O πρόεδρος της ΝΔ μιλώντας για τον πατέρα του, σε έναν έντονα συναισθηματικό επικήδειο ανέφερε «Οποιος θα ήθελε να σε γνωρίσει θα έπρεπε να δει που είναι ο τάφος σου. Χρειαζόσουν μόνο τη Μαρίκα σου και τα Λευκά Ορη που περπατούσες με την κατσούνα σου. Ησουν ο τελευταίος μιας γενιάς που πέρασε μέσα από συμπληγάδες. Μιας γενιάς που τίποτα δεν ένιωθε αδύνατο ή ακατόρθωτο». Ο πρόεδρος της ΝΔ είπε ακόμα:
«Η πολιτική του παρακαταθήκη είναι αειθαλής, όπως και συ. Να λέμε αλήθεια και να μην κολακεύουμε το λαό. Να επιδιώκουμε την ενότητα και όχι το διχασμό. Να μην ξεχνάμε ποτέ ότι το μέλλον της Ελλάδας είναι στο κέντρο της Ευρώπης. Σε ικανοποιούσε ταυτόχρονα -αλλά δεν σου αρκούσε- που ήσουν μπροστά από την εποχή σου και δικαιώθηκες εν ζωή. Ηξερες ότι το κακό που πάλεψες μια ζωή -ο διχασμός, η μισαλλοδοξία- είναι ζωντανά. περνά στη δική μας γενιά να αντιμετωπίσουμε το φθόνο, το διχασμό. Θυμίζω τους στίχους του Κωστή Παλαμά χρωστάμε σ’ αυτούς που θα’ ρθουν- οι αγέννητοι νεκροί».
Στο τέλος του επικηδείου ο πρόεδρος της ΝΔ πρόσθεσε: «Αφήνεις πίσω σου το πιο ωραίο και σημαντικό: Μια μεγάλη, μια ενωμένη οικογένεια. Τέσσερα παιδιά, δεκατρία εγγόνια, δεκατρία δισέγγονα και δύο ακόμα που δεν θα προφτάσεις να γνωρίσεις.
Για την καθεμία και τον καθένα ξεχωριστά, ήσουν η κολώνα του σπιτιού, ένας βράχος σταθερότητας στον οποίο όλοι βρίσκαμε καταφύγιο, για τις μικρές ή μεγάλες μας ανησυχίες. Μας έδειξες ότι η ζωή είναι ένα βιβλίο γεμάτο εκπλήξεις και πως το αληθινό μέτρο της επιτυχίας είναι να μπορούμε να σηκωνόμαστε ξανά, όταν πέφτουμε.
Μας έμαθες να νιώθουμε αυθεντικοί και να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό που πραγματικά είμαστε. Αλλά δεν μας επέτρεπες ποτέ να ξεχάσουμε ότι, μαζί με τα προνόμια, έρχονται υποχρεώσεις και μια μεγάλη ευθύνη.
Θα έρθει η ώρα που η γλυκιά σου ανάμνηση θα φέρει το χαμόγελο στα χείλη μας, πριν τρέξουν τα δάκρυα από τα μάτια μας. Αλλά όχι ακόμα. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι καπετάνιος της μοίρας του και αφέντης της ψυχής του».
