Το γραφείο της έχει θέα σε έναν ελαιώνα ενώ τριγύρω ακούγονται οι καμπάνες από μερικές κατσίκες που τριγυρνούν στην πλαγιά του λόφου. Νωρίς το βράδυ το δροσερό αεράκι στο ορεινό νησί της Τήλου, συνοδεύεται εξαιρετικά από ένα ποτήρι κρασί.
Αυτός ο μικρός τόπος, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη γενέτειρά της έμελλε να γίνει το σπίτι της συγγραφέας Jennifer Barclay. Αφήνοντας πίσω της μια επιτυχημένη καριέρα στον Καναδά, στο χώρο των εκδόσεων, ξεκίνησε μια καινούρια ζωή στο ελληνικό νησί με την άγρια φυσική ομορφιά.
Γεννημένη στο Μάντσεστερ, η Jennifer σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και προτού μετακομίσει στην Τήλο έζησε στον Καναδά και τη Γαλλία.
Διανύοντας πλέον την πέμπτη δεκαετία της ζωής της και μετά από έναν άσχημο χωρισμό, αποφάσισε να αναζητήσει την ευτυχία αλλά και το πραγματικό νόημα της ζωής στην άγονη γραμμή, όπως δήλωσε στο newsbeast.gr.
– Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με την Ελλάδα;
Επισκέφθηκα για πρώτη φορά την Ελλάδα, έφηβη, για διακοπές στα τέλη της δεκαετίας του ’70 μαζί με την οικογένεια μου. Η πρώτη μας στάση ήταν στην Κέρκυρα και τα επόμενα χρόνια ακολούθησε η Ρόδος και η Κρήτη.
Επέστρεψα πάλι, ως φοιτήτρια πια, στην Ελλάδα επιλέγοντας να περάσω τις πρώτες μου ενήλικες διακοπές στην Πελοπόννησο. Όταν αποφοίτησα έμεινα για ένα χρόνο στην Αθήνα δουλεύοντας ως καθηγήτρια αγγλικών και ταξιδεύοντας συνεχώς. Το καλοκαίρι εκείνο δούλεψα στη Σαντορίνη, στην Οία και στη συνέχεια ταξίδεψα στο νότιο Αιγαίο.
– Πώς αποφασίσατε να εγκατασταθείτε στην Τήλο;
Στα 20 μου χρόνια μετακόμισα στον Καναδά, πολύ μακριά για να επισκέπτομαι την Ελλάδα για διακοπές. Όταν εκεί γύρω στα τριάντα επέστρεψα στην Ευρώπη ξεκίνησα πάλι τα ταξίδια μου στην Ελλάδα, κυρίως στα Δωδεκάνησα.
Έψαχνα ένα νησί μικρό, ήσυχο, όχι τόσο ανεπτυγμένο και παραδοσιακό κι έτσι βρέθηκα για διακοπές στην Τήλο. Ένα χρόνο αργότερα επέστρεψα μόνη μου πια, για ένα μήνα και ένιωσα ότι θα μπορούσα να μείνω μόνιμα εκεί και να εργάζομαι από το σπίτι.
– Πώς είναι η καθημερινή ζωή στο νησί;
Έμεινα στην Τήλο για σχεδόν πέντε χρόνια και εκμεταλλεύτηκα στο μέγιστο το να έχω τη φύση έξω από την πόρτα του σπιτιού μου. Τις περισσότερες ημέρες είτε περπατούσα στους τριγύρω λόφους είτε κολυμπούσα στη θάλασσα.
Τα πρωινά δούλευα από το σπίτι καθώς ασχολούμαι γενικά με τον κόσμο των βιβλίων, με τη συγγραφή, τη σύνταξη και την πώληση. Ύστερα μαγείρευα, έφτιαχνα ψωμί και έπιανα κουβέντα με τους ντόπιους γείτονες μου.
Όταν έκανα διάλειμμα από τη δουλειά έπαιρνα το σκύλο μου και πηγαίναμε βόλτες σε μια ήσυχη παραλία. Συμμετείχα ακόμη στη ζωή του νησιού – μάθαινα παραδοσιακούς χορούς, βοηθούσα τα παιδιά του νησιού με τα αγγλικά τους και μάθαινα όσα περισσότερα μπορούσα από την καθημερινή ζωή των ντόπιων.
Μόλις πριν από ένα χρόνο ήρθα στη βόρεια Κάρπαθο για πεζοπορία και έρευνα για το επόμενο βιβλίο μου και εκστασιασμένη από τον τόπο αποφάσισα να μείνω για λίγο.
– Πώς προέκυψε το όνομα του βιβλίου σας αλλά και του μπλογκ σας «Ένα χταπόδι στο ούζο μου»; Πώς το εξηγείτε στους αγγλόφωνους αναγνώστες σας;
«Ένα χταπόδι στο ούζο μου» ήταν το όνομα που έδωσα στο μπλογκ μου όταν ξεκίνησα να καταγράφω την καθημερινή ζωή στο νησί, απλά και μόνο επειδή ακούγεται αστείο και χαρακτηριστικά ελληνικό.
Για εμένα, το να βάλω ένα χταπόδι στο ούζο μου συμβόλιζε το να μην κάνεις τα πράγματα σωστά σε μια κουλτούρα που μόλις άρχιζα να καταλαβαίνω και ταυτόχρονα να το διασκεδάζω. Επομένως μου φάνηκε ως ταιριαστός τίτλος και για ένα βιβλίο που αφορούσε στα πρώτα μου αγαπημένα χρόνια που πέρασα σε ένα ελληνικό νησί, απολαμβάνοντας τη ζωή στο μέγιστο.
– Σας αρέσει το ούζο με το χταπόδι;
Πίνω περιστασιακά ούζο συνοδεύοντας το με φρέσκο χταπόδι. Έφαγα πολλά χταπόδια όταν ο φίλος μου, ο Δημήτρης, τα ψάρευε καθημερινά όταν πρωτοέφτασα στην Τήλο αλλά και πολλά φρέσκα ψάρια όταν είχα δεσμό με έναν ψαρά στο νησί.
Τώρα που μένω δίπλα στη θάλασσα στον Άγιο Μηνά, στη βόρεια Κάρπαθο, οι ψαράδες φέρνουν τακτικά κάθε είδους ψάρια και θαλασσινά. Σήμερα το βράδυ θα φτιάξω μπαρμπούνια!
Και παρόλο που λυπάμαι να το ψαρέψω και να το σκοτώσω εγώ η ίδια, το χταποδάκι στα κάρβουνα είναι ένας εξαιρετικά νόστιμος μεζές, ιδανικός για συνοδευτικό με το ούζο.
– Τι θα βρουν οι αναγνώστες στo blog σας;
Γράφω ιστορίες για την καθημερινή ζωή στα νησιά ή για τα ταξίδια μου σε άλλα νησιά, καθώς και για τα βιβλία μου. Ακόμη περιέχει πληροφορίες για άλλους ταξιδιώτες που θέλουν να ανακαλύψουν την Τήλο και την Κάρπαθο.
– Διαβάζετε ελληνική λογοτεχνία;
Συνήθως είμαι απασχολημένη διαβάζοντας είτε κείμενα για τη δουλειά μου ως εκδότρια και λογοτεχνική πράκτορας, είτε βιβλία για έρευνα. Λατρεύω όμως να «βυθίζομαι» στις σελίδες των ποιημάτων του Καβάφη και του Ελύτη!
Και μου άρεσε ιδιαίτερα η αρχαία ελληνική λογοτεχνία όταν τη διάβαζα στο σχολείο. Επίσης εκπροσωπώ έναν Ελληνοκαναδό συγγραφέα που ονομάζεται Yianni Xiros, ο οποίος έχει ξεκινήσει το πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα φέτος, με τίτλο «το τσίμπημα της σφήκας» (The Sting of the Wasp), και το οποίο πιστεύω ότι είναι πολύ καλό.
– Έχετε προσπαθήσει ποτέ να πείσετε άλλους ανθρώπους να ακολουθήσουν το παράδειγμα της ζωής σας;
Ένα από τα καλύτερα πράγματα που προέκυψαν μετά τη δημοσίευση των δύο βιβλίων μου για την Ελλάδα, το «Falling in Honey» και το «Ένα χταπόδι στο ούζο μου» (An Octopus in my Ouzo) ήταν τα μηνύματα που λάμβανα από αναγνώστες. Μου έγραφαν ότι ότι εμπνεύστηκαν από την ιστορία μου, μερικές φορές τόσο ώστε να αλλάξουν τη ζωή τους.
Το πρώτο βιβλίο μου, με τίτλο «Falling in Honey» ενθαρρύνει τους ανθρώπους να σκεφτούν τι θέλουν πραγματικά από τη ζωή τους και να το κυνηγήσουν μέχρι να το αποκτήσουν. Όπως ακριβώς έκανα κι εγώ. Λαμβάνω πολλή θετική ενέργεια όταν βρίσκομαι συνεχώς έξω στη φύση – έχω υιοθετήσει αυτόν τον τρόπο ζωής για χρόνια και με βοηθάει να καταλάβω τον εαυτό μου.
Ωστόσο ο ιδιαίτερος τρόπος ζωής μου δεν ταιριάζει σε όλους, και ελπίζω ότι το βιβλίο μου «Falling in Honey» βοηθάει τους ανθρώπους να επιλέξουν να ακολουθήσουν το δικό τους όνειρο.
Εάν κάποιοι σκεφτούν ότι μπορεί να βαρεθούν τη ζωή στη φύση και θέλουν να έχουν τη δυνατότητα να δουν μια θεατρική παράσταση ή να φάνε φαστ φουντ μια στο τόσο, τότε ο τρόπος ζωής μου δεν είναι γι ‘αυτούς!
– Τι ήταν αυτό που πραγματικά σας οδήγησε να εγκαταλείψετε την προηγούμενη ζωή σας και να χτίσετε μια νέα σε ένα μικρό ελληνικό νησί;
Ήθελα να ζήσω σε ένα ελληνικό νησί για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά έπρεπε να κυνηγήσω την καριέρα μου και έπειτα συμβιβάστηκα με τη δουλειά και τους ανθρώπους. Η ζωή μου κινούνταν γύρω από μια μεγαλούπολη με τις περιπέτειες και τις εμπειρίες που αυτή επιφέρει.
Όταν στα σαράντα μου χρόνια βρέθηκα μόνη μου με τον εαυτό μου, μετά από μια σχέση που τελείωσε απροσδόκητα, συνειδητοποίησα ότι είχα βαρεθεί και ήξερα ότι ήμουν έτοιμη για μια μεγάλη αλλαγή, οπότε ξεκίνησα να τη σχεδιάζω.
Και ήταν η καλύτερη κίνηση που έκανα ποτέ. Μειώνοντας τις υλικές μου ανάγκες, επέτρεψα στον εαυτό μου να γράφω και να κάνω αυτό που με εμπνέει ώστε να αισθάνομαι υγιής και πλήρης. Αισθάνομαι τυχερή κάθε μέρα που περνάει απλά και μόνο που ζω σε αυτό το όμορφο, συναρπαστικό μέρος του κόσμου.
