Το δρόμο του ακροατηρίου παίρνει πλέον η υπόθεση του θανατηφόρου εργατικού ατυχήματος που κόστισε την ζωή στον 26χρονο κρητικό ιχθυολόγο και δύτη Νικόλαο Τζανόπουλου σε ιχθυοκαλλιέργεια της Ρόδου τον Δεκέμβριο του 2018.
Παραπέμπονται σε δίκη η νόμιμη εκπρόσωπος-διαχειρίστρια της εταιρείας στην οποία εργαζόταν ο άτυχος νέος καθώς και ο σύζυγός της.
Με βάση το κατηγορητήριο, φέρεται να τους αποδίδεται ότι απασχολούσαν στην μονάδα της ιχθυοκαλλιέργειας της εταιρείας, τον 26χρονο και έναν ακόμα εργαζόμενο, Πακιστανικής καταγωγής, ως δύτες για καταδυτικές εργασίες της μονάδας, χωρίς αυτοί να διαθέτουν τα απαραίτητα τυπικά προσόντα και χωρίς η εταιρεία να διαθέτει εξιδεικευμένο καταδυτικό συνεργείο όπως αυτό ορίζεται από τον σχετικό Κανονισμό Λιμένος 10.
Για την ημέρα του δυστυχήματος, στο κατηγορητήριο αναφέρεται ότι ο άτυχος Νίκος καταδύθηκε εντός της ιχθυοκαλλιέργειας, μόνος του, κατ΄ εντολή των κατηγορουμένων, για την εκτέλεση συγκεκριμένης καταδυτικής εργασίας, χωρίς την συνδρομή δεύτερου δύτη ασφαλείας. Αποτέλεσμα της παραπάνω ενέργειας των κατηγορουμένων, ήταν ο εγκλωβισμός του Νίκου Τζανόπουλου στα φθαρμένα, όπως αναφέρεται, δίκτυα των ιχθυοκλωβών και η αδυναμία απελευθέρωσης του, γεγονός που σύμφωνα με τον αρμόδιο Εισαγγελέα θα είχε με βεβαιότητα αποφευχθεί αν υπήρχε συνοδός δύτης κατά την εκτέλεση της συγκεκριμένης εργασίας όπως ορίζει ο νόμος.
Η ενέργεια της εταιρείας να αναθέσει την διενέργεια καταδυτικών εργασιών σε ανειδίκευτους εργάτες, στερούμενους επαγγελματικής άδειας αυτοδυτών, αποδείχθηκε μοιραία για το νεαρό εργαζόμενο, με τον Εισαγγελέα να ασκεί διώξεις για παράβαση των άρθρων του Γενικού Κανονισμού Λιμένα 10 περί ορθής εκτέλεσης καταδυτικών εργασιών.
Ως προς το δεύτερο κατηγορούμενο αναφέρεται στο κατηγορητήριο ότι ως επαγγελματίας δύτης και εργολάβος καταδυτικών εργασιών, όφειλε να γνωρίζει την ορθή πρακτική καταδυτικών εργασιών από δύτες καθώς και ότι ο Νικόλαος Τζανόπουλος δεν διέθετε τα απαραίτητα προσόντα και εμπειρία για την εκτέλεση καταδυτικών εργασιών, εντούτοις σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ήταν εκείνος που έδωσε εντολή στις 13/12/2018 στον θανόντα Νικόλαο Τζανόπουλο να καταδυθεί μόνος του για συγκεκριμένη καταδυτική εργασία με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατό του.
Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εταιρεία δεν διέθετε Τεχνικό Ασφαλείας για την ενημέρωση των εργαζομένων σε θέματα ασφάλειας στην εργασία όπως αυτό ορίζεται ρητά ως υποχρέωση των επιχειρήσεων, βάσει των κείμενων διατάξεων, προσθέτει ακόμα μια σημαντική παράλειψη – κατηγορία στο ήδη βαρύ κατηγορητήριο.
Η οικογένεια του νεαρού δύτη μετά την έκδοση του κατηγορητηρίου δηλώνει:
«Πέρασαν 19 μήνες από τον χαμό του παιδιού μας και το κατηγορητήριο του Εισαγγελέα μας δικαιώνει. Όλους αυτούς τους μήνες δώσαμε ένα τεράστιο αγώνα προκειμένου να συλλέξουμε και να καταθέσουμε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που φανερώνουν την προχειρότητα και την ανευθυνότητα της συγκεκριμένης εταιρείας σε θέματα ασφάλειας των εργαζομένων και όχι μόνο.
Κατόπιν καταγγελιών μας σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, οι οποίες θα έπρεπε εξαρχής να ενεργήσουν αυτεπάγγελτα, διαπιστώθηκαν σωρεία παραβάσεων της εργατικής νομοθεσίας και του τρόπου εκτέλεσης καταδυτικών εργασιών εντός της ιχθυοκαλλιέργειας.
Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, η Περιφερειακή Δ/νση Ασφαλείας και Υγείας στην Εργασία και το Λιμεναρχείο Ρόδου, βάσει των καταγγελιών μας, βεβαίωσαν παραβάσεις και επέβαλαν διοικητικές κυρώσεις στην εταιρεία, τις οποίες κοινοποιήσαμε στον Εισαγγελέα προς συμπλήρωση της δικογραφίας.
Η εν λόγω εταιρεία προσπάθησε επιμελώς να καλύψει τις παρατυπίες στον τρόπο λειτουργίας της, δηλώνοντας αποδεδειγμένα Τεχνικό Ασφαλείας την αμέσως επόμενη ημέρα του θανατηφόρου ατυχήματος, αφού σύμφωνα με τα σχετικά έγγραφα που προσκομίσαμε από τις αρμόδιες υπηρεσίες, έως την ημέρα του ατυχήματος είχε δηλωθεί Τεχνικός Ασφαλείας του οποίου όχι μόνο είχε λήξει η σύμβαση του από 31/12/2017, αλλά είχε δηλωθεί παράνομα από την εταιρεία, με τον συγκεκριμένο Τεχνικό Ασφαλείας να καταθέτει μήνυση κατά της εταιρείας για την εν ρήμει του δήλωση της ιδιότητας του από την εταιρεία.
Σε ό,τι αφορά τον τρόπο εκτέλεσης των καταδυτικών εργασιών εντός της μονάδας, η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι αυτές γινόταν από το καταδυτικό κέντρο του συζύγου της νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας, καταθέτοντας σχετικό ιδιωτικό συμφωνητικό συνεργασίας, το οποίο κατόπιν αιτήσεως μας στον εισαγγελέα, βεβαιώθηκε από την ΔΟΥ Ρόδου, ότι είχε υποβληθεί ηλεκτρονικά εκπρόθεσμα, πέντε μήνες μετά το θανατηφόρο ατύχημα του γιου μας.
19 μηνες μετά και παραμένουν αναπάντητες οι καταγγελίες μας για την λειτουργία της συγκεκριμένης μονάδας από τις αρμόδιες υπηρεσίες αδειοδότησής της, σε ένα απίστευτο παιχνίδι απόδοσης ευθυνών από υπηρεσία σε υπηρεσία. 19 μήνες μετά και παραμένουν αναπάντητα τα ερωτήματα για τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης του θανατηφόρου ατυχήματος από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ρόδου, με την δικογραφία να επιστρέφει δύο φορές από τον αρμόδιο Εισαγγελέα στο Λιμεναρχείο ζητώντας μεταξύ άλλων στοιχεία που θα έπρεπε να είχαν ερευνηθεί από την αρμόδια ανακριτική αρχή την ημέρα του ατυχήματος. Ερωτήματα για παραλείψεις τα οποία θα τεθούν υπόψιν του αρμόδιου Υπουργείου, πιστεύοντας ότι αυτή τη φορά θα ληφθούν σοβαρά υπόψη ώστε να αποδοθούν τυχόν ευθύνες και να ξεκινήσει συστηματικός έλεγχος στο τρόπο εκτέλεσης καταδυτικών εργασιών στις ιχθυοκαλλιέργειες, προς αποτροπή κι άλλων θανατηφόρων ατυχημάτων.
Από την πρώτη στιγμή του ατυχήματος, η εταιρεία δια των εκπροσώπων της, προσπάθησε να αποποιηθεί των ευθυνών της, κατηγορώντας τον Νίκο ως ανεύθυνο εργαζόμενο που έκανε το χόμπι του (κατάδυση αναψυχής!), εντός της μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας, χρησιμοποιώντας δήθεν εν αγνοία τους τον καταδυτικό εξοπλισμό της ίδιας της εταιρείας, σπιλώνοντας παράφορα την μνήμη ενός νεκρού πλέον εργαζόμενου.
Ο δρόμος για τη δικαίωση της μνήμης του παιδιού μας, άνοιξε, με την εκδίκαση της υπόθεσης να ορίζεται στις 10/02/2021.
Ο Εισαγγελέας πέρα από κάθε αμφισβήτηση, έκρινε βάσει των αποδεικτικών στοιχείων που έχουν κατατεθεί στη δικογραφία, χωρίς να λάβει υπόψη του τους αναληθείς ισχυρισμούς των κατηγορουμένων, ισχυρισμοί οι οποίοι θα καταρριφθούν πλήρως με τα επιπλέον στοιχεία που θα θέσουμε εν όποιον του δικαστηρίου.
Στην Ελλάδα του 2020, ο αγώνας για δικαίωση παραμένει δύσκολος, αλλά προς απογοήτευση υπηρεσιών και εργοδοτών, υπάρχουν άνθρωποι που θα συνεχίσουν να παλεύουν μέχρι τέλους».
Πηγή: cretalive.gr
