Και ποινική διάσταση προσέλαβε η διοικητική μέχρι πρότινος, ένδικη διαφορά του Ελληνικού Δημοσίου με 16 εμφανιζόμενους ως «καταληψίες» δημοσίων ακινήτων, που έχουν ήδη παραχωρηθεί στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, προς χρήση, στην περιοχή της «Καζέρμας Ρεγγίνα» και συγκεκριμένα στο κτιριακό συγκρότημα «Υπατεία».
Οι «καταληψίες» έχουν στραφεί κατά του Ελληνικού Δημοσίου, όπως αυτό εκπροσωπείται νόμιμα από τον προϊστάμενο της Κτηματικής Υπηρεσίας Δωδεκανήσων, των πρωτοκόλλων διοικητικής αποβολής τους αλλά και των επισυναπτόμενων σ’ αυτά εκθέσεων ελέγχου-αυτοψίας.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, όπως έγραψε η «δημοκρατική», οι καταληψίες είναι άτομα χαμηλής οικονομικής στάθμης, ενώ στα ακίνητα έχουν εγκατασταθεί επί 10ετίες οικείοι τους.
Ελεγκτές της ΚΥΔ προχώρησαν συγκεκριμένα σε αυτοψία στον χώρο και διαπίστωσαν ότι 16 ημεδαποί, με σκοπό την απόκτηση δικαιωμάτων κατοχής και κυριότητας, προέβησαν από ετών, παράνομα, στην αυθαίρετη κατάληψη τμήματος κατοικιών εκ του κτιριακού συγκροτήματος «Υπατεία» (κτίσμα που στέγαζε παλιότερα την Σχολή Χωροφυλακής και σήμερα είναι παραχωρημένο στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου), ιδιοκτησίας Ελληνικού Δημοσίου ευρισκόμενο στην Πόλη της Ρόδου, με στοιχεία KM V 17 Οικοδομών Ρόδου με ΒΚ 144 Ρόδου.
Όπως αναφέρεται στις ανακοπές, που άσκησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους κ. Ακης Δημητριάδης, οι χώροι στους οποίους αναφέρονται τα προσβαλλόμενα πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής είναι οι οικίες τους από το έτος 1945 που παραχωρήθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο στους παππούδες και στις γιαγιάδες τους, όταν έφτασαν στο νησί το 1945 ως πρόσφυγες από την Λέρο μετά τον βομβαρδισμό του νησιού.
Οι χώροι αυτοί δεν ήταν ποτέ κοινόχρηστοι και οι πρόγονοί τους, τους δώρισαν ατύπως.
Η εκ μέρους τους χρήση των κατοικιών που τυπικά ανήκουν στο Δημόσιο δεν υπήρξε αυθαίρετη και παράνομη, αλλά κατόπιν παραχώρησης από το Ελληνικό Δημόσιο το 1945.
Οι προκάτοχοί τους έχουν ηλεκτροδοτήσει τα ακίνητα, τα έχουν διαμορφώσει και τα φροντίζουν έκτοτε ως δικά τους.
Ο κ. Δημητριάδης επεσήμανε σε υπομνήματα που συνέταξε για τους εντολείς τους ότι το αδίκημα έχει υποπέσει στην πενταετή παραγραφή αφού η δήθεν κατάληψη έλαβε χώρα από το 1945 και μετά την άτυπη δωρεά.
Σημειωτέον ότι στη συγκεκριμένη υπόθεση ελλείπει και το στοιχείο του δόλου, αφού τα ακίνητα είχαν νόμιμα παραχωρηθεί στους δικαιοπαρόχους τους και είχαν την ακλόνητη πεποίθηση ότι δεν υπήρχε κατάληψη αλλά είχε παραχωρηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο επί 70 χρόνια δεν είχε προβεί σε καμία απολύτως ενέργεια ή όχληση.
