«Για το σχέδιο “Πυθία” η αξιοπιστία της πηγής δεν δύναται να ελεγχθεί. Δεν αποκλείεται συνεπώς οι πληροφορίες αυτές στο σύνολό τους να εντάσσονται στο πλαίσιο επιχειρούμενης παραπληροφόρησης των κρατικών αρχών της χώρας μας με στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων».
Αυτό αναφέρει έγγραφο της ΕΥΠ που συντάχθηκε τον Ιανουάριο του 2009 και το οποίο αμφισβητεί τις πληροφορίες που έχουν δοθεί – πάλι από τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες – για το φερόμενο σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή από ξένους πράκτορες και για το οποίο έχουν ασκηθεί προσφάτως ποινικές διώξεις κατ’ αγνώστων.
«Το Βήμα» παρουσιάζει νέα ανατρεπτικά στοιχεία από τη δικογραφία για το αναφερόμενο σχέδιο, που δημιουργούν νέα δεδομένα και που συνδέουν αυτές τις πληροφορίες με την… επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα σε τράπεζα στην Αργυρούπολη το 2009, με ελληνοτουρκικό επεισόδιο στη Ρω αλλά και με μια ρωσίδα σύντροφο έλληνα «οικονομολόγου». Μία υπόθεση που προκαλεί ολοένα μεγαλύτερα ερωτηματικά. Σύμφωνα με όσα είχαν γίνει γνωστά μέχρι τώρα, η δικαστική έρευνα στηρίχθηκε σε πληροφοριακό δελτίο της ΕΥΠ τον Ιανουάριο του 2009, που επικαλείται πληροφοριοδότη αξιωματούχο της ρωσικής υπηρεσίας κατά της τρομοκρατίας FSB. Στο έγγραφο παρουσιάζονταν περίπου δέκα περιπτώσεις στις οποίες τα στελέχη της FSB υποτίθεται ότι είχαν εντοπίσει παρακολουθήσεις της πρωθυπουργικής πομπής στο Ολυμπιακό Στάδιο, στην Αττική οδό, στην οδό Φανερωμένης στον Χολαργό, κοντά στο κτίριο της ΕΡΤ και αλλού.
Περιγράφεται ακόμη ότι «στις 25 Απριλίου 2009 τα στελέχη της ρωσικής υπηρεσίας φέρεται να ακινητοποίησαν το βαν των υπόπτων που διέφυγαν με μηχανές εντούρο. Μέσα σε αυτό βρέθηκαν χάρτες της Αθήνας με διάφορα σημάδια, εκρηκτική ύλη C-4, όπλα Τοκάρεφ και Καλάσνικοφ, υλικά καμουφλάζ, τηλεχειριστήριο, καθώς και ξηρά τροφή και σοκολάτες»κ.λπ. Το υπόβαθρο αυτών φέρεται να είναι η στάση του τότε πρωθυπουργού σε θέματα ενεργειακής πολιτικής, στις καλές σχέσεις που είχαν αναπτυχθεί με τη Ρωσία κ.λπ.
Ωστόσο τώρα αποκαλύπτεται ότι σε τμήμα της ίδιας αλληλογραφίας εκφράζονται επιφυλάξεις. Στα προαναφερθέντα συμπληρώνεται ακόμη: «… η καταγραφή των “αντικειμενικών στοιχείων” (τοποθεσίες, ονόματα, χώροι, αποστάσεις κ.λπ.) και η σύνθεσή τους θα μπορούσαν πράγματι να θεωρηθούν ως μια προετοιμασία μίας απόπειρας κατά του πρωθυπουργού. Πλην όμως η ερμηνεία που φέρεται να τους δίδεται – ότι δηλαδή αποτελεί οργανωμένο σχέδιο δυτικών υπηρεσιών και της Mossad (σ.σ.: των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών) σε βάρος του κ. Πρωθυπουργού, στο οποίο εντάσσονται άλλες υποθέσεις, όπως π.χ. Βατοπαίδιο, τρομοκρατία κ.λπ., γεννά στην υπηρεσία μας εύλογα ερωτηματικά».
Από άλλα έγγραφα που έχουν ενταχθεί στη δικογραφία αναδεικνύονται ότι δεν ήταν ο αξιωματούχος της FSB που είχε δώσει τις σχετικές πληροφορίες για το υποτιθέμενο «σχέδιο δολοφονίας» αλλά έλληνας οικονομολόγος που του δόθηκε ο κωδικός «Θ. Σ. 13» και ο οποίος είχε ρωσίδα σύντροφο. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, τον συγκεκριμένο πληροφοριοδότη είχε συστήσει στις κεντρικές υπηρεσίες της ΕΥΠ ανώτερος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. με παρουσία στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος είχε ενταχθεί στις μυστικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με περιγραφές στελεχών της ΕΥΠ, ο εν λόγω «οικονομολόγος φέρεται να τους έδωσε και ορισμένες “ασαφείς” πληροφορίες για τη βομβιστική επίθεση στις 12 Απριλίου 2009» (δηλαδή μετά το σχέδιο «εξόντωσης» του τότε Πρωθυπουργού, με στόχο το υποκατάστημα της Eurobank στην Αργυρούπολη, επίθεση που ανέλαβε ο Επαναστατικός Αγώνας με κύριο οργανωτή τον Νίκο Μαζιώτη). Παραμένει πάντως άγνωστο πώς η ρωσίδα σύντροφος του «Θ. Σ. 13» υποτίθεται ότι ήξερε για τη βόμβα εκεί. Η περίεργη ροή πληροφοριών της ΕΥΠ όμως δεν σταματά εδώ. Στην ίδια δικογραφία υπάρχει έγγραφο με αριθμό ΕΥΠ με ημερομηνία 2 Ιουλίου 2009 (και άλλο της 19ης Αυγούστου 2009) πάλι από τον ίδιο «ρώσο πληροφοριοδότη» για ύπαρξη ενός σχεδίου πρόκλησης θερμού επεισοδίου μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στη Ρω. Τότε εστάλησαν αρχικώς μικρές ελληνικές δυνάμεις στην περιοχή για να προλάβουν, υποτίθεται, την «τουρκική» πρόκληση αλλά τίποτα δεν επιβεβαιώθηκε.
Από την ίδια ροή πληροφόρησης επιχειρήθηκε να συνδεθεί το «σχέδιο δολοφονίας» του κ. Καραμανλή με τηλεχειριζόμενη βόμβα, η οποία είχε εκραγεί τον Μάρτιο του 2009 έξω από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) κοντά στη λεωφόρο Αλεξάνδρας από την οργάνωση «Λαϊκή Θέληση». Διατυπώθηκε ότι πραγματικός στόχος της επίθεσης ήταν τότε ο κ. Καραμανλής, αφού το αυτοκίνητό του διερχόταν από αυτό το σημείο. Ωστόσο, σύμφωνα με καταθέσεις, και αυτό δεν ευσταθεί επειδή η «Λαϊκή Θέληση» είχε «χτυπήσει» λόγω του «σκανδάλου του Βατοπαιδίου», είχε στοχεύσει και το γραφείο του πρώην υπουργού κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και δεν είχε οποιαδήποτε σχέση με το «σχέδιο εξόντωσης». Εξάλλου, όπως διαπιστώθηκε, η τελευταία φορά που είχε περάσει το αυτοκίνητο του τότε πρωθυπουργού από εκείνο το σημείο ήταν… μία εβδομάδα προ της βομβιστικής επίθεσης της «Λαϊκής Θέλησης».
Σύμφωνα με άλλες αναφορές, στην ίδια δικογραφία όλα αυτά περί «ρώσων πληροφοριοδοτών», «σχεδίου “Πυθία”», «θερμού επεισοδίου στη Ρω» κ.ά. υπήρξαν για να υφαρπαγούν μεγάλα ποσά από τα μυστικά κονδύλια της ΕΥΠ.
Πηγή BHMA
