πήχη, ο οποίος εξάλλου φαίνεται και από τις δημοσκοπικές μετρήσεις πως δεν έχει ταβάνι.
Και επειδή δεν υπάρχει «καμένη» λαϊκή ετυμηγορία, εμείς κάνουμε σαφές πως ο στόχος μας για τις επόμενες εθνικές εκλογές είναι να έχουμε τη δύναμη ώστε να μπορούμε να επιβάλλουμε εμείς τους δικούς μας όρους για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Με πρόσημο προοδευτικό, με πρόγραμμα σοσιαλδημοκρατικό, με το βλέμμα στραμμένο σε αυτούς που το έχουν περισσότερο ανάγκη.
Να μην θεωρεί κανείς πως θα γίνει πρωθυπουργός στις δικές μας πλάτες, ή πως θα μπορεί να εκβιάζει τον ελληνικό λαό με συνεχόμενες εκλογές, χωρίς κόστος και συνέπειες. Χρειάζεται δουλειά, ενότητα και συστράτευση στις μάχες ώστε όλα αυτά να μπορέσουμε να τα κάνουμε πράξη.
• Σε προηγούμενη συνέντευξή μας, είχατε ανακοινώσει την πρόθεσή σας να είστε υποψήφιος βουλευτής και -για να επανέλθω στην ομιλία σας στο Συνέδριο- σας ακούσαμε να αφιερώνετε μεγάλο μέρος στα προβλήματα της νέας γενιάς, του brain drain, του δημογραφικού ζητήματος το οποίο χαρακτηρίσατε, και βεβαίως είναι, κρίσιμο υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ουσιαστική στήριξη στις γυναίκες που θέλουν να γίνουν μητέρες. Είναι αυτά ζητήματα που προτεραιοποιήσετε με την εκλογή σας ως βουλευτής;
Είναι, ναι. Γιατί πέρα από τα τρέχοντα θέματα της καθημερινότητας, οφείλουμε να βάζουμε σε προτεραιότητα και τις προκλήσεις και την ατζέντα των επόμενων δεκαετιών. Αυτή προφανώς αφορά κατεξοχήν τους νέους ανθρώπους αλλά όχι μόνο. Και αυτοί θέλουν από εμάς απαντήσεις. Απαντήσεις για την κλιματική κρίση, που ειδικά για την νέα γενιά, δεν είναι απλώς μία σύγχρονη πολιτική ατζέντα.
Είναι όρος επιβίωσης. Ειδικά με τον τρόπο που η ενεργειακή κρίση αλλάζει τα διλήμματα και θέτει νέες ισορροπίες μεταξύ ενεργειακής αυτάρκειας και προστασίας του περιβάλλοντος. Απαντήσεις για την ψηφιακή επανάσταση, τον αυτοματισμό, την τεχνητή νοημοσύνη, που αλλάζουν ριζικά το χάρτη των επαγγελμάτων. Και απαιτούν αλλαγές από τα προγράμματα σπουδών των Πανεπιστημίων, μέχρι τη δια βίου μάθηση, την επανακατάρτιση αλλά και ένα δίχτυ προστασίας για το στάδιο μετάβασης στη νέα ψηφιακή εποχή. Για το δημογραφικό, αλλά στη σωστή βάση.
Το βάρος της υπογεννητικότητας δεν είναι βάρος που πρέπει να σηκώσουν μόνο οι γυναίκες, επειδή τάχα διαλέγουν την καριέρα αντί της οικογένειας.
Το έθνος δεν απειλήθηκε ποτέ από την γυναικεία αυτοδιάθεση. Το δημογραφικό είναι πιο σύνθετο πρόβλημα, που απαιτεί πολιτικές λύσεις και στήριξη σε όσες αποφασίζουν πως θέλουν να γίνουν μητέρες.
Πρέπει να μιλήσουμε για το brain drain. Εχουμε χρέος να πείσουμε τα παιδιά αυτά να κάνουν το βήμα. Να εμπιστευτούν ξανά την χώρα τους, να πιστέψουν πως θα βρουν εδώ τις ευκαιρίες για τις οποίες έφυγαν. Είμαστε με το μέρος τους. Εκείνοι, αλλά και όσοι έμειναν πίσω και επωμίστηκαν το βάρος της κρίσης στους ώμους τους, αποτελούν μαζί, τη νέα παραγωγική δύναμη της Ελλάδας – η οποία ακόμα δεν έχει βρει πολιτικό εκφραστή. Μπορούμε και πρέπει να είμαστε εμείς.
