Kinder έκπληξη

Τώρα τι του ήρθε του κ. Ανδρουλάκη και επανέφερε το «ούτε Μητσοτάκης ούτε Τσίπρας», προσθέτοντας μάλιστα και το υπερβατικό «αλλά κάποιο άλλο πολιτικό πρόσωπο, που δεν μπορώ να σας το πω τώρα»; Άβυσσος ο χώρος της πολιτικής, αλλά οι όροι που θέτει  για να μπει σε κυβέρνηση συνεργασίας απαιτούν θαύμα για να υλοποιηθούν. Γι΄ αυτό και οι ΠΑΣΟΚοι που βγήκαν στα ραδιόφωνα και στα κανάλια για να τους ερμηνεύσουν δυσκολεύονται. Πως μπορεί να γίνει δεκτό από ένα κόμμα που θα έλθει πρώτο με αρχηγό τον κ. Μητσοτάκη ή τον κ. Τσίπρα, με ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από του ΠΑΣΟΚ, να καταργήσει πρακτικά τον αρχηγό του; Αποκλείεται, όταν μάλιστα είναι γνωστό ότι οι ψηφοφόροι ψηφίζουν και αρχηγό, όχι ακέφαλο κόμμα. Πρωθυπουργό επιλέγει ο ελληνικός λαός με την ψήφο του και όχι μέσα από μια συμφωνία που προκύπτει από διαβουλεύσεις, κατά κάποιο τρόπο, αντιθεσμικές. Εκτός αν μιλήσουμε για μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού όπως εκείνη του Παπαδήμου, αλλά η χώρα δεν βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση. Δεν μπορείς να καλείς τον λαό να σε ψηφίσει υποσχόμενος μία  kinder έκπληξη. Δεν φοβάται ότι, αντί οι ψηφοφόροι να επιλέξουν εκείνον που θα επιλέξει εκ μέρους τους πρωθυπουργό, θα προτιμήσουν να επιλέξουν πρωθυπουργό από μόνοι τους και απευθείας;  Πάντως προγράμματα δεν ακούμε από τα κόμματα μέσα στην υπερβολική οχλαγωγία. Πως θα κυβερνήσει τέλος πάτων αυτός ο Πρωθυπουργός; Λύσεις στα προβλήματα, διεξόδους στα αδιέξοδα που έχουν σωρευτεί την τελευταία δεκαετία, θ’ ακούσουμε;