Συνέντευξη
στη Μαίρη Φώτη
«Ο μόνος τρόπος να ανακαλύψουμε τα όρια του δυνατού είναι να τα ξεπεράσουμε και να πάμε στην περιοχή του αδύνατου» είχε πει ο Βρετανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, Άρθουρ Κλαρκ.
Για τον Σπύρο Χρυσικόπουλο, τα όρια του δυνατού υπάρχουν μόνο για να τα ξεπερνά! Ο υπεραθλητής που τις περισσότερες ώρες τις ημέρας, δεν περπατάει αλλά… κολυμπάει, προπονείται πυρετωδώς για να κατακτήσει τον επόμενο μεγαλεπήβολο στόχο του. Να σπάσει το πανελλήνιο ρεκόρ κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα τον ερχόμενο Οκτώβριο, επιχειρώντας να κολυμπήσει από τη Ρόδο έως το Καστελόριζο, καλύπτοντας μια απόσταση 140 χιλιομέτρων σε 48 ώρες με στάσεις ελάχιστων δευτερολέπτων για νερό και τροφή, κάτι που δεν έχει επιχειρήσει μέχρι σήμερα κανένας Ελληνας αθλητής!
Ο Σπύρος, που πρόσφατα έσπασε το πανελλήνιο ρεκόρ σε πισίνα, διανύοντας 88,2 χιλιόμετρα σε 24 ώρες (!) μίλησε στην «δημοκρατική» για την απόφασή του να κολυμπήσει από τη Ρόδο στο Καστελόριζο, δοκιμάζοντάς τα ανθρώπινα όρια, για την προετοιμασία του, για την αγάπη και την στήριξη που δέχεται από τους Ρόδιους και δίνει ραντεβού στο νησί μας τον Σεπτέμβριο!
• Σπύρο, πότε ξεκίνησες να κολυμπάς;
Εμαθα να κολυμπάω περίπου πέντε με έξι ετών, αλλά στην πισίνα ξεκίνησα να κολυμπάω από 11 ετών, άργησα να ανακαλύψω ότι μου αρέσει τόσο πολύ! Κι ένας από τους λόγους που δεν πήγα νωρίτερα από τα 11 μου στο κολυμβητήριο ήταν η δυσλεξία που με ταλαιπώρησε πολύ στο σχολείο, γιατί έπρεπε να διαβάζω όλη μέρα, οπότε δεν είχα χρόνο για άλλες δραστηριότητες. Βέβαια όταν ανακάλυψα το κολύμπι στην πισίνα, μια χαρά κατάφερα να οργανώνω τον χρόνο μου!
• Μόνος σου αποφάσισες να αρχίσεις το κολύμπι ή με παρότρυνση των γονιών σου;
Κολυμπούσε ο αδερφός μου, που ήταν μικρότερος, πήγα να τον δω και τότε πήρα την απόφαση να ξεκινήσω κι εγώ.
• Ποια ήταν η διαδρομή από τα 11 σου χρόνια μέχρι σήμερα με αυτά τα σπουδαία επιτεύγαματα;
Δεν θεωρώ ότι έχω κατακτήσει και πάρα πολλά πράγματα…
• Μάλλον είσαι μετριόφρων… Εχεις καταγεγραμμένα επιτεύγματα που λίγοι άνθρωποι έχουν καταφέρει.
Κατάφερα να έχω κάποιες καλές θέσεις στην κολύμβηση σε πανελλήνιο επίπεδο, αλλά πάντα στο μυαλό μου από ηλικία 13 ετών, είχα να ασχοληθώ κάποια στιγμή με τις μεγάλες αποστάσεις, να καταφέρω να κολυμπήσω πάνω από 24 ώρες. Σε εκείνη την ηλικία, δεν είχα καταλάβει ακριβώς τι ήθελα να κάνω, ήξερα όμως ότι μόλις τελειώσω αγωνιστικά με το κολύμπι, θα επιχειρήσω να κολυμπήσω πάνω από 24 ώρες. Όταν σταμάτησα τον αγωνιστικό αθλητισμό, ασχολήθηκα για τρία χρόνια με το τρίαθλο, και το καλοκαίρι του 2016 έβαλα στόχο να κολυμπήσω από τη Ρόδο ως το Καστελόριζο. Τότε είπα ότι ήρθε η ώρα να ξεκινήσω τις μεγάλες αποστάσεις και ό,τι μεγάλο έκανα, που στην ουσία ήταν τα δύο 24ωρα που έκανα στην πισίνα και τα 104 χλμ του Τορωναίου Κόλπου, εντάσσονται στο πλαίσιο της προπόνησης για τη διαδρομή Ρόδος-Καστελόριζο.
• Αυτό είναι πράγματι κάτι πάρα πολύ σπουδαίο, έχει προσδιοριστεί η ημερομηνία;
Εχουμε δώσει ένα εύρος ημερών από 1 έως 10 Οκτωβρίου και όσο πλησιάζει ο καιρός, το εύρος αυτό θα περιορίζεται. Όλα εξαρτώνται από τον καιρό. Παίρνουμε μετεωρολογικό δελτίο από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και όσο πλησιάζει ο καιρός θα γνωρίζουμε περισσότερες λεπτομέρειες, ώστε να καθοριστεί η οριστική ημερομηνία.
• Αυτή η διαδρομή, και χιλιομετρικά αλλά και γεωγραφικά, πώς προέκυψε;
Ηταν πολλοί λόγοι μαζί… Πρώτος λόγος είναι ότι από μικρός μου άρεσε η γεωγραφία, γνώριζα πράγματα στη γεωγραφία πριν μάθω καν να διαβάζω κι έβλεπα χάρτες, όπως επίσης έβλεπα τον καιρό στην τηλεόραση και θυμάμαι ότι ποτέ δεν ήταν μέσα το Καστελόριζο και ως παιδί μου προξενούσε μεγάλη εντύπωση αλλά και απορία αυτό. Επίσης έβλεπα ότι πολύς κόσμος δεν ξέρει πού είναι τα Δωδεκάνησα, πού είναι οι Κυκλάδες… Κι έτσι σκέφτηκα ότι όταν αποφασίσω να κάνω κάτι τόσο μεγάλο, δεν θα είναι στην Αθήνα κοντά, αλλά θα είναι σε ένα ακριτικό νησί και επέλεξα αυτό να είναι στα Δωδεκάνησα. Ενας άλλος λόγος είναι ότι πάντα με τους γονείς μου και τον αδελφό μου, πηγαίναμε διακοπές σε μικρά νησιά και από τότε ανέπτυξα αγάπη για τα ακριτικά νησιά. Επίσης είναι και συμβολικό… Αφού εγώ ψάχνω τα άκρα μου, ψάχνω τα όριά μου, με αυτή τη διαδρομή φτάνω στα άκρα της Ελλάδας, και της Ευρώπης, φτάνω στο ανατολικότερο σημείο.
• Η προπόνησή σου, λίγες μήνες πριν το μεγάλο εγχείρημα, τι περιλαμβάνει;
Ολο το χειμώνα έκανα προπονήσεις στην πισίνα και στο γυμναστήριο. Τώρα οι προπονήσεις μου γίνονται κυρίως στη θάλασσα, κάποιες συμπληρωματικές προπονήσεις στην πισίνα και στη συνέχεια στο γυμναστήριο. Στη θάλασσα πηγαίνω στις 05.00 με 05.30 το πρωί, αναλόγως, μετά από λίγο βλέπω την ανατολή και κολυμπάω 22 με 24 χλμ.
• Για να καταλάβουμε κι εμείς, πόσες ώρες απαιτείται να κολυμπάς την ημέρα για να είσαι σε φόρμα και να προετοιμαστείς για τα 140 χλμ;
Κοίταξε, είναι θάλασσα… που σημαίνει ότι μπορεί να κάνω τα ίδια χιλιόμετρα την μια ημέρα και τα ίδια την άλλη και να υπάρχει μεγάλη απόκλιση στην ώρα, λόγω του κύματος, των ρευμάτων, του αέρα κλπ. Μπορεί να μπω στις 05.30 και να βγω στις 12 ή στη 1 το μεσημέρι. Μπορεί όμως να βγω και νωρίτερα, να βγω στις 10 το πρωί. Δεν κάνω κάθε μέρα τα ίδια χιλιόμετρα, αλλά αυτή τη στιγμή το γενικό πλάνο είναι ότι θα μπω στις 05.30 το πρωί, θα βγω κατά τις 12 το μεσημέρι, μετά το πρόγραμμα έχει φαγητό και ξεκούραση και το απόγευμα γυμναστήριο. Πρέπει να πω όμως, ότι δεν γνωρίζουμε επακριβώς πόση απόσταση θα κολυμπήσω. Η απόσταση σε ευθεία γραμμή από το λιμάνι, είναι 135 χλμ κι έχουμε υπολογίσει 140 χλμ, αλλά κι αυτό όταν μιλάμε για την καλύτερη των περιπτώσεων. Υπάρχουν ρεύματα που θα επηρεάσουν τη διαδρομή, κι άλλοι παράγοντες, και ίσως φτάσουμε ακόμα και τα 150 χμλ…
• Αρα ουσιαστικά όλη η μέρα σου είναι αφιερωμένη σε αυτό.
Ολη μου η ζωή, μπορώ να σου πω. Τώρα κοιμάμαι και ξυπνάω με αυτό το πράγμα στο μυαλό μου, ακόμα και όταν ξεκουράζομαι αυτό σκέφτομαι.
• Τι είναι αυτό που σε οδήγησε να θέλεις να ξεπεράσεις τα όριά σου, τα ανθρώπινα όρια, έχοντας ως στόχο να κολυμπήσεις 140 χλμ σε 48 ώρες συνεχούς κολύμβησης;
Πολλές φορές δεν ξέρεις τι είναι αυτό. Νομίζω ότι είναι γραφτό, ότι είναι πεπρωμένο. Από μικρός, πριν καν ασχοληθώ με τον πρωταθλητισμό, έλεγα στον εαυτό μου – δεν το έλεγα παραέξω – ότι είμαι… από την «άλλη πλευρά». Και στην «άλλη πλευρά» είχα στο μυαλό μου τους αθλητές μεγάλου επιπέδου, αθλητές που κάνουν ακραία πράγματα κι εκεί τοποθετούσα τον εαυτό μου. Και γενικά μου αρέσει να κάνω πράγματα που είτε δεν τα έχει κάνει κανείς άλλος είτε τα είχαν κάνει λίγοι άνθρωποι.
• Πάντως, το εγχείρημα αυτό είναι πρόκληση ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο, όχι μόνο πανελλαδικώς.
Ναι, είναι μια από τις μεγαλύτερες αποστάσεις παγκοσμίως. Δεν είναι παγκόσμιο ρεκόρ, είναι λίγο μικρότερη η απόσταση, είναι όμως πανελλήνιο ρεκόρ και ίσως –χωρίς να το γνωρίζω επακριβώς διότι δεν υπάρχει μεγάλη πληροφόρηση για αυτό το αγώνισμα- να είμαι και ο μοναδικός σε αυτή την ηλικία που κάνω τέτοιες αποστάσεις, γιατί όσοι ασχολούνται με τις ultra αποστάσεις είναι συνήθως πάνω από 35 ετών, που είναι πιο ώριμοι και πιο συνειδητοποιημένοι για να αντεπεξέλθουν το σώμα τους και η σκέψη τους, σε αυτή τη δοκιμασία.
• Εσύ πόσων ετών είσαι;
Εγώ είμαι 27 ετών.
• Ποιοι σε στηρίζουν έμπρακτα σε αυτή σου την προσπάθεια αλλά και οικονομικά, δεδομένου ότι κολυμπάς καθημερινά όσο ένας μέσος άνθρωπος εργάζεται;
Καλή ερώτηση… Μέχρι τώρα έχω την οικονομική στήριξη από την ιδιωτική πρωτοβουλία η οποία είναι μικρή μέχρι αυτή τη στιγμή και προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε έστω την δυνατότητα να βρεθώ στην Ρόδο, για να κάνω την προσπάθεια. Υπάρχουν υποσχέσεις από Δήμους στην Αθήνα αλλά δεν έχω κάτι συγκεκριμένο, ενώ αυτό τον καιρό προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με τους Δήμους Ρόδου και Καστελόριζου, αλλά και με τοπικούς επιχειρηματίες. Μας άκουσε η υπουργός Τουρισμού και μέρος της ταινίας που κάνουμε, θα ταξιδέψει στο εξωτερικό και θα διαφημίσει την χώρα μας και ειδικά τα ακριτικά νησιά. Αν αυτός δεν είναι λόγος για στήριξη, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον άλλο… Ευχαριστώ ιδιαίτερα το «Baytrip» για την παραχώρηση σκάφους και του πληρώματος συνοδείας, τους γιατρούς της «+πλευση», την «Μινέττα Ασφαλιστική» για την οικονομική στήριξη και όλη την κοινωνία της Ρόδου που μου στέλνει καθημερινά μηνύματα στήριξης.
• Είναι έτοιμο το πλάνο για τη διαδρομή;
Θα ξεκινήσω το πρωί, η ακριβής ημέρα και ώρα θα καθοριστούν από τις καιρικές συνθήκες. Θα ξεκινήσω από το κεντρικό λιμάνι της Ρόδου, κι όταν θα έρθω στο νησί θα καθορίσω και το ακριβές σημείο που θα βουτήξω, λογικά θα έρθω μέσα με τέλη Σεπτεμβρίου. Θα ξεκινήσω να κολυμπάω και δίπλα μου θα έχω συνοδεία το σκάφος κι αυτό θα μου δείχνει την κατεύθυνση και θα φροντίζει για την ασφάλειά μου. Πάνω θα είναι το πλήρωμα που κάθε μισή ώρα, φροντίζει για τον ανεφοδιασμό μου. Ο ανεφοδιασμός γίνεται σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, χωρίς να ακουμπήσω τη βάρκα, με ένα κοντάρι παίρνω αυτό που πρέπει να φάω και να πιω την συγκεκριμένη ώρα – μια μπουκιά και μια γουλιά- και συνεχίζω να κολυμπάω. Στο σκάφος θα είναι τρεις γιατροί από την «+πλευση», την ομάδα με τα φουσκωτά που επιτελούν σημαντικό εθελοντικό έργο στα νησιά, τα δύο άτομα που θα οδηγούν το σκάφος και βέβαια τα δικά μου άτομα.
• Τα δικά σου άτομα ποια είναι;
Θα είναι ο αδελφός μου, ο Πέτρος ο Παρθένης που πίστεψε σε μένα από την πρώτη στιγμή, όπως και η Ελενα και ο Πολυδεύκης που ήταν μαζί μου και στο πρώτο εγχείρημα.
• Στο ενεργητικό σου βέβαια έχεις και τα 104 χλμ του Τορωναίου Κόλπου.
Ναι, που είναι στο πλαίσιο της προπόνησης για το Ρόδος-Καστελόριζο. Βέβαια, όταν τερμάτισα τα 104 χλμ για να είμαι ειλικρινής, δεν μου φάνηκε και τόσο μεγάλο επίτευγμα… Είπα μέσα μου «οκ, αυτό ήταν;»! Παρά το γεγονός ότι πόναγα, ήμουν χαλαρός…
• Το περιγράφεις σαν να είναι κάτι απλό, καθημερινό.
Ναι, δεν είναι όμως. Στον εαυτό μου το περιγράφω έτσι, έχω φτάσει σε αυτό το σημείο, να νιώθω ότι είμαι στο φυσικό μου περιβάλλον μόνο όταν είμαι μέσα στο νερό. Εχω πει ότι θα κολυμπήσω όσες ώρες χρειαστεί για να φτάσω στο στόχο μου.
• Εχουν έρθει στιγμές που σε έχει εγκαταλείψει το σώμα σου;
Τις πρώτες ώρες είσαι σχετικά καλά και βγαίνει η προπόνηση, μετά από λίγες ώρες που ξεκινάει ο πόνος, το σώμα και το μυαλό αλληλοβοηθιούνται και μετά από κάποιες ώρες το σώμα σε εγκαταλείπει και εκεί ψάχνεις με το μυαλό να συνεχίσεις… Μετά τις 30 ώρες ο πόνος είναι στο μάξιμουμ, νιώθεις ότι δεν υπάρχει παραπάνω να πονέσεις… Κι εκεί πρέπει να βρεις τρόπο, δύναμη για να συνεχίσεις. Αυτό δουλεύω κιόλας στις προπονήσεις μου, να μαθαίνω να πονάω.
• Τι κάνεις δηλαδή;
Προσπαθώ να πηγαίνω στις προπονήσεις μου κουρασμένος, άυπνος, κάποιες φορές δεν τρώω επαρκή ποσότητα φαγητού ή δεν παίρνω όλο τον απαραίτητο ανεφοδιασμό ώστε να έρθει πιο γρήγορα ο πόνος, για να μάθω να προπονούμαι με πόνο.
• Είσαι απολύτως συνειδητοποιημένος για αυτό που πας να κάνεις και πιέζεις τον εαυτό σου πράγματι να φτάσει ή και να ξεπεράσει τα όρια.
Αφού ξέρω ότι ο πόνος θα έρθει, είναι καλοδεχούμενος. Ο πόνος έρχεται μετά από επτά ώρες και όταν έρθει, ξέρω ότι είμαι σε καλό δρόμο.
• Στη Ρόδο έχεις ξανάρθει;
Στη Ρόδο έχω έρθει όταν ήμουν πολύ μικρός με τους γονείς μου, στο Καστελόριζο δεν έχω ξαναπάει. Με έχει εντυπωσιάσει πάντως η αγάπη του κόσμου από τη Ρόδο και τα μηνύματα συμπαράστασης που δέχομαι στα social media.
• Πότε να σε περιμένουμε;
Τον Σεπτέμβριο θα έρθω και θα μείνω μέχρι και την εκκίνηση
