Βασικά υλικά αγαθά και υπηρεσίες, όπως φαγητό και θέρμανση, στερείται το 39,9% του πληθυσμού στη χώρα. Συνολικά, περισσότεροι από 4.512.000 Έλληνες αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας, με τα παιδιά να απειλούνται περισσότερο. Ενδεικτικό είναι ότι 230.774 παιδιά ζουν σε νοικοκυριά χωρίς κανέναν εργαζόμενο και ουσιαστικά χωρίς κανένα εισόδημα!
4.512.000 ιστορίες, λοιπόν. Για ραγισμένες ζωές και άνεργες μέρες. Για εφιαλτικά χρέη και πνιχτούς, ανεπίδοτους λυγμούς. Ιστορίες για απελπισμένα βλέμματα.
Ιστορίες λοιπόν πολιτικάντη μου. Εκτός από τις άδειες στα κανάλια, τους ανασχηματισμούς και τα αιτήματα εκλογών, υπάρχουν κι αυτές οι Ιστορίες. Εσένα το λέω. Εσένα που το στόμα σου γεμίζει φύκια και μεταξωτές κορδέλες. Εσένα με τη γλοιώδη επικοινωνιακή πολιτική σου για να με πείσεις πως μας περιμένουν καλύτερες μέρες. Η πείνα των παιδιών δεν μπορεί να περιμένει «το αύριο όπου όλα θα πάνε καλύτερα» κατά πως λες. Εσένα που κάνεις σουλάτσο στην αγορά για να μοιράσεις ιδρωμένες χειραψίες, ψεύτικα χαμόγελα και κάνεις πως δεν βλέπεις τους καινούργιους Αϊ-Γιάννηδες.
«Θα ‘πρεπε οι άνθρωποι να ξέρουν την ημερομηνία του θανάτου τους, όπως έχουνε στην ταυτότητά τους τη χρονολογία της γέννησής τους. Αυτό θα τους έκανε ηθικότερους, πιο ανθρώπινους.» έλεγε ο συγγραφέας. Θα’ πρεπε πολιτευτή…Τότε θα έβλεπες πως υπάρχουν ιστορίες με λυγμούς.
