Με απόφαση, που έλαβε η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Ρόδου, εγκρίθηκε η άσκηση έφεσης εναντίον μιας κατοίκου Ρόδου και της με αριθμό Α494/2017 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου με την οποία της επιδικάστηκε αποζημίωση για την έκδοση οικοδομικής αδείας, που κρίθηκε παράνομη.
Η κάτοικος Ρόδου άσκησε εναντίον του πρώην Δήμου Ροδίων την από 18-9-2016 αγωγή της με την οποία ισχυριζόταν ότι είναι κυρία ενός οικοπέδου που βρίσκεται στη ΔΚ Ρόδου του Δήμου Ρόδου και επί της οδού Βασιλέως Ηρακλείου επί της οποίας είχε ανεγερθεί διώροφη οικοδομή, ότι το οικόπεδό της είναι όμορο με οικόπεδο που ανήκε σε εργολάβο οικοδομών υπέρ του οποίου εκδόθηκε από τη Δ/νση Πολεοδομίας του πρώην Δήμου Ροδίων η από 24-9-2001 οικοδομική άδεια με την οποία επετράπη η ανέγερση τετραώροφης οικοδομής με πιλοτή.
Ασκησε αρμοδίως αίτηση για ακύρωση της άδειας αυτής λόγω του ό,τι αυτή είχε εκδοθεί παράνομα και είχε ως αποτέλεσμα η οικοδομή της να στερηθεί τη θέα, το φωτισμό, τον ηλιασμό και τον αερισμό από τη νότια πλευρά του.
Η αίτησή της έγινε δεκτή με τη με αριθμό 1362/2003 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά.
Με βάση τους ισχυρισμούς αυτούς ζητούσε να καταβάλει σ’ αυτήν ο πρώην Δήμος Ροδίων το ποσό των 175.140 ευρώ, κατά το οποίο κατά τους ισχυρισμούς της μειώθηκε η αξία του ακινήτου της και επιπλέον το ποσό των 300.000 ευρώ για τη χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που είχε υποστεί, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.
Κατά της παραπάνω απόφασης άσκησε έφεση ο εργολάβος οικοδομών επί της οποίας εκδόθηκε τελικά η με αριθμό 2612/2013 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία απορρίφθηκε η έφεση, καθόσον έκρινε ότι η νεότερη διάταξη του άρθρου 24 παρ. 5 του ΓΟΚ, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 21 παρ 2 του ν 2831/2000, με την οποία το οικόπεδο του θα μπορούσε να οικοδομηθεί, αντίκειται στο άρθρο 24 παρ.2 του Συντάγματος και συνεπώς ήταν παράνομη η παραπάνω με αριθμό 52/24-9-2001 οικοδομική άδεια.
Επί της παραπάνω αγωγής εκδόθηκε η με αριθμό Α494/2017 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου, με την οποία έγινε μερικώς δεκτή αυτή και υποχρεώθηκε ο Δήμος Ρόδου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 25.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, ήτοι από τις 20-9-2006, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που είχε υποστεί, λόγω του ό,τι κρίθηκε ότι η παραπάνω οικοδομική άδεια εκδόθηκε παράνομα άρα υπήρχε ευθύνη του πρώην Δήμου Ροδίων και ότι στερήθηκε τη θέα προς την πλευρά του όμορου ακινήτου της με το ακίνητο του εργολάβου και περιορίστηκε ο ηλιακός φωτισμός και αερισμός της οικοδομής της.
Το κονδύλι της αγωγής για την καταβολή αποζημίωσης λόγω μείωσης της αξίας του ακινήτου της απορρίφθηκε από την παραπάνω απόφαση ως αναπόδεικτο.
Κατά της παραπάνω απόφασης ο Δήμος Ρόδου αποφάσισε να ασκήσει έφεση καθόσον κρίνει ότι εσφαλμένα το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου έκρινε ότι υπήρχε ευθύνη της Δ/νσης Πολεοδομίας του πρώην Δήμου Ροδίων για την έκδοση της παραπάνω οικοδομικής άδειας, αφού αυτή εκδόθηκε σύμφωνα με το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε τότε, απλά η σχετική διάταξη κρίθηκε τελικά ως αντισυνταγματική πράγμα που δεν μπορούσαν να διαπιστώσουν ή να το προβλέψουν οι αρμόδιοι υπάλληλοί της.
Επιδικάστηκε αποζημίωση σε μια κάτοικο Ρόδου για την έκδοση παράνομης οικοδομικής αδείας
