Δυστυχώς , όταν τα αυγά σου τα βάζεις όλα σε ένα καλάθι( π.χ τουρισμός) αν πέσει το καλάθι σπάνε όλα τα αυγά.. Από την ώρα που ο τουρισμός έχει μετατραπεί στη βασική πλουτοπαραγωγική πηγή της χώρας, είναι αναπόφευκτο μια τέτοιου μεγέθους κατάρρευση, να αφήσει βαθιά τα σημάδια της, από το ντόμινο αρνητικών εξελίξεων που επηρεάζει ξενοδοχεία, τουριστικούς πράκτορες, προμηθευτές, εργαζόμενους και φυσικά ταξιδιώτες. Οταν η συμμετοχή του τουριστικού κλάδου άμεσα και έμμεσα σε ΑΕΠ έφτασε στην Ελλάδα κάπου στο 30%, ενώ απασχολεί το 40% των εργαζομένων πάλι έμμεσα και άμεσα, το κανόνι της Τhomas Cook θα πρέπει να απασχολήσει πολύ σοβαρά όλους τους εμπλεκόμενους με τον τουρισμό, αλλά επίσης και η μονομερής ανάπτυξη της οικονομίας μας. Είναι κοινή σχεδόν διαπίστωση, ιδιαίτερα στα χρόνια αυτά της κρίσης, ότι το παραγωγικό μοντέλο της χώρας πρέπει να αλλάξει. Όπως είναι κοινή διαπίστωση πως και το μοντέλο του τουρισμού πρέπει ν’ αλλάξει, εάν θέλουμε να συνεχίσει να πρωτοπορεί. Η αξιοποίηση και η εκμετάλλευση των τριών s sun-sea-sand στα οποία επενδύουν όλοι αυτοί οι οργανισμοί -κι ακολουθούμε κι εμείς, έχουν κι αυτά τα όρια τους. Ευκαιρίες και δυνατότητες υπάρχουν, αρκεί να ξεφύγουμε από τις εύκολες λύσεις και τις εξαρτήσεις από ολιγοπωλιακούς γίγαντες, που με την απληστία που τους διακρίνει, μπορεί, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, να προκαλέσουν βαριά τραύματα και σε επιχειρήσεις και στην οικονομία συνολικά.
Κι αν πέσει το καλάθι;
Οταν ένας παραγωγικός τομέας συμμετέχει κατά 30% στο ΑΕΠ μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ασύμμετρη ανάπτυξη η κορεσμό η υπερθέρμανση.Αλλά ποιός από αυτούς τους οποίους εκλέγει ο σοφός λαός να λάβει κάποια μέτρα;