Αυξάνονται και πληθύνονται οι δυνατότητες ενοικίασης σπιτιών, κατά το πρότυπο της Airbnb, οι οποίες στην πλειοψηφία τους γίνονται στην σφαίρα της «γκρίζας οικονομίας», στερώντας έσοδα από το Κράτος, το οποίο παρακολουθεί απαθώς, αλλά και αποτελώντας αθέμιτο ανταγωνισμό, έναντι ξενοδοχείων και ενοικιαζομέν δωματίων.
Πλέον και η Booking, η γνωστή πλατφόρμα προσφοράς ξενοδχοειακών καταλυμάτων, νοικιάζει οικίες και μάλιστα το τελευταίο διάστημα, «τρέχει» μεγάλες και δαπανηρές καμπάνιες, προσπαθώντας να προσελκύσει ιδιοκτήτες καταλυμάτων, να ενταχθούν στην πλατφόρμα της.
Στις καμπάνιες αυτές, ακολουθώντας τον σύνδεσμο, άμεσα και πολύ εύκολα, μπορεί ο ιδιοκτήτης να εγγραφεί στην σχετική λίστα και να εντάξει την ιδιοκτησία του, στα προς ενοιίαση προσφερόμενα ακίνητα από την Booking. Μάλιστα η Booking διαφημίζει υποστήριξει 24 ώρες, 7 ημέρες την εβδομάδα, ελεύθερη και δωρεάν εγγραφή και πρόσβαση σε παγκόσμιο πελατολόγιο.
Σημειώνεται ότι ακόμη δεν έχει εκδοθεί η απαιτούμενη υπουργική απόφαση για την λειτουργία του νόμου για την ενοικίαση κατοικιών, ενώ έχουν μείνει αναπάντητες οι αιτιάσεις του τουριστικού κόσμου για τον αθέμιτο ανταγωνισμό και τα χαμένα έσοδα από αυτή τη μορφή ενοικίασης κατοικιών.
H μελέτη της Grant Thornton
Σύμφωνα με την μελέτη της Grant Thornton για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, το μέγεθος των γκρίζων μισθώσεων στην Ελλάδα ανέρχεται σε 1,71 δισ €. Στην μελέτη «Η φοροδοτική δυνατότητα των ξενοδοχείων και η δυνατότητα αξιοποίησης της οικονοµίας διαµοιρασµού για τη φορολογική εξοµάλυνση του κλάδου», αναδεικνύονται πολύ σοβαρά στοιχεία, που καταδεικνύουν το μέγεθος της οικονομίας του διαμοιρασμού, των απωλειών του Δημοσίου, αλλά και των ξενοδοχείων, από τον αθέμιτο ανταγωνισμό, αλλά και των μεγεθών της ελληνικής ξενοδοχειακής αγοράς.
Από την μελέτη που εκπόνησε η Grant Thornton, έχουν προκύψει τέσσερα βασικά ευρήματα:
- Τη σημαντικότητα του ξενοδοχειακού κλάδου στην ελληνική οικονομία: τα ξενοδοχεία συμβάλουν με € 17,36 δισ. (9,87% του ΑΕΠ), αντιπροσωπεύοντας πάνω από το 52% της συμβολής που δημιουργεί ο τουρισμός συνολικά στην οικονομία. Επιπρόσθετα χάρη στα ξενοδοχεία της χώρας, βρίσκουν θέσεις απασχόλησης πάνω από 236 χιλ. άτομα, μέγεθος που αντιστοιχεί στο 6,48% της απασχόλησης της χώρας.
- Η χρηματοοικονομική θέση των ξενοδοχείων διαφοροποιείται ανάλογα με την κατηγορία: τα ξενοδοχεία 3* και 4* εμφανίζουν το υψηλότερο περιθώριο λειτουργικών κερδών, ενώ τα ξενοδοχεία χαμηλών προδιαγραφών (1* και 2*) κατά μέσο όρο εμφανίζουν αρνητικά αποτελέσματα. Σε όλες τις κατηγορίες υπάρχει μεγάλη απαίτηση για εξυπηρέτηση του δανεισμού, περιορίζοντας τις δυνατότητες ρευστότητας των ξενοδοχείων. Συγχρόνως προκύπτει πως το μέσο τυπικό ξενοδοχείο της χώρας έχει ουσιαστικά εξαντλήσει τη φοροδοτική του ικανότητα, ενώ φέρει και τη μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση σε σύγκριση με εκείνα των ανταγωνιστριών χωρών της χώρας. Η εφαρμογή του φόρου διαμονής ή άλλων νέων φορολογικών βαρών θα αδυνατήσει καίρια τη δυνατότητα των ξενοδοχείων να διαδραματίζουν τον αναπτυξιακό τους ρόλο.
- Η οικονομία διαμοιρασμού στη διαμονή εμφανίζει έντονη δυναμική όμως προκαλεί έντονες αρνητικότητες: το μέγεθός της στην Ελλάδα το 2017 ξεπερνά τα € 1,71 δισ.. Ωστόσο εξαιτίας της, η ξενοδοχειακή αγορά υφίσταται καθαρές απώλειες ύψους €~ 525 εκ., σε ετήσια βάση, «χάνονται» 13.860 θέσεις εργασίας, ενώ τα καθαρά διαφυγόντα έσοδα του δημοσίου ανέρχονται σε € ~ 88 εκ.. Παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχει πλέον δημιουργηθεί ένα σχετικό θεσμικό πλαίσιο για τη ρυθμιστική ενσωμάτωσή της στην ευρύτερη οικονομία, μέσω του Ν. 4446/2016, του Ν. 4465/2017 και του Ν. 4472/2017, εντούτοις εξακολουθούν να υφίστανται ζητήματα διαφορετικής φορολογικής αντιμετώπισης μεταξύ των δύο τομέων.
- Ο υψηλός βαθμός υποκατάστασης μεταξύ ξενοδοχείων και καταλυμάτων οικονομίας διαμοιρασμού σε συνδυασμό με το φαινόμενο της άνισης φορολογικής μεταχείρισης, προκαλεί στρεβλώσεις στον μεταξύ τους ανταγωνισμό, κυρίως σε επίπεδο τιμών. Από τη στιγμή που η τιμή διάθεσης δύο κοινών προϊόντων φέρει διαφορετική φορολογική επιβάρυνση, η αγορά δεν λειτουργεί αποτελεσματικά και δημιουργούνται αντικίνητρα παραγωγικότητας και βελτίωσης των προσφερόμενων αγαθών. Σε περίπτωση μάλιστα που υπάρξει μια φορολόγηση της οικονομίας διαμοιρασμού όπως εκείνη των ξενοδοχείων, είναι δυνατό να δημιουργηθεί μια πρόσθετη ετήσια εισροή για το δημόσιο της τάξεως των € ~ 341 εκ..
