Mε την υπ’ αρίθμ. 182/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), έγινε δεκτή η προσφυγή υπαλλήλου του καζίνο της Ρόδου, με σοβαρά προβλήματα υγείας εν διαστάσει, μητέρα ενός ανήλικου άρρενος τέκνου, που απολύθηκε, κατά της εργοδότριας εταιρείας «ΚΑΖΙΝΟ ΡΟΔΟΥ Α.Ε.», προκειμένου να ρυθμιστεί προσωρινά η κατάσταση της εργασιακής της σχέσης.
Η υπάλληλος απασχολείται στην επιχείρηση από τον Αύγουστο του 2009 και παρείχε τις υπηρεσίες της με την ειδικότητα της βοηθού προϊσταμένης ορόφων στο Καζίνο της Ρόδου. Το Νοέμβριο του 2009 κατήρτησε νέα σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου ετήσιας διάρκειας, πλήρους απασχόλησης.
Την 1η Μαΐου 2011 κατήρτησε νέα σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλήρους απασχόλησης, η οποία διήρκεσε έως τις 13 Μαΐου 2016, οπότε η εταιρεία προέβη στην απρόθεσμη και αναιτιολόγητη καταγγελία της, επικαλούμενη τις διατάξεις του ν. 3198/1955, και της προσέφερε για τον λόγο αυτό ως αποζημίωση απόλυσης το ποσό των 5.800,34 ευρώ, καταβαλλόμενο σε διμηνιαίες δόσεις.
Τον Νοέμβριο του 2013 διαπίστωσε ότι πάσχει από ανίατο αυτοάνοσο νόσημα, γεγονός για το οποίο ενημέρωσε το γραφείο προσωπικού της εταιρείας, αιτούμενη μάλιστα, κατ’ απαίτηση των θεραπόντων ιατρών της, την κατ’ εξαίρεση απασχόλησή της μόνον κατά τη διάρκεια της ημέρας και την απαλλαγή της από νυχτερινές βάρδιες.
Η παράκλησή της αυτή έγινε εντέλει αποδεκτή μόνον από τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, μιας και οι άμεσοι προϊστάμενοί της αρνήθηκαν να ενσκήψουν στο πρόβλημά της αυτό.
Έκτοτε, δηλαδή από τις αρχές περίπου του έτους 2015, απασχολήθηκε στην επιχείρηση και την 5η Ιανουαρίου 2016 το πρόβλημα της υγείας της έπαψε να γίνεται πλέον σεβαστό από την εταιρεία, με αποτέλεσμα να υποχρεώνεται, σχεδόν καθημερινά, να εργάζεται πέραν τις 22:00.
Για τον λόγο αυτό παρεκάλεσε αρχικά την προϊσταμένη του τμήματός της να σεβαστεί το πρόβλημα της υγείας της και να σταματήσει να την τοποθετεί σε βραδινές βάρδιες, ωστόσο η παράκλησή της αυτή δεν εισακούστηκε, με αποτέλεσμα, η διαρκής βραδινή απασχόλησή της να αρχίσει να επιδεινώνει την ήδη βεβαρημένη φυσική της υγεία και παράλληλα να βλάπτει βάναυσα και τη ψυχική της υγεία.
Για τον λόγο αυτό υποχρεώθηκε να απευθύνει στην εταιρεία εξώδικη δήλωση και διαμαρτυρία με την οποία ζήτησε να την απασχολεί, για λόγους προστασίας της ζωής και της υγείας της, αποκλειστικά σε ημερήσιες βάρδιες και έως τις 22:00.
Η απάντηση που της δόθηκε ήταν ότι είναι δυνατή η απασχόλησή της αποκλειστικά κατά τις ημερήσιες βάρδιες, εφόσον ωστόσο θα δεχόταν τον υποβιβασμό της σε καθαρίστρια, είτε σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να ακολουθήσει το «πρόγραμμα της εθελούσιας εξόδου» από την επιχείρηση, το οποίο προέβλεπε αυξημένη αποζημίωση απόλυσης κατά ποσοστό 10%.
Αρνήθηκε την πρόταση και παράλληλα δήλωσε ότι εξαιτίας της επιβάρυνσης της φυσικής και της ψυχικής της υγείας, ήταν πλέον υποχρεωμένη να αρνηθεί, ως παράνομη και καταχρηστική, την εκτέλεση κάθε εργασίας μετά το πέρας της 22:00 ώρας εκάστης ημέρας, το οποίο και εντέλει έπραξε.
Η εταιρεία ωστόσο εξακολούθησε να την απασχολεί μετά τις 22:00, αν και με εξώδικη δήλωση που της επέδωσε ομολογούσε ότι είχε τη δυνατότητα να την απασχολήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας, δίχως μάλιστα να αλλάξει οτιδήποτε στο μισθολογικό καθεστώς και στο περιεχόμενο της εργασίας της, εφόσον συγκατατίθετο στον παράνομο υποβιβασμό της σε κατώτερη ειδικότητα, την οποία πλέον τιτλοφορούσε ως «επικουρική βοηθό προϊσταμένης ορόφου».
Στην πορεία διαπιστώθηκε αρμοδίως στο πρόσωπό της συνολικό ποσοστό αναπηρίας 67%.
Η εταιρεία εντέλει προέβη στην καταγγελία της σύμβασης εργασίας της.
Η υπάλληλος θεωρεί παραπέρα ότι η αλληλεγγύη που έδειξε σε συγκεκριμένες δράσεις του Σωματείου Εργαζομένων της επιχείρησης την έφερε εντέλει σε δυσμένεια και οδήγησε στην απόλυσή της και κυρίως το γεγονός ότι αρνήθηκε να συναινέσει στην μονομερή επιβολή του μέτρου της εκ περιτροπής απασχόλησης που επιχείρησε να επιβάλει η διοίκηση στην επιχείρηση από τον Νοέμβριο του έτους 2014 έως και τον Μάιο του έτους 2015. Για τον λόγο αυτό προσέφυγε, εξάλλου μαζί με άλλους 133 συναδέλφους της, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.
Εγινε δεκτή η προσφυγή υπαλλήλου του Καζίνο
