Η πηγαία θλίψη του κόσμου που αποχαιρέτησε τη Φώφη Γεννηματά, οι επικήδειοι τιμής, η αναγνώριση από σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο και τα πονεμένα λόγια των παιδιών της, ήταν μερικές μόνο στιγμές ενός βαθιά διδακτικού επταώρου. Η κηδεία της Φώφης Γεννηματά αποτέλεσε μία ευκαιρία να σταλούν μηνύματα πολιτικού πολιτισμού και ενότητας. Δεν είναι τυχαίο, ότι αυτή τη φορά, ακόμα και ο ανώνυμος βόρβορος του διαδικτύου σιώπησε. Στην κηδεία δύο πολιτικοί αντίπαλοι, ο Νίκος Δένδιας και ο Γιώργος Κατρούγκαλος, επέλεξαν να φτάσουν ο ένας δίπλα με τον άλλο, εκπέμποντας μήνυμα ενότητας, αλληλοσεβασμού και ευγένειας. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτή η ιδιότυπη εκεχειρία και πόσο θα μείνουν στα θηκάρια τα μαχαίρια, αλλά αυτό το «διάλειμμα» είναι ευχάριστο για την ίδια την πολιτική και πολύ περισσότερο για όλους εμάς. Μια πολιτική που θεωρητικά αποσκοπεί και αγωνίζεται για τους ανθρώπους και τη βελτίωση της ζωής τους και δεν είναι μια μάχη χωρίς κανόνες απλά και μόνο για την εξουσία. Οσο λοιπόν κι αν είμαστε ρομαντικοί και θα θέλαμε μια άλλη συμπεριφορά από τους πολιτικούς μας εκπροσώπους, πολύ φοβούμαι πως η καταλλαγή θα δώσει και πάλι τη θέση της στην εχθροπάθεια και στα κτυπήματα κάτω από τη ζώνη.
Πολύ ρομαντικό για να’ χει συνέχεια
