Μια «σκαστή» περίπτωση παράβασης καθήκοντος από πλευράς αιρετών και δημοσίων λειτουργών, απασχολεί την Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ρόδου, μετά την υποβολή αναφοράς, από πατέρα γυναίκας με ειδικές ανάγκες, που προσπαθεί την τελευταία 20ετία να εξασφαλίσει τη χωροθέτηση περιπτέρου!!
H μηνυτήρια αναφορά υποβλήθηκε από τον πατέρα 33χρονης γυναίκας με ειδικές ανάγκες, που πάσχει εκ γενετής από εγκεφαλική παράλυση σε ποσοστό άνω του 80%, γεγονός που την έχει καθηλώσει σε ακινησία και αδυναμία επικοινωνίας με το περιβάλλον. Ο μηνυτής έχει οριστεί με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, δικαστικός της συμπαραστάτης.
Η θυγατέρα του εξασφάλισε το έτος 1995 με απόφαση του τότε Νομάρχη το δικαίωμα λειτουργίας αναπηρικού περιπτέρου σε κοινότητα του νησιού. Το περίπτερο θα λειτουργούσε η μητέρα της, επειδή τον καιρό εκείνο ήταν ανήλικη, ενώ η απόφαση του Νομάρχη έμεινε ανεκτέλεστη γιατί το συμβούλιο της κοινότητας τότε, παρά τις οχλήσεις και αιτήσεις τους, δεν όρισε χώρο για την εγκατάσταση του περιπτέρου.
Η καθυστέρηση οφειλόταν αρχικά στο γεγονός ότι βρίσκονταν σε εξέλιξη έργα ανάπλασης της κεντρικής πλατείας. Στην πορεία όρισε χώρο τον οποίο ανεκάλεσε και γενικώς αδιαφορούσε για την εφαρμογή των αποφάσεων χωροθέτησης του περιπτέρου.
Με δύο αποφάσεις το έτος 1999 του τότε Νομάρχη Δωδεκανήσου τροποποιήθηκαν προγενέστερες αποφάσεις του και εγκρίθηκε η παραχώρηση χώρου στον αυλότοιχο του δημοτικού σχολείου του χωριού.
Οι αποφάσεις αυτές έμειναν ανεκτέλεστες, λόγω της επικινδυνότητας του σημείου εξαιτίας της θέσης του σε σχέση με το οδικό δίκτυο. Υπήρξε απόρριψη της χωροθέτησης στο συγκεκριμένο χώρο από το Τμήμα Τροχαίας Ρόδου, μετά από παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη.
Ακολούθησε το 2001 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του τότε καποδιστριακού δήμου και εγκρίθηκε η παραχώρηση χώρου επί της επαρχιακής οδού που οδηγεί στο χωριό.
Μάλιστα, υπεγράφη το ίδιο έτος και σχετική έγγραφη μισθωτική σύμβαση, ανάμεσα στον καποδιστριακό δήμο και την νόμιμη εκπρόσωπο της θυγατέρας του μηνυτή.
Και η απόφαση αυτή έμεινε ωστόσο ανεκτέλεστη διότι η χωροθέτηση είχε γίνει σε ιδιωτική περιουσία!!
Το ίδιο έτος, με τρείς αποφάσεις του τότε Νομάρχη Δωδεκανήσου, παραχωρήθηκε το δικαίωμα λειτουργίας αναπηρικού περιπτέρου στην ίδια τη θυγατέρα του μηνυτή, η οποία είχε πλέον ενηλικιωθεί.
Οι νέες αποφάσεις παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις και οχλήσεις του μηνυτή, δεν έχουν μέχρι σήμερα εκτελεστεί!!
Από το έτος 2009 μέχρι το έτος 2012 είχε ατονίσει η προσπάθεια του μηνυτή να λειτουργήσει το περίπτερο εξαιτίας του κόστους της περίθαλψης της κόρης του και της απογοήτευσής του.
Είχε λάβει εξάλλου από το 2005 διαβεβαιώσεις από την τοπική κοινότητα του χωριού ότι το θέμα επρόκειτο να λυθεί με αποτέλεσμα να ξοδέψει χρηματικό ποσό 10.000 ευρώ για την αγορά κλωβού περιπτέρου, ο οποίος στην πορεία εκλάπη!!
Από το έτος 2013 και μετά κατάφερε να αναβιώσει το θέμα και τον Μάρτιο του ίδιου έτους έλαβε διαβεβαιώσεις ότι το περίπτερο επρόκειτο να χωροθετηθεί.
Ως εκ τούτου συμφώνησε με μια ανώνυμη εταιρεία για να παραχωρήσει κλωβό περιπτέρου στη θυγατέρα του.
Η τοπική κοινότητα, ωστόσο, ακόμη δεν έχει χωροθετήσει σημείο για τη λειτουργία του περιπτέρου με αποτέλεσμα ο κλωβός να οδηγείται σε αχρηστία.
Ο μηνυτής υποστηρίζει μάλιστα ότι ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου λειτουργεί κατάστημα με συναφή είδη και ως εκ τούτου η υπόθεση παραπέμπεται από «τον Αννα στον Καϊάφα».
Τον Απρίλιο του 2015 αναγκάστηκε να κοινοποιήσει εξώδικο στο τοπικό συμβούλιο και στην πορεία συνεκλήθη το συμβούλιο και όρισε περιοχή εκτός της πλατείας του χωριού.
Έκτοτε και μέχρι σήμερα δεν έχει αποφασίσει επί του θέματος η αρμόδια επιτροπή του Δήμου Ρόδου.
