Οι αγώνες των εργατών στο Σικάγο το 1886, αποτέλεσαν το παγκόσμιο παράδειγμα για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και πυροδότησαν κινήματα αντίστασης στην εργατική αυθαιρεσία. Οι εργάτες αγωνίστηκαν για το δικαίωμα σε καλύτερες συνθήκες εργασίας και την καθιέρωση του 8ωρου.
Τίποτα δεν χαρίστηκε στους εργαζόμενους. Στη χώρα μας το εργατικό κίνημα διεκδίκησε και πέτυχε σημαντικές νίκες.
Πολλές από αυτές τις κατακτήσεις, αμφισβητήθηκαν από τα μεγάλα εργοδοτικά συμφέροντα, που ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης των Μνημονίων, πέτυχαν την περιστολή αρκετών εργατικών δικαιωμάτων. Αντιστρέφοντας τη ζοφερή αυτή πραγματικότητα, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να νομοθετήσει μια σειρά ρυθμίσεων, όπως η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του υποκατώτατου, που επανέφεραν την αξιοπρέπεια και τη δικαιοσύνη στον κόσμο της εργασίας και στη νέα γενιά. Παράλληλα, μέσω στοχευμένων πολιτικών πετύχαμε τη μείωση της ανεργίας κατά 12 μονάδες και τον περιορισμό των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Ωστόσο ο δρόμος προς την πλήρη εξίσωση και αναγνώριση της εργασίας ήταν μακρύς. Η προσπάθεια επαναφοράς των φιλεργατικών ρυθμίσεων ανακόπηκε με την άνοδο της ΝΔ στην Κυβέρνηση. Από την πρώτη στιγμή το Υπουργείο Εργασίας κατέδειξε την πρόθεσή του να εφαρμόσει κατά γράμμα τις επιταγές του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων. Τρανή απόδειξη το γεγονός ότι από τις πρώτες νομοθετικές ρυθμίσεις της νέας Κυβέρνησης ήταν η κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης, η υπαναχώρηση από την υπόσχεση για περαιτέρω αύξηση του κατώτατου μισθού και η ενίσχυση του θεσμού των εργαλαβικά εργαζόμενων. Ταυτόχρονα, ψήφισε ρυθμίσεις για την παράκαμψη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την περαιτέρω ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας.
Σήμερα, με αφορμή την Κρίση της πανδημίας, η Κυβέρνηση προχώρησε σε ακόμα πιο αντεργατικές ρυθμίσεις, όπως η αναστολή εργασίας, η καθιέρωση της τηλε-εργασίας αλλά και στην, κατά παραγγελία
ΣΕΒ, ρύθμιση για μισή εργασία και μισό μισθό που οδηγεί τους εργαζόμενους σε περαιτέρω φτωχοποίηση.
Η φετινή εργατική Πρωτομαγιά πρέπει να αποτελέσει το έναυσμα για μια δυναμική διεκδίκηση ανατροπής των κυβερνητικών σχεδιασμών και επαναφοράς των κεκτημένων των εργαζομένων. Πρέπει η σημερινή επέτειος να γίνει ο φάρος για νέες μαζικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
