Κάπου στο ενδιάμεσο μεταξύ βουλευτικών και επαναληπτικών εκλογών δημιουργούνται τα ερωτήματα σε όλους και γινόμαστε αναλυτές εκλογικών αποτελεσμάτων με επίκεντρο των συζητήσεων για το ποιος θα προηγηθεί. Γινόμαστε λίγο πολύ όλοι στατιστικολόγοι και αναλυτές εκλογικών αποτελεσμάτων και «Πυθίες» ενόψει των επερχόμενων εκλογών.
Επίσης έχει διαπιστωθεί ότι κατά τη διάρκεια των εκλογών «παραλύει» το σύμπαν, τρέχουμε όλοι πανικόβλητοι από δω κι από κει προκειμένου να συντονιστούμε σε σχέση με το ότι ενδέχεται ν’ αλλάξει η Κυβέρνηση και πρέπει να κάνουμε τις δουλείες μας γρήγορα, πχ αναστέλλονται κάποιες λειτουργίες του κράτους.. μόνο οι τουρίστες δείχνουν ότι δεν ενδιαφέρονται και θεωρούν τους εαυτούς τους «τυχερούς» που έκλεισαν τις διακοπές τους παράλληλα με τις εκλογές μας.
Οι ίδιοι οι υποψήφιοι αγωνιούν για το τι θα συμβεί και αν εν τέλει εκλεγούν. Άλλοι αγωνίζονται προεκλογικά λιγότερο κι άλλοι περισσότερο και άλλοι πάλι μπορεί να είναι τυχεροί ή λίγο άτυχοι. Κάτι άλλο που συμβαίνει είναι ότι κατά την προεκλογική περίοδο εμφάνισης των υποψηφίων φροντίζουν οι «κακές γλώσσες» γνωστές άγνωστες να βρίσκουν αληθινές ή ψεύτικες ιστορίες ή ακόμα και σκαρφίζονται λόγους «διαφημίζοντας» θετικά ή αρνητικά τους υποψηφίους.
Στη συνέχεια υπάρχουν αυτοί οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από τους υποψηφίους δίνοντάς τους συμβουλές ή και τους καθοδηγούν. Το θέμα είναι πως αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά διανύουν ένα αγώνα άλλες φορές δύσκολο και άλλες φορές ευχάριστο μέχρι τα τελικά αποτελέσματα που θυμίζουν αξιολογήσεις.
Εκεί όμως που θα έπρεπε να σταθούμε σοβαρά και αυτό που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει πραγματικά είναι να συμμετέχουμε στις εκλογικές διαδικασίες και να είμαστε ενεργοί συμμετέχοντας στη ψηφοφορία. Η ψήφος μας είναι ιερή και κατοχυρωμένο συνταγματικό μας δικαίωμα. Όσον αφορά τη «σούπερ ψήφο» είναι αυτή που θα δώσει τη «λευκή επιταγή» όπως λένε για να αποφασίσουν οι εκλεγμένοι για το μέλλον μας για μια τετραετία. Έχοντας τη ψήφο μας δλδ της πλειοψηφίας ή αλλιώς τη «σούπερ ψήφο» μπορούν να διοικήσουν με τη συγκατάθεσή μας αυτή που τους δόθηκε δια της ψήφου μας.
Είναι τραγικό να διαβάζουμε πόσοι λίγοι ψήφισαν κάθε φορά σε σχέση με αυτούς που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Πόσο μεγάλη αποχή έχουμε. Αυτό τελικά είναι και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας γιατί αυτοί που δεν ψηφίζουν αποφασίζουν ότι δεν ενδιαφέρονται για το ποιος θα εκλεγεί. Η αποχή δεν είναι είδος διαμαρτυρίας είναι μία στάση ότι συνειδητά δεχόμαστε τη χειραγώγηση από τους άλλους εφόσον βέβαια γίνεται συστηματικά. Άδικα λοιπόν διαμαρτυρόμαστε για το μέλλον του τόπου μας και δη το δικό μας αφού οι ίδιοι όταν πρέπει να επιλέξουμε, επιλέγουμε αποχή.
Η σωστή λοιπόν ερώτηση που θα έπρεπε να κάνουμε δεν είναι «τι ψηφίζεις;» αλλά «πας να ψηφίσεις ή είσαι απών;»
Ελένη Ν. Καραγιάννη Αθλήτρια Τριάθλο
