Η Αγγλίδα μυθιστοριογράφος Τζ. Ελιοτ είχε πει ότι «ποτέ δεν είναι αργά, να γίνεις αυτό που θα μπορούσες να είχες γίνει»…
Ο Νίκος Γουδής από τον Αρχάγγελο, ξεκίνησε από τις… ανασκαφές και ξανακάθισε στα θρανία για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να καταφέρει να γίνει αρχαιολόγος!
Από μικρός, όπως λέει στη συνέντευξή του στη «δημοκρατική», θυμάται τον εαυτό του να… ψαχουλεύει, να σκαλίζει, να ψάχνει, κι έφτασε σήμερα να έχει ένα ολόκληρο «μουσείο» απολιθωμάτων στο σπίτι του που περιμένει με αγωνία να το δωρίσει στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Αρχαγγέλου, οι πόρτες του οποίου παραμένουν κλειστές.
Εχει «κατακτήσει» απάτητες κορυφές στα βουνά της Ρόδου και το «μάτι του αετού» που λέει ότι έχει, τον οδήγησε να ανακαλύψει μερικά από τα πιο σπάνια ευρήματα της χώρας και να αλλάξει τον ρου της φυσικής ιστορίας της Ρόδου.
Συνέντευξη στη
Μαίρη Φώτη
• Νίκο, από πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την ανασκαφή απολιθωμάτων;
Από μικρός, από την πρώτη-δευτέρα τάξη του Δημοτικού Σχολείου είχα τη ροπή.
• Σου έδειξε κάποιος;
Όχι. Ποιος να μου δείξει; Ο πατέρας μου δούλευε στο Δήμο οδοκαθαριστής, δεν είχε καμία σχέση με αυτά. Το παρατσούκλι μου στο δημοτικό ήταν «αρχαιολόγος». Εψαχνα κι έβρισκα αρχαία νομίσματα, απολιθώματα, από μικρός… Το 2001, είχα βρει απολιθωμένα ψάρια που δεν γνωρίζαμε ως τότε ότι υπήρχαν στη Ρόδο κι ένα δόντι κάτω σιαγόνας από μάκο καρχαρία τριών εκατομμυρίων ετών. Τότε ήρθα σε επαφή με το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και ήρθε στη Ρόδο ο καθηγητής κ. Βαγγέλης Βελιτζέλος και όταν είδε τα ευρήματα εντυπωσιάστηκε… Τον πήρα και πήγαμε στο βουνό και του έδειξα την πρώτη θέση με απολιθωμένα ψάρια που ως τότε κανείς δεν ήξερε ότι υπήρχαν στη Ρόδο. Επίσης έχω βρει οκτώ δόντια καρχαρία τριών εκατομμυρίων ετών, από τέσσερα διαφορετικά είδη.
Για πρώτη φορά στη Ρόδο, ανακάλυψα πέντε διαφορετικές θέσεις με απολιθωμένα ψάρια, πανίδες καρχαριών, αμμωνίτες, βραχιονόποδα, δεκάδες είδη αχινών, δεκάδες είδη απο μαλάκια και γαστερόποδα και χονδρίτες (μετεωρίτες που περιέχουν ως βάση τον άνθρακα, αποτελούν ίσως την πιο αρχέγονη ομάδα ανάμεσα σε όλους τους άλλους μετεωρίτες). Επίσης ανακάλυψα μοναδικές θέσεις με πολλά είδη κοραλλιών, θέσεις με πολλά είδη απολιθωμένων φύλλων, ανθούς πεύκων, κουκουνάρια, διάφορους κρυστάλλους χαλαζία, χαλκηδόνιους και πολλά άλλα, τα οποία είναι μεγάλης επιστημονικής σημασίας και μουσειακής αξίας… Θαύμαζα τους αμμωνίτες, που είναι ας πούμε προϊστορικές σουπιές, στις οποίες βασίστηκε και η λειτουργία των υποβρυχίων. Η ηλικία τους ξεκινά από τα 300 εκατομμύρια χρόνια μέχρι και τα 65 εκατομμύρια χρόνια πριν, και τελικά βρήκα. Για να είμαι ειλικρινής με βρίσκουν τα απολιθώματα δεν τα βρίσκω εγώ!
Πήγα για να κόψω σύκα και εκεί που σταμάτησα με το αυτοκίνητο, είδα από το παράθυρο, έναν αμμωνίτη. Ξεκίνησα να ερευνώ την περιοχή και βρήκα κι άλλους δύο διαφορετικών ειδών! Βρήκα και κρανίο από προϊστορικό ελάφι ντάμα-ντάμα. Το ίδιο έγινε και με τους κρυστάλλους χαλαζία, βρήκα πολλούς… Τουλάχιστον 200 κιλά. Η πώλησή τους απαγορεύεται, όπως και των απολιθωμάτων. Επέλεξα και πήρα τους καλύτερους. Βέβαια πρέπει να πω ότι υπάρχουν πολλοί που τους σπάνε, τους παίρνουν για να τους πουλήσουν στη μαύρη αγορά και που τελικά τους καταστρέφουν.
• Εσύ πώς έμαθες να τα ξεχωρίζεις όλα αυτά;
Τα βασικά τα γνώριζα, στη συνέχεια άρχισα να ψάχνομαι… Απλώς, όπως λέω, έχω το μάτι του αετού. Τα ξεχωρίζω κατευθείαν. Τώρα τελευταία βέβαια άρχισα να διαβάζω βιβλία και να κατατοπίζομαι καλύτερα. Είχα εγκαταλείψει το σχολείο και πριν από μερικά χρόνια πήγα ξανά στο Εσπερινό Γυμνάσιο, αποφοίτησα, και τώρα είμαι μαθητής Α΄Λυκείου στο Εσπερινό. Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, θα ολοκλήρωνα το σχολείο και σήμερα θα ήμουν είτε παλαιοντολόγος είτε αρχαιολόγος, αυτό ήταν το όνειρό μου. Ποτέ όμως δεν είναι αργά! Θέλω να ολοκληρώσω το σχολείο και στη συνέχεια τις σπουδές μου για να γίνω παλαιοντολόγος ώστε να μπορώ να φροντίζω τα ευρήματα που θα δωρίσω για φιλοξενηθούν στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Αρχαγγέλου –όταν και όποτε ολοκληρωθεί – επιστημονικός υπεύθυνος του οποίου είναι ο επίτιμος καθηγητής Παλαιοβοτανικής Παλαιοντολογίας κ. Ευάγγελος Βελιτζέλος.
• Το πιο παλιό εύρημα που έχεις ποιο είναι;
Τα παλαιότερα απολιθώματα στην Ελλάδα, έχουν βρεθεί στη Ρόδο και στην Κω και είναι 300 εκατ. χρόνων περίπου. Το παλαιότερο που έχει βρεθεί στα τελευταία χρόνια είναι το spirifer cameratus, το οποίο έχω βρει εγώ, κι υπολογίζεται ότι έζησε στη θαλάσσια περιοχή της Ρόδου πριν από 416.000.000 χρόνια! Είναι σίγουρα το παλαιότερο απολίθωμα που έχει βρεθεί στη Ρόδο και πιθανόν το παλαιότερο στον ελλαδικό χώρο. Όπως καταλαβαίνετε αυτό αλλάζει και τη φυσική ιστορία της Ρόδου. Στη Ρόδο έχουμε απολιθώματα από σχεδόν όλες τις περιόδους εκτός από το Μειόκαινο, αλλά για λόγους ασφαλείας δεν δημοσιοποιούνται οι περιοχές. Γι αυτό κι εγώ δεν αναφέρω θέσεις, διότι αυτοί που τα εμπορεύονται θα πάνε και θα τα πάρουν. Και μετά δεν θα μείνει τίποτα για να δουν οι επόμενες γενιές.
• Νίκο, όλα αυτά τα κάνεις στον ελεύθερό σου χρόνο;
Ναι, μου αρέσει να αφιερώνω τον ελεύθερό μου χρόνο σε αυτό. Μου αρέσει να ψάχνω πάντα για κάτι που ακόμα δεν έχει βρεθεί ή για πολύ σπάνια απολιθώματα. Με αυτή την ελπίδα πηγαίνω κάθε φορά, ότι θα βρω κάτι ακόμα πιο σπάνιο.
• Όλα αυτά τα απολιθώματα πού τα φυλάσσεις;
Εχω μια αποθήκη στο σπίτι η οποία έχει γεμίσει. Κάποια μπορεί και λόγω έλλειψης χώρου να καταστραφούν. Τα πολύ σπάνια, τα έχω στο δωμάτιό μου, κοιμάμαι μαζί τους! Σε λίγο βέβαια ούτε εκεί θα υπάρχει χώρος… Γι αυτό λέω και ξαναλέω και θα συνεχίσω να λέω, ότι πρέπει πια να ολοκληρωθεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στον Αρχάγγελο. Τα χρήματα υπάρχουν αλλά το μισοτελειωμένο κτήριο ρημάζει και παρουσιάζει εικόνες εγκατάλειψης. Από το 2012, ενώ υπάρχουν τα χρήματα, το Μουσείο παραμένει ημιτελές και δεν έχει παραδοθεί ακόμα. Ο,τι απολιθώματα έχω θα φυλαχθούν εκεί, ή για να το πω διαφορετικά στο Μουσείο θα εκτίθενται τα απολιθώματα που έχω ανακαλύψει εγώ. Να σας δώσω να καταλάβετε, στον κ. Βελιτζέλο έχω δώσει για συντήρηση έναν κάβουρα 40 εκατομμυρίων ετών, ατόφιο χωρίς πέτρωμα και πιθανόν να είναι και ο μοναδικός στην Ελλάδα. Εχω δώσει και δόντια καρχαρία, σπάνια, αλλά τώρα πια δεν δίνω τίποτα σε κανέναν… Όταν γίνει το Μουσείο θα τα παραδώσω.
• Μίλησες πριν για μαύρη αγορά και παράνομο εμπόριο. Σε έχουν πλησιάσει άνθρωποι για να τους πουλήσεις απολιθώματα;
Μόνο οι κρύσταλλοι που έχω στην κατοχή μου, αποτιμώνται πάνω από 200.000ευρώ… Πρόκειται για τεράστιας αξίας απολιθώματα. Παρ΄ότι όμως είμαι βιοπαλαιστής και παρ΄ότι βεβαίως με έχουν πλησιάσει αρκετοί συλλέκτες και από την Ελλάδα και από το εξωτερικό, δεν δέχθηκα να πουλήσω τίποτα. Προτιμώ να πεινάσω παρά να τα πουλήσω, γι αυτό και κάποιοι φίλοι μου με λένε… βλάκα! Ειδικά για τους κρυστάλλους έχω δεχθεί πολλές προσφορές είτε για να τους πουλήσω είτε ακόμα από κάποιους για να τους δείξω τις τοποθεσίες που τους βρήκα, αλλά αυτό το λάθος δεν το ξανακάνω. Μια φορά έκανα το λάθος και έδειξα σε κάποιον δυο-τρεις θέσεις και όταν ξαναπήγα σοκαρίστηκα. Ηταν σαν να είχε πέσει βόμβα ναπάλμ. Τα πάντα ήταν σκαμμένα, διαλυμένα. Προφανώς τους πήρε για να τους πουλήσει. Εγώ είμαι σε συνεχή επαφή με τους καθηγητές και με τον κ. Βελιτζέλο, τους οποίους ενημερώνω για τα ευρήματά μου. Αλλοι που ασχολούνται στην Ελλάδα, δεν το κάνουν αυτό. Δουλεύουν για τον εαυτό τους, για να τα πουλήσουν και να βγάλουν χρήματα στη μαύρη αγορά, παράνομα.
• Εσύ έχεις βεβαίωση από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο.
Ναι, από το 2009. Στην ουσία δουλεύω αφιλοκερδώς για το ημιτελές Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Αρχαγγέλου. Επειδή το πονάω αυτό που κάνω, αφήνω και αρκετά απολιθώματα πίσω, σε θέσεις που τις γνωρίζω μόνο εγώ, απάτητες. Οι εντολές είναι να αφήνουμε και για τις επόμενες γενιές ευρήματα αλλά και για τα παιδιά που έρχονται για να κάνουν την πρακτική τους. Ασχετα που εγώ είμαι ερασιτέχνης, μου στέλνουν παιδιά που θέλουν να κάνουν την πρακτική τους ως παλαιοντολόγοι, τους κατευθύνω εγώ σε τοποθεσίες για να βρουν πιο εύκολα αυτό που τους ενδιαφέρει. Γνωρίζω πολύ καλά την ορεινή Ρόδο. Εχει απολιθώματα και μέσα στην πόλη αλλά τα πιο σπάνια και τα πιο εντυπωσιακά είναι σε βουνά που είναι απάτητα. Η Ρόδος έχει ακόμα παρθένα μέρη στα οποία είμαι ο πρώτος που πατάει. Βέβαια Οπωσδήποτε χρειάζεται τζιπ, έχω διαλύσει ήδη δύο-τρία αυτοκίνητα, μου έχουν συμβεί και ατυχήματα και σε νεροφαγώματα… Μετά, σε κάποιες περιοχές αναγκαστικά πας με τα πόδια.
• Με δικά σου έξοδα όλα αυτά;
Ναι, με δικά μου αλλά αυτό δεν με πειράζει. Με νοιάζει όλα αυτά να μείνουν στη Ρόδο, να μπουν στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Είναι αμαρτία να έρχονται οι ξένοι και να τα παίρνουν και να φεύγουν… Ερχονται κάποιοι μεγάλης ηλικίας, συνήθως Μάιο, ή Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, μαζεύουν κάποια γαστερόποδα, δίθυρα και τα παίρνουν για να τα πουλήσουν σε άλλους συλλέκτες. Απορώ βέβαια πώς καταφέρνουν να τα περάσουν και να τα πάρουν μαζί τους.
• Εσύ πώς τα συντηρείς όλα αυτά τα απολιθώματα;
Εχω οδηγίες και υλικά από το Πανεπιστήμιο για όσα χρειάζονται συντήρηση. Είναι και κάποια που δεν χρειάζονται. Οταν θα έρθει η ώρα να μπουν στο Μουσείο, θα τα αναλάβουν οι ειδικοί.
• Το όνειρό σου ποιο είναι;
Εκτός από το γίνω παλαιοντολόγος; Το όνειρό μου είναι να βρω κάτι από δεινόσαυρο.
• Υπάρχουν ενδείξεις δηλαδή ότι έζησαν δεινόσαυροι στη Ρόδο;
Από τη στιγμή που εδώ ήταν θάλασσα, από τα 300 εκατομμύρια χρόνια έως και τρία εκατομμύρια χρόνια πριν ήμασταν βυθισμένοι κάτω από νερό σχεδόν όλη η Ρόδος, υπάρχει πιθανότητα να είχαμε θαλάσσιους δεινόσαυρους, ή μουσόσαυρους. Αυτό ψάχνω κι ελπίζω να το βρω!
ΠΡΙΝ 30 ΣΧΕΔΟΝ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑ ΣΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΚΑΙ ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΗ .
ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ (ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΟΣ ΤΡΙΛΟΒΙΤΗΣ) ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΕΧΑΣΑ .
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΧΑΡΙΣΩ ΣΤΟΝ ΕΓΓΟΝΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 6 ΧΡΟΝΩΝ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΣΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑΥΤΑ .
ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΑΜΟΛΥΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΨΑΞΙΜΟ ΜΑΖΙ
ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΣΑΣ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΑΣ .
Μπραβο ρε φιλε για τον εξαιρετικο χαρακτηρα σου περα απο την σπουδαια δουλεια σου. Σημερα που σχεδον ολοι ξεπουλιουνται εσυ εχεις ιδανικα και ψυχη ενεκτιμητη…. μακαρι να υπηρχαν περισσοτεροι σαν εσενα,
Εξαιρετική δουλειά συγχαρητήρια
Στο Παραδείσι στο Βουνό όταν ήμασταν μικροί ένα από τα παιχνίδια μας ήταν να πάμε στο βουνό και να βρούμε κοχύλια. Χωρίς βεβαίως να ξέρουμε την σημασία τους και να καταγράψουμε της θέσεις τους. Μόνο από την μνήμη μας και στο περίπου θυμάμαι πλέων εγώ τα μέρει αυτά. Το μόνο που είχαμε καταλάβει τότε ήταν ότι η Ρόδος μας ήταν κάποτε κάτω από την Θάλασσα και κάποιο γεγονός την ανέβασε πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.