«Η νέα δημοτική αρχή, φαίνεται να έχει αρκετή όρεξη για δουλειά, αλλά αισθάνονται κάπως φοβισμένοι με αυτό που έχουν να αντιμετωπίσουν…».
Αυτό επισημαίνει σε συνέντευξη που παραχώρησε προς την ‘δ’ ο (διατελέσας δήμαρχος Πεταλούδων) και νυν δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη του κ. Αντώνη Καμπουράκη «Με Δύναμη για την Ρόδο» κ. Μιχάλης Κορδίνας. Όπως αναφέρει, ‘ο τόπος έχει πάρα πολλές δυνατότητες αρκεί να υπάρχει όραμα και πρόγραμμα’, ενώ μιλάει και για την Κρεμαστή, εκτιμώντας πως έχει πλέον ‘νεκρώσει’ πολιτισμικά…
• Κύριε Κορδίνα, πώς κρίνετε την μέχρι τώρα θητεία της δημοτικής αρχής; Βρισκόμαστε ήδη στο τέλος Μαρτίου.
Η νέα δημοτική αρχή, φαίνεται να έχει αρκετή όρεξη για δουλειά, αλλά αισθάνονται κάπως φοβισμένοι με αυτό που έχουν να αντιμετωπίσουν. Βέβαια, έχουν δώσει το βάρος στο οικονομικό (το οποίο και στοχοποιούν) αλλά πιστεύω, ότι ο Δήμος έχει μια συνέχεια. Το θέμα είναι πώς θα βάλει στόχους και πάνω σε αυτούς, να λειτουργήσει και να μην μένει συνεχώς στις… ομφαλοσκοπήσεις. Όλα έχουν σχέση με τα οικονομικά, αλλά σίγουρα πρέπει να υπάρχει και όραμα για να μπορεί να υπηρετήσει κανείς, και ταυτόχρονα, να δίνει το κίνητρο στον άλλον για να προχωρήσει. Δεν βλέπω να ακολουθούν ένα πρόγραμμα. Σα να μην υπάρχει το όραμα που θα δώσει το έναυσμα στα μέλη της πλειοψηφίας να δουλέψουν όλοι μαζί και να μην μένουν μόνον στην διαχείριση. Ο Δήμος Ρόδου, είναι μεγάλος, έχει μπροστά του μεγάλες προκλήσεις και προβλήματα να αντιμετωπίσει. Μην ξεχνάτε ότι τα οικονομικά, ταλανίζουν τους δήμους, συνεχώς. Όμως, δεν είναι το μόνο θέμα, ούτε εκλεγόμαστε για μια απλή διαχείριση. Χρειάζεται ένα πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί και ένα όραμα για τον τόπο. Δεν λέω ότι δεν υπάρχει καλή πρόθεση.
• Πώς βλέπετε τις συνεδριάσεις των δημοτικών συμβουλίων, όπως εξελίσσονται;
Εκτιμώ πως αφιερώνουμε πολύ χρόνο σε θέματα που θα μπορούσαν να συζητηθούν και να ολοκληρωθούν σε επιτροπές. Επίσης, δεν είδα να έρχονται προς συζήτηση, θέματα που έχουν να κάνουν με την κοινωνία, με τον κόσμο, με τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
• Υπάρχουν ωστόσο πολλά ζητήματα στα οποία δεν έχει αρμοδιότητα να παρέμβει ή να λάβει αποφάσεις ο Δήμος Ρόδου, αλλά εκ των πραγμάτων, καλείται να αντιμετωπίσει.
Κοιτάξτε, δεν υπάρχει κανένα θέμα που συμβαίνει πάνω στο νησί που να μην αφορά στον Δήμο. Ασχέτως με το Νόμο, ο,τιδήποτε συμβαίνει πάνω στο νησί, αφορά στους κατοίκους, τους δημότες, την ποιότητα της ζωής τους, την καθημερινότητά τους. Συνεπώς, όλα είναι θέματα του Δήμου και οφείλει να είναι μπροστάρης στα προβλήματα του τόπου.
Δυστυχώς, τόσα χρόνια μιλάμε για Αυτοδιοίκηση, αλλά δεν υπάρχει στην πράξη. Όλα καθορίζονται από το κέντρο και τελικώς, βλέπουμε ότι παραμένει η συγκέντρωση χωρίς καμία αποκέντρωση όπως θα έπρεπε.
• Έχετε ζήσει την πορεία και την εξέλιξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εδώ και δεκαετίες. Σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι επιτεύχθηκαν οι (θεσμικοί) στόχοι για τους οποίους αγωνίσθηκαν οι αιρετοί σε άλλες εποχές;
Σίγουρα κάποια πράγματα έχουν εξελιχθεί και η κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, αλλά οι διεκδικήσεις για τους δήμους παραμένουν στα ίδια. Ένα παράδειγμα είναι οι παραλίες. Ενώ περιήλθαν στους δήμους, η κεντρική εξουσία αποφάσισε διαφορετικά. Από αυτό και μόνον, οι ΟΤΑ χάνουν πόρους.
Γνωρίζει ο κόσμος ότι το κράτος, έχει οφειλές προς τους δήμους από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004; Καταλαβαίνετε ποια είναι η δήθεν αποκέντρωση που ήθελαν; Δεν έχουν αλλάξει πολλά (εκτός από μερικά σημεία) ενώ οι αρμοδιότητες περισσότερο συρρικνώνονται παρά το αντίθετο. Τελικά, ο δήμος έχει μετατραπεί σε εκτελεστή της κεντρικής εξουσίας αφού έχει περιορισμένες ελευθερίες κινήσεων σε πολλά επίπεδα. Το… ‘αυτόνομο’ δεν υπάρχει!
Από την άλλη, δεν μπορούν να εκτελέσουν πολλά έργα. Το κεντρικό κράτος, έχει επενδύσει στο ΕΣΠΑ με συνέπεια, οι δήμοι να έχουν συρρικνώσει τα δικά τους Τεχνικά Προγράμματα. Το ΕΣΠΑ είναι μια συλλογική διαδικασία που εξαρτάται από τα υπουργεία. Ο κάθε δήμος, προσπαθεί να κουμπώσει δικές του ανάγκες πάνω σε αυτό –ασχέτως αν είναι προτεραιότητά του ή όχι.
• Κατά την άποψή σας, τι θα πρέπει να προτάξει η δημοτική αρχή;
Στην οικονομική αυτονομία του Δήμου Ρόδου την οποία μπορεί να την επιτύχει μέσα από διάφορες διαδικασίες. Π.χ. μέρος της τοπικής φορολογίας μπορεί να περιέλθει στον Δήμο, μέρος των εσόδων από τους αρχαιολογικούς χώρους, τα δημόσια κτήματα, την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας κ.ά. Αν υπάρξει μέριμνα και διεκδίκηση, ο Δήμος μπορεί να βρει έσοδα και να βελτιώσει τα οικονομικά του.
Ακόμη και το Τέλος Ανθεκτικότητας που συζητούν οι ΟΤΑ, κινείται στο ίδιο μήκος κύματος. Αντί να υπάρχει αυτονομία, υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερος εναγκαλισμός από το κράτος και όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις. Ένα σύστημα, δηλαδή, που δεν θέλει ισχυρούς δήμους.
• Ένα μεγάλο (και μόνιμο) ζήτημα χωρίς λύση, είναι η κατάσταση στις Δημοτικές Ενότητες (πρώην δήμους στο νησί). Τα τοπικά συμβούλια δεν μπορούν να διαχειριστούν την καθημερινότητα, είναι με τα χέρια δεμένα και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες.
Αυτά έχουν να κάνουν με την τοπική πολιτική βούληση! Μπορεί η δημοτική αρχή, με αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου, να αποκεντρώσει προσωπικό, αρμοδιότητες και προϋπολογισμό ώστε να έχουν ρόλο. Αυτή την στιγμή ο ρόλος τους είναι περιορισμένος, σχεδόν γνωμοδοτικός. Απευθύνονται στον εκάστοτε αντιδήμαρχο που δεν έχει πολλά περιθώρια για να κάνει παρεμβάσεις και αναγκάζεται στον άλλο αντιδήμαρχο κ.ο.κ. Το λάθος, έγινε εξ υπαρχής: απ’ όταν έγινε ο Καλλικράτης, όλα αυτά ήταν πολιτικές επιλογές. Θα μπορούσαν να λειτουργούν διαφορετικά στις Δημοτικές Ενότητες ενώ την υψηλή εποπτεία να την έχει ο κεντρικός Δήμος.
Γι’ αυτό και απαιτείται να γίνει αποκέντρωση τόσο στις Δ.Ε. όσο και στα Τ.Σ. για να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα, επί τόπου και να μην υπάρχουν καθυστερήσεις. Και τελικώς, με όλη αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, οι δημότες αποστασιοποιούνται από την πολιτική, από τα τοπικά πράγματα, γιατί απογοητεύονται. Και είναι φυσικό, αφού οι πολίτες δεν έχουν άλλο σημείο αναφοράς εκτός από τον Δήμο, για τα τοπικά προβλήματα. Γι αυτό και απαξιώνεται στα μάτια του κόσμου…
Με αυτές τις πρακτικές, οι δήμοι θα χάνουν δυνάμεις και θα έρχονται οι ιδιώτες να τους αποκαταστήσουν. Δεν είμαι αντίθετος στην ιδιωτική συμμετοχή, αλλά θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί. Αυτό που χρειάζονται οι δήμοι είναι ενδυνάμωση και όχι απαξίωση…
• Να κλείσουμε με τα θέματα της δικής σας Δημοτικής Ενότητας. Κάνατε αναφορά στο δημοτικό συμβούλιο για μερικά από αυτά και θα ήθελα το σχόλιό σας.
Να αναφέρω το θέμα της διάβρωσης των ακτών, που έρχεται από πολύ παλιά. Οι διαδικασίες δεν προχωρούν, αλλά η θάλασσα προχωράει και δεν θα περιμένει εμάς!!! Χρειάζονται έργα που θα ανασχέσουν το φαινόμενο. Παρακολουθούμε την κατάσταση και ανησυχούμε έντονα, αφού στα επόμενα χρόνια, ο δρόμος θα… εξαφανιστεί (!). Κατά καιρούς οι προηγούμενες δημοτικές αρχές έκαναν προσπάθειες, όπως και το Λιμενικό Ταμείο αλλά δεν προχώρησε ακόμη κάτι ουσιαστικό. Υπήρχε μια παλαιότερη μελέτη όχι μόνον για την διάβρωση των ακτών αλλά και μια προσέγγιση χωροταξική / πολεοδομική για όλο το παραλιακό μέτωπο –που ανήκει στο Δημόσιο. Μάλιστα, είχαν γίνει μελέτες με το Πανεπιστήμιο Πατρών για το θέμα και προχώρησαν σε μια σειρά από παρεμβάσεις, σε πειραματικό επίπεδο στην περιοχή του Θεολόγου και σε μήκος 500 μέτρων μετώπου ακτής, όπου παρατηρήθηκε ότι το φαινόμενο, σταμάτησε. Δυστυχώς, ερχόμαστε σήμερα, μετά από 20 χρόνια, να διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε σε πολύ επικίνδυνο σημείο. Επιπρόσθετα, καταγράφεται ένα πολύ σοβαρό φαινόμενο: το νησί ‘βυθίζεται’ στην δυτική πλευρά του και ‘αναδύεται’ στην ανατολική πλευρά του (!). Αυτό, επιταχύνει την διάβρωση και πρέπει να παρέμβουμε άμεσα.
Σχετικά με τις απαλλοτριώσεις στο γνωστό Στενό, θέλω να σημειώσω πως, όταν κατεδαφιστούν η περιοχή αυτή θα μετατραπεί σε ένα… κέντρο διερχόμενων οχημάτων!
Αυτό το μέρος, ήταν το παλιό –ιστορικό- κέντρο της Κρεμαστής. Αργότερα άλλαξαν τα δεδομένα, λόγω της κατασκευής του αεροδρομίου κ.λπ.
Μην ξεχνάμε ότι η Κρεμαστή έχει πλέον υποβαθμιστεί. Έκλεισε η τράπεζα, έκλεισε το ταχυδρομείο ακόμη και ο Δήμος αφού δεν έχει προσωπικό. Και τα καφέ που ανήκουν στη ΔΕΡΜ ΑΕ παραμένουν κλειστά εδώ και χρόνια, επειδή έχουν κολλήσει σε κάποιες διαδικασίες –λόγω ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Μπορούσαν, παράλληλα να λειτουργούν. Δυστυχώς, η Κρεμαστή, έχει ‘νεκρώσει’ πολιτισμικά.
