«Ολαρία – ολαρά, δάγκωσε με πιο βαθιά»

Άκουγα νωρίς το πρωί, στο ραδιόφωνο τον Διονύση Σαββόπουλο να τραγουδάει «Ολαρία – Ολαρά,

αχ, ο Όλιβερ Τουίστ χαμογελάει και ο Αδόλφος του χαϊδεύει τα μαλλιά…» από τον παλιό καλό του δίσκο 10 χρόνια κομμάτια. Σταμάτησα στην άκρη του δρόμου και άρχισα να γράφω αυτές τις γραμμές πάνω σε μια χαρτοπετσέτα. Δεν ξέρω γιατί αλλά το τραγούδι μου θύμισε όσα σημεία και τέρατα συμβαίνουν γύρω μας, που είναι τόσα πολλά που ο κόσμος, νομίζει κανείς, ότι άρχισε να συνηθίζει και δεν διαμαρτύρεται όσο πρέπει. Υπάρχουν πράγματα και καταστάσεις που κάθε ενεργός πολίτης πρέπει να διαμαρτύρεται και να μην τα καταπίνει. Φτάνει πια! Προχθές ο επιλαχών Βουλευτής Γιώργος Κυρίτσης του ΣΥΡΙΖΑ, που μόλις αναλάμβανε καθήκοντά του, σαν έτοιμος από καιρό εξαπέλυσε τον διχαστικό του λόγο, σε άρθρο του στην «Αυγή». Ο Βουλευτής που κατέλαβε την έδρα της Β. Κατριβάνου μετά την πρόσφατη παραίτησή της, σε άρθρο του, που τιτλοφορείται «Είμαστε και φαινόμαστε», υποστηρίζει ότι «Γι’ αυτό ακριβώς ψηφίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο, για να μετακυλήσει όσο μπορεί τα βάρη στους μενουμευρωπαίους, και αυτό ακριβώς κάνει».

Ποιος θα τραβήξει το αυτί αυτού του ανθρώπου που σπέρνει διχόνοια και διαχωρίζει τον Ελληνικό λαό με τρόπο αντιδημοκρατικό και απαράδεκτο; Τι περιμένει ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και δεν τον στέλνει από κει που ήρθε; Ως πότε οι σκοπιμότητες και το «πολιτικό κόστος» θα καθορίζουν την ποιότητα και το ηθικό επίπεδο του Κοινοβουλίου και της Δημοκρατίας μας; Ο άνθρωπος αυτός είναι άκρως επικίνδυνος και αποδεικνύεται ικανός ως γλωσσοπλάστης αφού το μενουμευρωπαίοι είναι «πιασάρικο» και περνάει, αλλά επίσης, αν και αριστερός, ως όψιμος υποστηρικτής του φλεγματικού και παροιμιώδους αγγλοσαξονικού ρητού «διαίρει και βασίλευε».

Σε μια παρόμοια περίπτωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έστειλε αδιάβαστο» τον Φαήλο Κρανιδιώτη ο οποίος με επίσης διχαστικό λόγο, είχε πει πρόσφατα ευκαιρίας δοθείσης «έξι ακόμη κυπαρίσσια στο Γουδί», διαγράφοντάς τον από την Κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά…

Η προσβολή του «μενουμευρωπαίοι» απευθύνεται σε ολόκληρο τον Ελληνικό λαό και όχι μόνο σε όσους ψήφισαν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα. Η φοροκαταιγίδα, η αύξηση του ΦΠΑ και η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά, χτυπάει αδιακρίτως όλους τους Έλληνες. Την 1^η Ιουνίου 2016 αδειάζει ακόμα περισσότερο, η τσέπη όλων, υποτιμάται και ισοπεδώνεται το εισόδημά μας και η φτωχοποίηση της κοινωνίας μας γιγαντώνεται, είτε ψηφίσαμε ΝΑΙ είτε ψηφίσαμε ΟΧΙ στο περίφημο δημοψήφισμα. Ως γνωστόν βέβαια, το καθαρό ΟΧΙ έγινε στο τέλος ΝΑΙ. Αυτό μάλλον το ξεχνάει ο «οχιευρωπαίος» πολιτικός ή αν το θυμάται, τότε ίσως νομίζει ότι μας δουλεύει όλους. Κάνει λάθος. Όλοι γνωρίζουν και όλοι θυμούνται. Το ποσοστό του ΟΧΙ τότε ήταν 61,31%, υπερδιπλάσιο δηλαδή από το υψηλότερο ιστορικά ποσοστό που έλαβε ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ… Άνθρωποι όλων των παρατάξεων, όλων των πολιτικών πεποιθήσεων και απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα αλλά και από κάθε εισοδηματική στάθμη ψήφισαν ΟΧΙ. Τι σημαίνει αυτό; Αυτοί δεν θα πληρώσουν φόρους; Σε ότι αγοράζουν δεν θα επιβαρύνονται με ΦΠΑ; Ή μήπως τους φόρους, τον αυξημένο ΕΝΦΙΑ και τις ακριβές μπύρες θα πληρώσει μόνο το 38,69% των Ελλήνων που ψήφισαν ΝΑΙ; «Τόσα κατάλαβε, τόσα λέει» ο κύριος αυτός κατά τη δική του έκφραση… για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος στο Καίσαρι…

Στην Αρχαία Ελλάδα, αν έκριναν, ότι κάποιος έβλαπτε το πολίτευμα και τη Δημοκρατία με τη συμπεριφορά του, αυτός εξοστρακιζόταν.

Μήπως και στη σύγχρονη Ελλάδα, πρέπει να υπάρξει ένας ισχυρός θεσμός Κοινοβουλευτικής τάξης ούτως ώστε όποιος προσβάλλει βάναυσα και παραβιάζει τις Δημοκρατικές Αρχές, να εξοστρακίζεται;

Γιάννης Φλεβάρης