Για «γέλια και για κλάματα» είναι και μάλιστα από το έτος 1986(!!!) η υπόθεση της διεκδίκησης της κυριότητας της κτηματολογικής μερίδας ΚΜ ΙΙΙ-98 Οικοδομών Ρόδου (τόμος 8, φύλλο 34 και φάκελος 1527) από την ΕΤΑΔ ΑΕ, εντός της οποίας έχει ανεγερθεί το Πατριαρχικό Κέντρο (Πανορθόδοξο Κέντρο) και επρόκειτο να ανεγερθεί ο Ιερός Ναός του Κωνσταντίνου του Υδραίου, πολιούχου της Ρόδου.
Αυτοί που σήμερα «κουνούν το δάκτυλο» και κάνουν παράπονα ως και υποδείξεις για την διαχείριση της υπόθεσης με ενέργειες ή και παραλείψεις τους έχουν προκαλέσει εμπλοκές στη διαχείριση του όλου ζητήματος ενώ δεν είναι άμοιροι ευθυνών και για την απώλεια τεράστιων ποσών που έχουν επενδυθεί για την ολοκλήρωση και παράδοση του έργου από το Ελληνικό Δημόσιο.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Στην Αθήνα την 16η Οκτωβρίου 1986 εκδόθηκε η αρίθμ. πρωτ. Ρ. 523/1002 Κοινή Υπουργική Απόφαση που υπέγραψαν οι τότε υπουργοί Εσωτερικών και Οικονομικών Αγ. Κουτσόγιωργας και Ν. Αθανασόπουλος για την «παραχώρηση δωρεάν και κατά κυριότητα ακινήτων του Δημοσίου σε Δήμους και Κοινότητες του Νομού Δωδεκανήσου».
Είχαν προηγηθεί αιτήσεις των Δήμων Ρόδου και Κω καθώς και αιτήσεις των κοινοτήτων Λαέρμων, Απολακκιάς, Λαχανιάς και Απολλώνων με τις οποίες εζητείτο η δωρεάν και κατά κυριότητα παραχώρηση ακινήτων του Δημοσίου.
Είχε εκδοθεί εξάλλου και η Δ.Κ. 2127/19-9-1986 απόφαση του τότε νομάρχη Δωδεκανήσου με την οποία εισηγήθηκε την παραχώρησή τους στους Δήμους και τις Κοινότητες αλλά και η Δ.Κ. 2126/19-9-86 απόφασή του με την οποία γνωμοδοτεί ότι τα ακίνητα αυτά δεν αναγκαιούν για την κάλυψη κρατικών αναγκών.
Στον Δήμο Ρόδου παραχωρήθηκε τότε τμήμα επιφάνειας 2050 τ.μ. από το ακίνητο του Δημοσίου με κτηματολογικά στοιχεία: Τόμος 8, φύλλο 34, φάκελος 1527, μερίδα ΙΙΙ-98 οικοδομών πόλεως Ρόδου (ΒΚ 25), όπως αυτό απεικονίζετο σε τοπογραφικό διάγραμμα του Αυγούστου του 1985 με σκοπό την κατασκευή δημοτικού ανοικτού κολυμβητηρίου διαστάσεων 25χ12,5 μέτρων.
Πρόκειται δηλαδή για το διαβόητο πλέον ακίνητο στο οποίο ανεγέρθη με παραχώρηση από την ΕΤΑΔ ΑΕ (!!!), στην οποία στο μεσοδιάστημα περιήλθαν τα ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, το Πανορθόδοξο Κέντρο.
Τι είχε όμως συμβεί;
Η ως άνω Διυπουργική Απόφαση δεν μεταγράφηκε ποτέ στο Κτηματολόγιο Ρόδου, ενώ μάλιστα η πρόβλεψη για αυτοδίκαιη ανάκληση της παραχωρήσεως συντελέστηκε διότι δεν υλοποιήθηκε το πρόγραμμα και το έργο που προβλέπετο εντός του χρονικού διαστήματος ισχύος της.
Το ακίνητο έτσι φέρεται ως σήμερα καταχωρημένο στο όνομα του Ελληνικού Δημοσίου!!
Από Κτηματολογικό Ελεγχο διαπιστώθηκε ότι στο ακίνητο εκκρεμεί με μολύβι η με αριθμό 1061/2015 πράξη, που αφορά την περιέλευση του ακινήτου στο Δήμο Ρόδου δυνάμει της ως άνω Διυπουργικής Απόφασης!!
Η τότε δημοτική αρχή επεδίωξε συγκεκριμένα να μεταγράψει το ακίνητο αποκλειστικής πλέον δια νόμου διαχείρισης της ΕΤΑΔ ΑΕ στην ιδιοκτησία της αλλά δεν το πέτυχε. Η αίτησή της για μεταγραφή του ακινήτου έχει χρεωθεί μάλιστα από την 24η Οκτωβρίου 2017 σε υπάλληλο του Κτηματολογίου και δεν έχει διεκπεραιωθεί.
Εχει μάλιστα κατατεθεί αίτηση για πιστοποιητικό ιδιοκτησίας, με αριθμό Πρωτοκόλλου 9194/2020 ώστε να απορριφθεί η παραπάνω πράξη και να μπορέσει να εκδοθεί το πιστοποιητικό για να προχωρήσει η παραχώρηση του ακινήτου στην Ιερά Μητρόπολη Ρόδου από την ΕΤΑΔ ΑΕ, για την ανέγερση του Πανορθόδοξου Κέντρου (και του Ιερού Ναού), με δαπάνες της Ιεράς Μητρόπολης Ρόδου!!!
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα όσα μνημονεύονται στην υπ’ αρίθμ. 576/2018 απόφαση του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έκρινε, όπως έχει αποκαλύψει η «δημοκρατική», ότι έχει λήξει η παραχώρηση του ακινήτου εντός του οποίου κατασκευάστηκε πολυτελής παραθεριστική κατοικία και ξεκίνησε η κατασκευή του Ιερού Ναού του Πολιούχου της Δ.Κ. Ρόδου Κωνσταντίνου του Υδραίου, με χρηματοδότηση, που είχε προορισμό την δημιουργία Πατριαρχικού Κέντρου στο νησί, γνωστού και ως Πανορθόδοξου Κέντρου Ρόδου.
Στην απόφαση αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής:
«….με τη ΧΟΠ 5666/7.10.1994 (Δ΄ 1042) απόφαση του Νομάρχη Δωδεκανήσου τροποποιήθηκε το σχέδιο πόλεως Ρόδου στο Ο.Τ. 93 για τη δημιουργία χώρου ανέγερσης Πανορθόδοξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Η τροποποίηση αυτή αφορούσε ιδίως το οικόπεδο της τέως Νομαρχιακής Έπαυλης, η οποία είχε χαρακτηρισθεί διατηρητέο κτήριο με την 4573/659/5.2.1990 απόφαση του Γενικού Διευθυντή Πολεοδομίας του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (Δ΄ 75/1991). Με την 28/28.11.1994 Δ4 απόφαση του Δ.Σ. της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου παραχωρήθηκε στην Ιερά Μητρόπολη Ρόδου το επίμαχο (με Α.Β.Κ. 25) δημόσιο ακίνητο (συνολικής έκτασης 9.360 τ.μ.), με σκοπό την ανέγερση του Πανορθόδοξου Κέντρου, εκδόθηκε δε σχετικώς το από 8.12.1994 παραχωρητήριο. Στη συνέχεια, κατόπιν αιτήσεως της Ιεράς Μητρόπολης Ρόδου, εκδόθηκε η 3/11.1.2002 άδεια οικοδομής της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Ροδίων για την ανέγερση Πατριαρχικού Κέντρου Ρόδου με προσθήκη κατ’ έκταση σε υφιστάμενο κτίσμα. Με την 1321/18.8.2011 πράξη του αντιδημάρχου Ρόδου, η ισχύς της ως άνω άδειας οικοδομής παρατάθηκε για τρία έτη, έξι μήνες και τέσσερις ημέρες από την ημερομηνία έκδοσης της πράξης του αντιδημάρχου (α΄ προσβαλλόμενη πράξη). Με την 51/11.6.2012 πράξη του διευθυντή Υ.ΔΟΜ. του Δήμου Ρόδου αναθεωρήθηκε η ως άνω άδεια οικοδομής ως προς τις αρχιτεκτονικές μελέτες (συνοδευόμενες από στατικές, η-μ, ΚΕΝΑΚ και εισφορές υπέρ ΤΕΕ) [β΄ προσβαλλόμενη πράξη]. Με την 1391/2.7.2013 απόφαση του αντιπεριφερειάρχη Δωδεκανήσου εγκρίθηκε η άδεια ανέγερσης του Ιερού Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου Υδραίου στο επίμαχο οικόπεδο του Ο.Τ. 93 του σχεδίου πόλεως (τ.ΑΑΠΘ 263) [γ΄ προσβαλλόμενη πράξη], με την δε 2045/11.9.2013 απόφαση του ίδιου οργάνου τροποποιήθηκε η ως άνω πράξη (τ.ΑΑΠΘ 335) [δ΄ προσβαλλόμενη πράξη]. Ακολούθως, με την 155/21.10.2013 πράξη του διευθυντή Υ.ΔΟΜ. του Δήμου Ρόδου αναθεωρήθηκε εκ νέου η 3/2002 άδεια οικοδομής (ε΄ προσβαλλόμενη πράξη).
Εν τω μεταξύ, με την 4938/30.5.2013 απόφαση του διευθύνοντος συμβούλου της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε. (ΕΤΑΔ Α.Ε.) τροποποιήθηκε όρος του από 8.12.1994 παραχωρητηρίου χρήσης δημοσίου ακινήτου με Α.Β.Κ. 25 προς την Ιερά Μητρόπολη Ρόδου για την ανέγερση Πανορθόδοξου Κέντρου και ορίστηκε ότι ο σκοπός της παραχώρησης πρέπει να υλοποιηθεί έως την 31.12.2015 (στ΄ προσβαλλόμενη πράξη)».
Τονίζεται στην απόφαση πως «πριν από την πρώτη συζήτηση της υποθέσεως (11.1.2017) είχε λήξει η ισχύς των προσβαλλόμενων πράξεων. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τους όρους Α και Β.2. της 4938/30.5.2013 απόφασης του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΤΑΔ Α.Ε. (στ΄ προσβαλλόμενη πράξη, ανεξαρτήτως του παραδεκτού προσβολής της), η 31.12.2015 ορίστηκε ως απώτατο χρονικό όριο για την υλοποίηση του σκοπού της παραχώρησης. Δοθέντος, όμως, ότι ο σκοπός της παραχώρησης δεν είχε υλοποιηθεί μέχρι την ημερομηνία αυτή, ούτε άλλωστε εκδόθηκε νεότερη πράξη παράτασης, όπως βεβαιώνει η ΕΤΑΔ Α.Ε. με το αποσταλέν στο Δικαστήριο 62/9.1.2017 έγγραφό της, η ισχύς της ως άνω πράξης είχε ήδη λήξει κατά τον χρόνο συζητήσεως της κρινομένης αιτήσεως. Για τον λόγο δε αυτό έχουν παύσει να ισχύουν και οι υπό στοιχεία α΄ έως ε΄ προσβαλλόμενες πράξεις, η ισχύς των οποίων συνδεόταν προς τη δυνατότητα υλοποίησης του σκοπού της παραχώρησης. Ως εκ τούτου, η δίκη πρέπει να κηρυχθεί καταργημένη, βάσει του άρθρου 32 παρ. 2 του π.δ. 18/1989, εφόσον οι λοιποί αιτούντες δεν επικαλέσθηκαν ιδιαίτερο έννομο συμφέρον για τη συνέχισή της».
Αυτά προς αποκατάσταση απλώς και μόνον της αλήθειας και για να σταματήσει επιτέλους η παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης με ασύστολα ψεύδη και διαστρέβλωση των πραγματικών γεγονότων.
