Πήρε δημοσίως θέση ο πρόεδρος της Φιλοζωικής για το περιστατικό με τη γατά

Δημόσια θέση στην διαπόμπευση που υπέστη αλλά και στις απειλές για την ίδια και την οικογένειά της μια κάτοικος της Ρόδου, που ελέγχεται αρμοδίως από την δικαιοσύνη για την θανάτωση μιας γάτας, σε τροχαίο ατύχημα, που προκάλεσε με το αυτοκίνητό της, αλλά και για το γεγονός ότι μετέφερε σε σακούλες με κίνδυνο να υποστούν ασφυξία άγνωστο αριθμό γατών, προκειμένου να τα αφήσει στο καταφύγιο γατών στην Καλλιθέα, πήρε χθες ο πρόεδρος της Φιλοζωικής Ρόδου, δικηγόρος κ. Κ. Κυπραίος.
Ο κ. Κυπραίος, ταυτιζόμενος με τις διαπιστώσεις της «δημοκρατικής» ότι η καταγγελλόμενη «δικάστηκε και καταδικάστηκε στο facebook», απευθύνεται σε όλους εκείνους τους «θερμόαιμους», που παρότρυναν τους φιλόζωους να προβούν σε αντίποινα σε βάρος της καταγγελλόμενης.
Από το μένος των συγκεκριμένων ατόμων δεν «γλύτωσε» ούτε η “δημοκρατική” διότι «τόλμησε» να αναφερθεί στους υπερασπιστικούς ισχυρισμούς της καταγγελλόμενης και επειδή σαφέστατα έλαβε θέση, όμοια με αυτήν του προέδρου της Φιλοζωϊκής για την καταδίκη της, πριν ακόμη ελεγχθεί από τον φυσικό της δικαστή.
Στην ανάρτησή του ο κ. Κυπραίος αναφέρει τα εξής:
«Σχετικά με το θέμα που απασχολεί την επικαιρότητα οφείλω για άλλη μια φορά (τελευταία ελπίζω) να σας γνωρίσω τα γεγονότα γιατί η παραφιλολογία πραγματικά έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Καταγγέλθηκε την Παρασκευή, λοιπόν, από εθελοντές του “cat house”, μέσω διαδικτύου, περιστατικό θανάτωσης γάτας με συγκεκριμένο τρόπο και περιστατικά.
Εγώ ενημερώθηκα μετά τα μεσάνυχτα της ιδίας μέρας και αμέσως την επόμενη μέρα το πρωί προσπάθησα να εντοπίσω τους καταγγέλλοντες ώστε να τους ενημερώσω για τις ενέργειες τις οποίες έπρεπε να κάνουν ώστε να οδηγηθεί η φερόμενη ως δράστιδα στην δικαιοσύνη.
Πράγματι, με την βοήθεια του συμβουλίου μας καθώς και της τέως προέδρου μας Κ. Σταματίου κατάφερα να έρθω σε συνεννόηση με μια εκ των μαρτύρων η οποία πράγματι το απόγευμα της ίδιας μέρας κατέθεσε στο ΑΤ Ρόδου προκαλώντας το σχηματισμό ποινικής δικογραφίας.
Σας τονίζω σε αυτό το σημείο ότι ο ΣΦΡ δεν έχει κανένα δικαίωμα κατά τον νόμο να υποβάλει έγκληση κατά της φερόμενης δράστιδος. Βέβαια ως ηγετική δύναμη στο χώρο της φιλοζωίας ανέλαβε άμεσα δράση ώστε να συνδράμει τους εθελοντές – μάρτυρες, όπως άλλωστε κάνει συνεχώς από την ημέρα της σύστασής του.
Την ίδια μέρα, μετά από τις ενέργειές μας αυτές, βρέθηκε στο ΑΤ η φερόμενη ως δράστιδα και έδωσε τις όποιες εξηγήσεις αυτή έκρινε στο αρμόδιο αστυνομικό όργανο, το οποίο και σχημάτισε δικογραφία για να διαβιβαστεί στον αρμόδιο εισαγγελέα προκειμένου να ασκηθεί η ανάλογη ποινική δίωξη. Αυτά ακριβώς είναι τα γεγονότα που συνέβησαν.
Φυσικά, η “δουλειά” μας δεν ολοκληρώθηκε αφού δεν κατέθεσαν τέσσερις από τους πέντε στο σύνολο μάρτυρες ακόμα και δεν έχουμε προσκομίσει συγκεκριμένα απαραίτητα έγγραφα, τα οποία θα βοηθήσουν στο να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία.
Στις συζητήσεις καφενείου είναι εύκολο να σχηματίζουμε άποψη αλλά η δικαιοσύνη θέλει στοιχεία (δεν μπορώ να αναφερθώ δημόσια στα στοιχεία αυτά).
Με θλίψη διαπίστωσα όμως για μια ακόμη φορά την διάσπαση που επέρχεται στο φιλοζωικό κίνημα σε κάθε σοβαρό περιστατικό που αντιμετωπίζουμε.
Είδα ένα διαδικτυακό πόλεμο ο οποίος κόντεψε να μας οδηγήσει στο να χαρακτηριστούμε, αν όχι όμοιοι αυτών που καταγγέλλουμε, τουλάχιστον γραφικοί.
Είδα ανθρώπους να λειτουργούν ως αυτόκλητοι τιμωροί και να αναγάγουν τον εαυτό τους σε εισαγγελέα και δικαστή, χωρίς φυσικά να γνωρίζουν το παραμικρό από την σχηματισθείσα δικογραφία, των στοιχείων, που την συγκροτούν ή ακόμα και τα ίδια τα πραγματικά περιστατικά.
Είδα επίσης λίγο πολύ να ζητούν να σχηματίσουμε λαϊκό δικαστήριο στην πλατεία Κύπρου και να κρίνουν με το χειρότερο τρόπο τις ενέργειες του μοναδικού φορέα (ΣΦΡ) που άμεσα και χωρίς χρονοτριβές έφερε την υπόθεση στη δικαιοσύνη.
Είδα ακόμα χειρότερα σχόλια στα οποία αρνούμαι να αναφερθώ και να σχολιάσω δίνοντας και άλλο χρόνο και χώρο να υπάρχουν. Λυπάμαι που αναγκάζομαι να σας το πω ευθέως αλλά εμένα, και πιστεύω το μεγαλύτερο μέρος των μελών μας, δεν μας εκφράζουν όλα αυτά.
Εμείς είμαστε εδώ για να αγαπάμε, να φροντίζουμε και να προστατεύουμε τα ζώα (κυρίως με τα μέσα που μας παρέχει ο νόμος). Φυσικά επιθυμούμε τον ακτιβισμό, ο οποίος πολλές φορές είναι συνυφασμένος με την δράση μας, αλλά όταν αυτός εκφράζεται υγιώς και όχι σαν ιδιότυπος ρατσισμός.
Άλλωστε εσείς που έχετε βγει από τα ρούχα σας στο διαδίκτυο δεν είδα να αποδεικνύετε την ακτιβιστική σας τάση εμπράκτως. Άγονη και στείρα κριτική είδα καθώς και να προσθέτετε “δουλειά” σε αυτούς που έτρεχαν σπαταλώντας τους πολύτιμο χρόνο. Εγώ είπα πχ στην κυρία Διμέλη να διαχειριστεί το διαδίκτυο και την πίεση εκεί, ενώ θα μπορούσε να είναι μαζί μου στο ΑΤ ή να προσπαθεί να μου φέρει τους μάρτυρες.
Έπρεπε όμως να διαχειριστεί την ανυπομονησία μας….
Νομίζω όλο αυτό το στρεβλωμένο κλίμα δημιουργήθηκε από μικρή μερίδα των μελών μας, την κριτική της οποίας και λαμβάνουμε υπόψη και εποικοδομητική μπορεί να είναι. Δεν μπορώ όμως να ανεχτώ τον πόλεμο και την μικροπολιτική που βρίσκει χώρο και αναπτύσσεται, διότι ο χώρος και ο σκοπός μας είναι ιερός και δεν χωρούν αυτές οι συμπεριφορές. Ελπίζω καθένας από εμάς να κάνει την αυτοκριτική του και αν θεωρεί ότι δεν έπραξε όσα θα μπορούσε να το κάνει την επόμενη φορά, γιατί δυστυχώς θα υπάρξει και επόμενη….
ΥΓ: Φαντάζομαι όλοι όσοι φωνάζετε, ότι σε ένα χρόνο δεν θα το έχετε ξεχάσει και θα μας κάνετε παρέα στο δικαστήριο γιατί εμείς εκεί θα είμαστε ακόμα μια φορά …. (λυπάμαι πάρα πολύ για τα εμείς και τα εσείς)».