Ο προπονητής του Πήγασου Κρεμαστής Βαγγέλης Αθανασιάδης μίλησε για την κατάσταση εν μέσω… κορωνοϊού αλλά και την ομάδα του, η οποία φέτος κλείνει 15 χρόνια ζωής, αφού ιδρύθηκε το 2005. Αναλυτικά, όσα δήλωσε ο Βαγγέλης Αθανασιάδης.
Για την κατάσταση με τον κορωνοϊό. «Η Ελλάδα μετά την ηθική, πνευματική και την μεγάλη οικονομική κρίση καλείται να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει την μεγάλη παγκόσμια υγειονομική κρίση των ημερών μας η οποία επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα όλες τις πτυχές της κοινωνίας μας. Μια απ’ αυτές είναι σίγουρα ο αθλητισμός στην χώρα μας και ειδικότερα το μπάσκετ το οποίο υπηρετώ πολλά χρόνια και λυπούμαι όταν βλέπω ξαφνικά να διακόπτεται όλη η δουλειά και προσπάθεια των αθλητών, προπονητών και παραγόντων των συλλόγων για αρκετά μεγάλο διάστημα απ’ ότι διαφαίνεται με ορίζοντα επανέναρξης τη νέα μπασκετική περίοδο ίσως τον Σεπτέμβριο. Το μπάσκετ υπήρχε και θα υπάρχει πάντα και όσο πολύ να το αγαπάμε και να μας λείπει προέχει η ατομική και δημόσια υγεία με κορωνίδα τους την αξία της ανθρώπινης ζωής και γι αυτόν τον λόγο πρέπει να σεβαστούμε και να στηρίξουμε την παγκόσμια προσπάθεια για τον περιορισμό του κορωνοιού μένοντας σπίτι και τηρώντας όλους τους προβλεπόμενους κανόνες υγιεινής».
Όσον αφορά στον Πήγασο Κρεμαστής, ο Βαγγέλης Αθανασιάδης ανέφερε: «Ο Πήγασος παραμένει ένας σύλλογος που εστιάζει στα τμήματα υποδομής μίνι κοριτσιών και παγκορασίδων με στόχο να συμμετέχει πάλι την νέα περίοδο και στο πρωτάθλημα κορασίδων και νεανίδων. Οι παγκορασίδες μας είχαν προκριθεί στο περσινό φάιναλ φόρ και φέτος είχαν μεγάλο προβάδισμα για την πρόκριση τους σε δεύτερο κατά σειρά φάιναλ φορ γεγονός που αποτελεί μεγάλη επιτυχία για μάς και παράλληλα με την αύξηση του αριθμού των κοριτσιών στα μίνι μας δίνει μεγάλη αισιοδοξία για το μέλλον. Φέτος ο Πήγασος συμπληρώνει 15 χρόνια από την ίδρυση του και είχαν προγραμματιστεί πολλές αθλητικές και μη εκδηλώσεις για τον εορτασμό τους όμως δυστυχώς λόγω των περιστάσεων αναβάλλονται για το απώτερο μέλλον. Εύχομαι σύντομα να ξεπεράσουμε αυτήν την κρίση επανακτώντας τους προσωπικούς και μπασκετικούς ρυθμούς μας όμως έως τότε ας προσπαθήσουμε εκτός από τα αρνητικά της απομόνωσης μας να ζήσουμε και τα θετικά όπως ο περισσότερος χρόνος για τον εαυτό μας, την οικογένεια , τα παιδιά μας και τους γονείς μας και ίσως να ανακαλύψουμε πάλι κάποιες πτυχές μας τις οποίες μέσα στην δίνη των ρυθμών της καθημερινότητας μας τις είχαμε ξεχάσει. Βρισκόμαστε στα μέσα του αγώνα και είναι σίγουρο ότι εάν παίξουμε ομαδικά θα έρθει και η νίκη οπότε μέχρι την λήξη του ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ».
“Το μπάσκετ θα υπάρχει πάντα”
