Σημαντικά ρήγματα παρουσιάστηκαν σύμφωνα με πληροφορίες στα κορυφαία κυβερνητικά κλιμάκια τις τελευταίες κρίσιμες ώρες πριν την διακοπή της «διαπραγμάτευσης» της Αθήνας με τις Βρυξέλλες και την ρήξη.
Οπως αναφέρουν καλά πληροφορημενες πηγές, ήδη κατά τις τελευταίες κρίσιμες ώρες των συζητήσεων του κ. Τσίπρα με τους εκπροσώπους της Ευρώπης, υπήρξαν στελέχη που εισηγήθηκαν στον Πρωθυπουργό να αποδεχθεί τις βελτιωμένες προτάσεις, στις οποίες αναφέρθηκε την Δευτέρα δημοσίως ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και οι οποίες αντίθετα με ό,τι υποστηρίζει η Αθήνα είχαν γνωστοποιηθεί στην κυβέρνηση από την Παρασκευή – είχαν άλλωστε γίνει γνωστές και μέσω δημοσιευμάτων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ένα από τα πρόσωπα που είχαν διατυπώσει σχετικές εισηγήσεις ήταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ι. Δραγασάκης, καθώς και ο πρόεδρος του ΣΟΕ Γ. Χουλιαράκης. Επιπλέον, πληροφορίες αναφέρουν ότι κατά τη διάρκεια της παραμονής στις Βρυξέλλες εκδηλώθηκε έντονη φραστική αντιπαράθεση μεταξύ συνεργάτη του κ. Τσίπρα και του υπουργού Επικρατείας Ν. Παππά.
Ο κ. Τσίπρας επέλεξε να μην κάνει δεκτές τις εισηγήσεις και επέστρεψε στην Αθήνα, προκειμένου να συγκαλέσει το υπουργικο συμβούλιο και εν συνεχεία να προχωρήσει στην αιφνιδιαστική και ολέθρια, όπως αποδείχθηκε ανακοίνωση του δημοψηφίσματος.
Ακόμη όμως και κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Παρασκευής, όπως και της επόμενης της Κυριακής, με την οποία ελήφθη η απόφαση για το κλείσιμο των τραπεζών, κάποια μέλη του υπουργικού συμβουλίου εξέφρασαν την αντίθεσή τους με την δρομολόγηση τέτοιων εξελίξεων, επισημαίνοντας με τις τοποθετήσεις τους, οι οποίες έγιναν σε «εχθρικό» περιβάλλον, ότι οι επιπτώσεις των αποφάσεων θα ήταν ολέθριες και πιθανώς μη αναστρέψιμες.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα κυβερνητικά στελέχη που τήρησαν τέτοια στάση έχοντας επίγνωση των επιπτώσεων, ήταν ο υπουργός Ανάπτυξης Γ. Σταθάκης, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Ι. Πανούσης (οι οποίοι τις προηγούμενες ημέρες μιλούσαν με βεβαιότητα για την επίτευξη συμφωνίας) καθώς και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Ν. Παρασκευόπουλος.
Ακολούθησε ένα δραματικό διάστημα μερικών ωρών κατά τη διάρκεια των οποίων καταβλήθηκαν προσπάθειες ώστε να μεταπειστεί ο Πρωθυπουργός και να αναζητήσει κάποια άλλη διέξοδο από την ρήξη με την Ευρώπη.
Πλην όμως, με διάφορους τρόπους και δια της ασκήσεως πολλαπλών πιέσεων, οι προσπάθειες αυτές καταπνίγηκαν, στον βωμό της καλλιέγειας μιας εντύπωσης περί άρρηκτης κυβερνητικής συνοχής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν σε αυτό το πλαίσιο και το ρήγμα που παρουσιάστηκε στην ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αρχικώς, άμα τη προκηρύξει του δημοψηφίσματος ο αντιπρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Δ. Παπαδημούλης έκανε μία παρέμβαση μέσω twitter στην οποία, θεωρώντας δεδομένη την σύγκλιση έκτακτης συνόδυ κορυφής ανέφερε: «Η έκτακτη σύνοδος κορυφής την Τετάρτη μπορεί να οδηγήσει σε έντιμο συμβιβασμό και αποφυγή του Grexit», ακυρώνοντας έτσι και την επιχερηματολογία της κυβέρνησης ότι, παρά τις περί του αντιθέτου σαφείς προειδοποιήσεις, δεν τίθεται ζήτημα εξόδου της χώρας από το ενιαίο νόμισμα.
Παρά ταύτα, και έπειτα από παρεμβάσεις, ο κ. Παπαδημούλης μετά την συνέντευξη Τύπου του κ. Γιούνκερ την Δευτέρα το μεσημέρι συντάχθηκε απολύτως με την κυβερνητική γραμμή και μετέδωσε μέσω της ίδιας πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης – και ενώ απέφυγε να εμφανιστεί δημοσίως: «Ο Γιούνκερ αναλαμβάνει αρχιστράτηγος του Ναι και δίνει το στίγμα: ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα. Απαντάμε: Οχι, μένουμε Ευρώπη με αξιοπρέπεια».
Αντιθέτως, ο έτερος εκ των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Χρυσόγονος επέλεξε να μην τηρήσει την ίδια στάση και δημοσιοποίησε επιστολή με νομική και πολιτική τεκμηρίωση των θέσεών του, την οποία είχε αποστείλει στον κ. Τσίπρα από τον προηγούμενο Μάρτιο.
Σε αυτήν υπερασπιζόταν την έννοια και την επιλογή της διαπραγμάτευσης με όρο και προϋποθεση την διατήρηση της χώρας εντός ΕΕ και ΟΝΕ. Μεταξύ των άλλων ανέφερε, σχετικά με τις επιπτώσεις της αθέτησης των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας: «Σημειωτέον ότι, σε αντίθεση με την ευρωζώνη όπου νομικά δεν προβλέπεται διαδικασία (ακούσιας) αποβολής κράτους, τέτοια προβλέπεται στο άρθρο 24 του καταστατικού του ΔΝΤ. Το χειρότερο είναι όμως ότι σε τέτοια περίπτωση (σ.σ. αθέτησης πληρωμών) θα μπορούσαν να μας επιβληθούν από τα κράτη κάθε είδους οικονομικά και άλλα αντίποινα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε κάτι ελαφρώς χειρότερο από τη Ζιμπάμπουε».
Το ΒΗΜΑ
