Στις δικαστικές αίθουσες η “κόντρα” της ΔΕΥΑΡ με μεγαλοοφειλέτες ξενοδόχους

Στις δικαστικές αίθουσες αναμένεται να μεταφερθεί η “κόντρα” της ΔΕΥΑ Ρόδου με μεγαλοοφειλέτες ξενοδόχους.
Η ΔΕΥΑ Ρόδου το τελευταίο διάστημα έχει κατ’ επανάληψη ενημερώσει με δελτία τύπου αλλά και με συνεντεύξεις ότι κινεί τις διαδικασίες λήψεως αναγκαστικών μέτρων για την είσπραξη των οφειλόμενων κυρίως από ξενοδόχους χωρίς να συνυπολογίζει ότι υπάρχει ανοικτό μέτωπο με τον κλάδο σε ό,τι αφορά τις χρεώσεις για την κατανάλωση νερού και ότι τυχόν μέτρα από πλευράς της, θα βρουν σθεναρή αντίσταση στις δικαστικές αίθουσες.
Η ΔΕΥΑ Ρόδου έχει κατηγορηθεί κατ’ επανάληψη ότι επιβάλλει εξωπραγματικές χρεώσεις τεκμαρτής κατανάλωσης νερού και απαιτεί, σε περίοδο κρίσεως, την άμεση εξόφλησή τους, υπό την απειλή της διακοπής της υδροδότησης ξενοδοχειακών μονάδων.
Ήδη τρεις εταιρείες είδαν ως μόνη διέξοδο τον δρόμο της δικαιοσύνης αφού με τα εξώδικα που απέστειλαν φαίνεται πως δεν εισακούστηκαν.
Η πρώτη υπόθεση χάθηκε σε πρώτο βαθμό ενώ δεν έχει ασκηθεί έφεση.
Όπως είχαν υποστηρίξει οι εταιρείες δυνάμει της υπ’ αριθμό 180/24-08-2012 απόφασης του διοικητικού συμβουλίου της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης Ρόδου (Δ.Ε.Υ.Α.Ρ.), που επικυρώθηκε από το δημοτικό συμβούλιο Ρόδου, εγκρίθηκε η νέα τιμολογιακή πολιτική της Δ.Ε.Υ.Α.Ρ. Σύμφωνα με αυτή, πέραν των ήδη εισπραττομένων χρεώσεων κατανάλωσης ύδατος και παγίου τέλους, αποφασίστηκε επιπροσθέτως ότι ειδικώς για τα ξενοδοχειακά καταλύματα, που εξυπηρετούνται (μερικώς ή ολικώς) από νομίμως αδειοδοτημένες γεωτρήσεις, εφεξής όλα τα κονδύλια του εκδιδόμενου λογαριασμού για τους μήνες Μάιο έως Οκτώβριο (τέλος έργων, τέλος χρήσης υπονόμων και αποχέτευσης κτλ), θα υπολογίζονται επί τεκμαρτής δαπάνης κατανάλωσης νερού, η οποία βασίζεται σε μία αυθαιρέτως επιλεγείσα από την Δ.Ε.Υ.Α.Ρ. εξίσωση.
Η απόφαση, όμως, αυτή, κατά το μέρος που αφορά την επιβολή τέλους χρήσης υπονόμων και αποχέτευσης σε βάρος ξενοδοχείων και μάλιστα υπολογιζομένου επί τεκμαρτής δαπάνης κατανάλωσης ύδατος, εκτός από αναιτιολόγητη τυγχάνει και ευθέως παράνομη, καθώς η Δ.Ε.Υ.Α.Ρ. δεν διατηρεί δίκτυο υπονόμων σε όλο το νησί ούτε παρέχει οιαδήποτε υπηρεσία αποχέτευσης.
Κατά τις σαφείς διατάξεις του άρθρου 16 Ν. 1069/1980, που διέπει τη λειτουργία των Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης όλης της χώρας και καθιερώνει ρητά τον ανταποδοτικό χαρακτήρα των παρεχομένων (από αυτές) υπηρεσιών, το τέλος υπονόμων επιβάλλεται μόνον “δι’ όσον χρόνο διαρκεί ή μέλλει να διαρκέσει” η σύνδεση ακινήτου με το δίκτυο αποχέτευσης.
Έτσι, όμως, η επιβολή και η είσπραξη του ανωτέρω τέλους σε βάρος των καταναλωτών – αντισυμβαλλομένων της, τυγχάνει, σύμφωνα με τις ρητές επιταγές των διατάξεων των άρθρων 1, 8, 10, 11, 12, 15, 16 και 25 του Νόμου 1069/1980, ευθέως παράνομη, αφού ουδεμία σχετική υπηρεσία παρέχει σ’ αυτούς η κοινωφελούς χαρακτήρα Δ.Ε.Υ.Α.Ρ..
Παράνομη και καταχρηστική τυγχάνει, όπως υποστηρίζουν οι ξενοδόχοι και η επιβολή σε βάρος των καταναλωτών της Δ.Ε.Υ.Α.Ρ. του προβλεπομένου στο άρθρο 11 παρ. 1 του Ν. 1069/1980 προσθέτου τέλους νέων έργων, καθώς από τη σύστασή της (:23-01-1978) έως σήμερα έχει παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριάντα (30) ετών, που ο Έλληνας Νομοθέτης επιτρέπει ως απώτατο όριο την είσπραξή του.
Παρά ταύτα, η Δ.Ε.ΥΑ.Ρ. εξακολουθεί έως σήμερα να αξιώνει την είσπραξη του ανωτέρω προσθέτου τέλους και μάλιστα υπολογιζομένου όχι επί της πραγματικής αλλά επί τεκμαρτής κατανάλωσης ύδατος.
Συνεπώς, η επιβολή του εν λόγω τέλους δεν αντίκειται μόνον στον ανταποδοτικό χαρακτήρα των παρεχομένων υπηρεσιών της Δ.Ε.ΥΑ.Ρ., που επιβάλλουν τα άρθρα Ν. 1069/1980, αλλά παράλληλα παραβιάζει και τους κανόνες του ελεύθερου ανταγωνισμού και ανάπτυξης της οικονομικής δραστηριότητας, που προστατεύονται ευθέως από το Σύνταγμα.
Σε πρότερο δε χρόνο ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Δ.Ε.ΥΑ.Ρ. υπέγραψε και απέστειλε σε εταιρείες επιστολή με τίτλο “ειδοποίηση διακοπής”, με την οποία τους «ενημερώνει ότι η επιχείρησή μας θα προχωρήσει άμεσα στη διακοπή υδροδότησης του ακινήτου σας λόγω των ανεξόφλητων λογαριασμών ύδρευσης», καλώντας τες να προσέλθουν «εντός τριών ημερών από τη λήψη της παρούσης στα γραφεία της ΔΕΥΑΡ για τακτοποίηση των όποιων εκκρεμοτήτων σας για την ομαλή παροχή των υπηρεσιών μας προς την επιχείρησή σας».
Οι εταιρείες διατείνονται ότι επανειλημμένως έχουν απευθυνθεί στις υπηρεσίες της Δ.Ε.Υ.Α.Ρ. για τη διευθέτηση και εξόφληση των τιμολογίων της κατά το σκέλος που αφορούν σύννομες χρεώσεις, αίτημα που ήλθε ξανά στο προσκήνιο, αρνούμενοι ωστόσο να εξοφλήσουν το τέλος υπονόμων και αποχέτευσης καθώς και το ειδικό τέλος νέων έργων.
Από την πλευρά της η Δ.Ε.Υ.Α.Ρ. υποστηρίζει ότι το τέλος αποχέτευσης και υπονόμων για τα μη συνδεδεμένα ακίνητα, στις περιοχές δηλαδή που δεν υπάρχει δίκτυο αποχέτευσης, η επιβολή του προβλέπεται τόσο από το νόμο 1069/1980, που διέπει τις Δ.Ε.Υ.Α., όσο και από τους Κανονισμούς Δικτύων της ΔΕΥΑΡ, οι οποίοι επίσης, έχουν τύχει έγκρισης τόσο από το Δημοτικό Συμβούλιο όσο και από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου. Ειδικά για το τέλος αυτό, αξίζει να σημειωθεί ότι επιβάλλεται από όλες τις ΔΕΥΑ στην Ελλάδα και ο λόγος είναι, απλός: Όπου δεν υπάρχει βιολογικός καθαρισμός και υπάρχουν βόθροι, τα λύματα που λαμβάνονται από αυτούς μεταφέρονται στον βιολογικό καθαρισμό στο Βόδι, όπου και γίνεται η τελική επεξεργασία τους. Το τέλος αποχέτευσης είναι το τέλος που επιβάλλεται για την επεξεργασία αυτή και ανέρχεται σε ποσοστό 20% επί του ποσού του καταναλισκόμενου ύδατος. Το ποσοστό για τα συνδεδεμένα ακίνητα ανέρχεται σε 50%.
Ως προς το Ειδικό τέλος έργων, προβλέπεται επίσης από το Ν. 1069/1980 η επιβολή του δε είναι καθ’ όλα νόμιμη διότι ο νόμος προβλέπει ότι αυτό επιβάλλεται για μία δεκαετία από την σύσταση μίας ΔΕΥΑ. Η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Δήμου Ρόδου συστάθηκε το έτος 2011 (ΦΕΚ 786/9-5-2011 τ.Β’) και αποτελεί νέα Δ.Ε.Υ.Α., δεν απορρόφησε η πρώην ΔΕΥΑΡ του Δήμου Ροδίων τις υπόλοιπες πέντε που υφίσταντο στο νησί της Ρόδου, αλλά συστάθηκε νέα, η οποία έχει το δικαίωμα για μία δεκαετία από τη σύστασή της να εισπράττει το εν λόγω τέλος.
Ως προς την επιβολή της τεκμαρτής κατανάλωσης προέκυψε από την ανάγκη προσδιορισμού της πραγματικής κατανάλωσης, η οποία ισχύει μόνο για τους καταναλωτές, ως επί το πλείστον ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, οι οποίες διαθέτουν ιδιωτικά συστήματα υδροδότησης, χρησιμοποιούν όμως με οποιονδήποτε τρόπο το αποχετευτικό δίκτυο και τον βιολογικό καθαρισμό της ΔΕΥΑΡ, για τους μήνες που αυτές είναι σε λειτουργία το τέλος έργων και το τέλος αποχέτευσης χρεώνεται επί της πραγματικής κατανάλωσης και σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ/τος 43/2002 “Κατάταξη των ξενοδοχειακών καταλυμάτων σε κατηγορίες με σύστημα αστέρων και τεχνικές προδιαγραφές αυτών”. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγεται η απόκλιση μεταξύ καταμετρούμενης κατανάλωσης και πραγματικής κατανάλωσης η οποία οδηγεί σε αδικαιολόγητο πλουτισμό κάποιων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων επί ζημία της ΔΕΥΑΡ, αλλά και σε φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού προς τις άλλες ξενοδοχειακές μονάδες που πληρώνουν με βάση τη πραγματική και σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα κατανάλωση.