Τοπικές Ειδήσεις

Το σκεπτικό του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς για την απόρριψη της αγωγής της «Στήριξις Τεχνική Α.Ε.» κατά του Δήμου Ρόδου

Με την υπ΄ αριθμ. Α76/23.1.2023 απόφαση του Στ’ Τριμελούς Τμήματος του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς, απορρίφθηκε κατ’ ουσίαν η προσφυγή της εταιρείας «Στήριξις Τεχνική Α.Ε.» κατά του Δήμου Ρόδου με αίτημα να της καταβάλει ποσό ύψους 318.604,94 ευρώ εντόκως, λόγω διάλυσης σύμβασης και για την μη εκτέλεση του έργου «Κατασκευή Κλειστού Γυμναστηρίου Δήμου Ρόδου» («Παλαί ντε Σπορ») με αρχική ανάδοχο την κοινοπραξία «Ηλιοχώρα Α.Ε. – Τοπιοκατασκευή Α.Ε.», την οποία υποκατέστησε.
Η απόφαση του δικαστηρίου καθαρογράφηκε και αναρτήθηκε χθες.
Στο σκεπτικό της αποφάσεως αναφέρονται τα εξής:
«Κατόπιν διενέργειας δημόσιου διαγωνισμού από τον εναγόμενο Δήμο στις 12.10.2006 και κατακυρώσεως του αποτελέσματος στην κοινοπραξία “Ηλιοχώρα Α.Ε. – Τοπιοκατασκευή Α.Ε.”, υπεγράφη μεταξύ των ανωτέρω μερών η από 25.07.2008 δημόσια σύμβαση, με την οποία η ανάδοχος ανέλαβε την εκτέλεση του έργου “ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΡΟΔΙΩΝ Ν. ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ” έναντι εργολαβικού ανταλλάγματος 9.256.894,55 €.

Ακολούθως, όμως και δοθέντος ότι η ανάδοχος αδυνατούσε να προβεί σε έναρξη των εργασιών της, για λόγους που δεν οφείλονταν σε υπαιτιότητά της (κατάληψη του οικοπέδου και ανέγερση κτισμάτων επ’ αυτού από πρόσωπα που διεκδικούσαν τη νομή του, απομείωση της επιφάνειας του οικοπέδου λόγω μετατροπής εκχερσωμένου παραθαλάσσιου τμήματος σε θαλάσσια επιφάνεια, κατασκευή σε μέρος αυτού της περιφερειακής οδού της πόλεως της Ρόδου, ύπαρξη αρχαιοτήτων στο έδαφός του), υπέβαλε στον διάδικο Δήμο την με αρ. πρωτ. 13097/22.07.2009 αίτησή της για διάλυση της συμβάσεως.
Επί της αιτήσεως αυτής, ο Δήμος Ρόδου απάντησε, με το με αρ. 16178/08.09.2009 έγγραφό του, ότι επιθυμεί τη συνέχιση της εργολαβίας και ότι έχει ήδη ξεκινήσει τις απαιτούμενες ενέργειες, προκειμένου το έργο να εκτελεστεί σε άλλη περιοχή (Κ.Μ. 31 Γαιών Ρόδου περιοχή Ρένης).
Για το λόγο αυτό, η κοινοπραξία υπέβαλε την με αρ. πρωτ. 16271/09.09.2009 αίτησή της για ματαίωση της διαλύσεως της εργολαβίας, η οποία έγινε δεκτή με την με αρ. 520/14.09.2009 απόφαση του Δ.Σ. του διαδίκου Δήμου. Στη συνέχεια και ενόψει του ό,τι, αφενός δεν κατέστη δυνατόν να ξεπεραστούν από τον Δήμο οι παράγοντες που εμπόδιζαν την εγκατάσταση και ανάπτυξη εργοταξίου εκ μέρους της αναδόχου στην αρχική θέση, αφετέρου ο Δήμος δεν μπόρεσε να λάβει τις απαιτούμενες άδειες – εγκρίσεις για την εκτέλεση του έργου στη προτεινόμενη νέα θέση, η ανάδοχος υπέβαλε την με αρ. πρωτ. 2/5149/17.01.2012 αίτηση – όχληση κατ’ άρθρο 36 παρ. 11 του ν. 3669/2008 για καταβολή αποζημίωσης λόγω υπερημερίας του κυρίου του έργου, και ακολούθως (υπέβαλε) την με αρ. πρωτ. 2/8899/ 25.01.2012 νέα αίτηση για διάλυση της ανωτέρω συμβάσεως, επί της οποίας ο εναγόμενος Δήμος ουδέποτε απάντησε. Στις 25.07.2012, η ανάδοχος υπέβαλε την τελική επιμέτρηση του έργου, στην οποία περιέλαβε δαπάνες της, συνολικού ύψους 690.205,00 €, για τη δημιουργία πλήρων τεχνικών φακέλων, για τη μελέτη εγκατάστασης οικίσκων εργοταξιακών γραφείων στο χώρο του έργου, για παρασχεθείσα εξωσυμβατική βοήθεια προς το εναγόμενο κατά την εκπόνηση προμελέτης του έργου στην προτεινόμενη νέα θέση και για την εκπόνηση οριστικής μελέτης του έργου στο επίπεδο του 80% της μελέτης εφαρμογής, που η ίδια κατέθεσε στο διαγωνισμό μαζί με τις υποστηρικτικές μελέτες της. Ακολούθως, με την με αρ. πρωτ. 26/5114/ 21.01.2015 αίτησή της, η ανάδοχος ζήτησε την υποκατάστασή της κατ’ άρθρο 65 του ν. 3669/2008 από την ήδη ενάγουσα εταιρεία “ΣΤΗΡΙΞΙΣ ΤΕΧΝΙΚΗ Α.Ε.”, χωρίς απαλλαγή της από της ευθύνες της έναντι του κυρίου του έργου. Η εν λόγω αίτηση έγινε δεκτή με την 60/18.02.2015 απόφαση του Δ.Σ. του Δήμου Ρόδου, η οποία επικυρώθηκε με την με αρ. πρωτ. Οικ.25146/ 15.04.2015 απόφαση της Γενικής Γραμματείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου. Κατόπιν τούτων, η ενάγουσα, ως εκδοχέας του έργου κατ’ άρθρο 65 του ν. 3669/2008, με την με αρ. πρωτ. 50122/21.06.2016 αίτησή της, ζήτησε από τον Δήμο Ρόδου τη συγκρότηση Επιτροπής Προσωρινής και Οριστικής Παραλαβής, προκειμένου να διενεργηθεί η παραλαβή του έργου και να ολοκληρωθεί η εκκαθάριση της σύμβασης. Με την 637/09.08.2016 απόφαση του Δ.Σ. του εναγομένου ορίστηκε η εν θέματι Επιτροπή η οποία προέβη στην προσωρινή και οριστική παραλαβή του έργου και συνέταξε σχετικό πρωτόκολλο.
Με αυτό, η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη το από 23.01.2012 αίτημα της αρχικής αναδόχου για διάλυση της σύμβασης και την με αρ. πρωτ. 3/2149/17.01.2012 όχληση αυτής για καταβολή αποζημίωσης λόγω υπερημερίας του κυρίου του έργου, προσδιόρισε την κατ’ άρθρο 64 του ν. 3669/2008 αποζημίωση της ενάγουσας σε ποσοστό 5% επί του συμφωνηθέντος εργολαβικού ανταλλάγματος, ήτοι στο ποσό των 301.174,34 € πλέον Φ.Π.Α. και την κατ’ άρθρο 36 παρ. 11 του ν. 3669/2008 αποζημίωση της ενάγουσας, λόγω υπερημερίας του κυρίου του έργου, στο ποσό των 50.000 €.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ρόδου, με την 1302/27.11.2018 απόφασή του ενέκρινε μερικώς και κατά πλειοψηφία το ως άνω πρωτόκολλο προσωρινής και οριστικής παραλαβής, μειώνοντας τα ανωτέρω ποσά σε 240.939,47 € πλέον Φ.Π.Α. και σε 16.000 € αντιστοίχως.
Κατά της τελευταίας τούτης αποφάσεως, ένα μέλος του Δ.Σ. του διαδίκου Δήμου άσκησε προσφυγή ενώπιον του στης Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, με την οποία ζήτησε την ακύρωσή της για τον λόγο, μεταξύ άλλων, ότι αποτελεί πράξη στερούμενης νομιμότητας που πρέπει να ελεγχθεί, η υποκατάσταση της αρχικής Αναδόχου Κοινοπραξίας με νέο Ανάδοχο με την υπ’ αριθ. 60/2015 Απόφαση του Δ.Σ. Ρόδου, καθόσον αυτή έγινε επί διαλυθείσας σύμβασης.
Η εν λόγω προσφυγή απορρίφθηκε με την με αρ. πρωτ. 6962/05.02.2019 απόφαση του αναπληρωτή προϊσταμένου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου που ενήργησε κατ’ εντολή του αρμοδίου συντονιστή.
Κατόπιν αυτών και αφού υποβλήθηκαν από την ενάγουσα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, εγκρίθηκε από την οικονομική υπηρεσία του Δήμου η σχετική δαπάνη και απεστάλη για θεώρηση στον αρμόδιο επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου το με αρ. 55/2019 χρηματικό ένταλμα πληρωμής.
Ο επίτροπος του Ε.Σ. όμως με την με αρ. 2/05.06.2019 πράξη του, επέστρεψε αθεώρητο το εν λόγω ένταλμα με την αιτιολογία ότι ήδη από το 2012 η επίμαχη σύμβαση είχε αυτοδικαίως διαλυθεί και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να λάβει χώρα υποκατάσταση του αρχικού αναδόχου και καταβολή της εντελλομένης δαπάνης στην ενάγουσα.
Ακολούθως, το Δ.Σ. του διαδίκου Δήμου έλαβε την με αρ. 151/30.07.2021 απόφαση περί ανακλήσεως των 60/2015 και 1302/2018 αποφάσεών του».
Το δικαστήριο έκρινε πως αξίωση της ενάγουσας, κατά το χρόνο της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο, είχε πλέον απωλέσει το νόμιμο έρεισμά της και προεχόντως για το λόγο αυτό, η κρινόμενη αγωγή θα πρέπει κατά την κύρια βάση της να απορριφθεί. Δοθέντος δε περαιτέρω ότι μετά την ανάκληση της απόφασης υποκατάστασης, η αρχική ανάδοχος παραμένει συμβαλλόμενο μέρος και μοναδικός φορέας των αξιώσεων που πηγάζουν από την επίμαχη σύμβαση, μεταξύ των οποίων και η ένδικη αξίωση, η μη καταβολή του αιτουμένου με την αγωγή ποσού στην ενάγουσα, δεν καθιστά το εναγόμενο αδικαιολογήτως πλουσιότερο, κατ’ απόρριψη της κρινόμενης αγωγής και ως προς την επικουρική βάση της.

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου