Εκτενές ρεπορτάζ για την κατάσταση που επικρατεί στη Μύκονο φιλοξενεί ο Guardian, εστιάζοντας στη «βία που πλήττει» το νησί, ενώ συνδέει αυτά τα περιστατικά βίας με την προσπάθεια διατήρησης της αρχαίας κληρονομιάς αλλά και περιβαλλοντικής. «Με τον κλάδο του τουρισμό να αντιπροσωπεύει το 25% του ΑΕΠ – και μακράν τη μεγαλύτερη κινητήρια δύναμη της ελληνικής οικονομίας – πρόκειται για μια λεπτή ισορροπία. Με την Ελλάδα να ετοιμάζεται για άλλη μια σεζόν ρεκόρ – πέρυσι ήταν το τρίτο μέρος με τις περισσότερες επισκέψεις στη Γη – οι ανησυχίες των αρχαιολόγων αλλά και των ντόπιων που θέλουν να διατηρήσουν το χρώμα στο νησί τους, δεν έχουν σημασία για τους επενδυτές.» επισημαίνει ο αρθρογράφος και συνεχίζει με τα μέτρα τα οποία εξαγγέλθηκαν. Θέλω να δω πως θα νικήσει ο ελληνικός νόμος το δίκαιο του (οικονομικά) ισχυρότερου…Η υπόσχεση επιβολής του νόμου χωρίς έξοδο από πολλές πλευρές του κεκτημένου μοντέλου, χωρίς έναν νέο σχεδιασμό για απελευθέρωση του δημόσιου χώρου από την αυθαίρετη κυριαρχία των ιδιωτικών συμφερόντων, θα είναι κενή. Δεν είναι επιβολή του νόμου τα πρόστιμα και οι ψευτοποινές, ούτε πρωτόκολλα κατεδάφισης για στάχτη στα μάτια στο τέλος της σεζόν και που μένουν ανεκτέλεστα. Νομίζω ειλικρινά πως δεν μπορεί να υπάρξει διαχείριση τέτοιων περιπτώσεων δίχως επαναβεβαίωση του δημόσιου ελέγχου και αλλαγή δόγματος στον τουρισμό. Αλλά αυτό φυσικά δεν γίνεται δίχως συγκρούσεις… Υ.Γ. Και μιας και λέμε για συγκρούσεις και απελευθέρωση του δημόσιου χώρου από την αυθαίρετη κυριαρχία, ας (ξανα)δούμε κάποιες από τις «παράγκες» στην Ακτή Μιαούλη (Ψαροπούλα) που έχει καταπατηθεί βάναυσα από κακόγουστες αυθαίρετες κατασκευές που λειτουργούν ως επεκτάσεις καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και για τις οποίες έχουν εκδοθεί πρωτόκολλα κατεδάφισης τον Ιούλιο του 2022. Οι «παράγκες» πάντως καλά στέκουν και ετοιμάζονται για την σεζόν (φωτογραφίες της 27/3/2023 από τον κ. Βασίλη Καϋμενάκη)
