Για 11 και πλέον μερόνυχτα έκαιγε η πυρκαγιά το νησί μας προκαλώντας μια τραγωδία, πάνω από 200.000 στρέμματα κάηκαν. Χάθηκε δάσος, με τη σπάνια ομορφιά του, την πανίδα και τη χλωρίδα του, χάθηκαν καλλιέργειες, χάθηκαν σπίτια. Η οργή του κόσμου είναι πέρα για πέρα δικαιολογημένη.
Η πολιτική κόστους – οφέλους της ΕΕ καθιστά την πρόληψη πρακτικά ανύπαρκτη
Είναι τεράστιες οι ευθύνες όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Δημοτική και Περιφερειακή αρχή για αυτή την τεράστια καταστροφή, στην ουσία ένα προδιαγεγραμμένο έκγλημα. Όλοι τους υπερασπίζονται τη λεγόμενη πολιτική του “κόστους- οφέλους”. Κόστος για αυτούς είναι ότι αφορά τις λαϊκές ανάγκες και όφελος ότι εξασφαλίζει κέρδη για τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Αυτός είναι ο λόγος που το δάσος της Ρόδου είχε να καθαριστεί 50 χρόνια, από το 1973, ενώ σε άσχημη κατάσταση ήταν και οι δασικοί δρόμοι, οι υποδομές πυροπροστασίας. Για αυτό η πυροσβεστική υπηρεσία υποστελεχωμένη, με προσωπικό αποσπασμένο μόνιμα στη Fraport, με παλαιωμένο εξοπλισμό, που συχνά αποδείχθηκε στα μέτωπα της φωτιάς από δυσλειτουργικός ως άχρηστος.
Πάνω στην έλλειψη πρόληψης αναδεικνύονται τραγικά περιστατικά. Επιβεβαιώνεται ότι το κράτος, που τόσο ικανό και επιδέξιο είναι όταν πρόκειται για τους λίγους, για τους μεγαλοξενοδόχους, τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους, τις τράπεζες, τόσο αποδεικνύεται ανίκανο στην κάλυψη των αναγκών μας, στην υπεράσπιση της ζωής μας, των κόπων μας, του μέλλοντος των παιδιών μας.
Η ανύπαρκτη πρόληψη υπονόμευσε την επιχειρησιακή ικανότητα των πυροσβεστικών δυνάμεων και του λαού
Ο λαός του νησιού έδωσε με μεγάλο ηρωισμό και αυταπάρνηση τη μάχη ενάντια στην πυρκαγιά, παρατώντας τις δουλειές τους, μαζί με τις πυροσβεστικές δυνάμεις. Πραγματικά η λαϊκή κινητοποίηση ήταν τεράστια. Συνεχώς κατευθύνονταν στα μέτωπα εθελοντές, από όλο το νησί και όχι μόνο από τις περιοχές που απειλούνταν. Στην πρώτη γραμμή ήταν και τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Χαιρετίζουμε την τεράστια λαϊκή κινητοποίηση στα μέτωπα της φωτιάς και στα κέντρα φιλοξενίας. Δείχνουν τη μεγάλη δύναμη του λαού και επιβεβαιώνουν το σύνθημα του ΚΚΕ, που γεννήθηκε στις καταστροφικές πυρκαγιές της Εύβοιας: “μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό”.
Την ίδια ώρα ο κρατικός μηχανισμός αποδείχθηκε γυμνός:
· Κυβέρνηση και Περιφέρεια έλεγαν κάθε πρωί ότι η φωτιά είναι υπό έλεγχο ενώ αυτή έκαιγε τεράστιες εκτάσεις. Κόστισε ακριβά η προσπάθεια υποβάθμισης της πυρκαγιάς για μην πληγεί το τουριστικό κεφάλαιο. Ειδικά τις πρώτες μέρες
που υπήρχε άπνοια, υπήρχε η δυνατότητα με ενίσχυση των μέσων και καλό συντονισμό των χιλιάδων εθελοντών να αντιμετωπιστεί η φωτιά πριν πάρει αυτές τις καταστροφικές διαστάσεις. Αν πίστευε κανείς όσα έλεγαν στα ΜΜΕ θα έπρεπε να επιχειρήσουν δεκάδες εναέρια μέσα. Ωστόσο ο κόσμος όσο και αν κοίταζε τον ουρανό δεν τα έβλεπε.
· Το πολυδιαφημισμένο σχέδιο εκκένωσης αποδείχθηκε για γέλια και για κλάματα. Η αλήθεια είναι ότι την εκκένωση αυτή την έκανε ο λαός του νησιού, αφού ο κρατικός μηχανισμός εγκατέλειψε τον κόσμο. Ήταν χαρακτηριστική η εικόνα χιλιάδων τουριστών με τις βαλίτσες και τα παιδιά τους στα χέρια να περπατούν στο σκοτάδι μέχρι το ξημέρωμα ψάχνοντας καταφύγιο, με τους ντόπιους να τους βοηθούν με όλους τους τρόπους. Ακόμα και στα κέντρα φιλοξενίας που άνοιξαν, ο λαός της Ρόδου μέσα σε λίγες ώρες είχε συγκεντρώσει τεράστιες ποσότητες από είδη πρώτης ανάγκης, όταν ο Δήμος μετά από μέρες, κοκορευόταν στα ΜΜΕ ότι προμηθεύτηκε…400 υπνόσακους. Αξιοσημείωτο είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις οι ξενοδόχοι αποφάσιζαν την εκκένωση ή όχι, δείχνοντας ότι στη Ρόδο αυτοί είναι το κράτος.
· Αποτέλεσμα της πολιτικής τους: o κίνδυνος για χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλους, αλλά και άλλους βιοπαλαιστές να χάσουν τη σεζόν και να μη βγάλουν το εισόδημα που προσδοκούν για να βγει ένας δύσκολος χειμώνας, ενώ ο τουρισμός στο νησί έχει υποστεί δυσφήμιση και για την επόμενη χρονιά.
Το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι δεν υπήρχε κανείς σε όλα τα μέτωπα που να μπορεί με σαφείς εντολές και κατευθύνσεις, να αξιοποιήσει την τεράστια δύναμη των εθελοντών, με αποτέλεσμα να κάνει ο καθένας ότι καταλάβαινε. Ευτυχώς μες στο λαό βρέθηκαν έμπειρες δυνάμεις, που κατηύθυναν τον κόσμο με αποτέλεσμα να σωθούν χωριά. Και αυτό την ώρα που το κράτος τους έλεγε “τρεχάτε μακριά”.
Συμπέρασμα: το κράτος τους, κυβέρνηση, περιφέρεια, δήμοι φαίνονταν ανίκανοι γιατί δεν είχαν πάρει κανένα μέτρο πρόληψης. Η πολιτική τους αποδεικνύεται από τα γεννοφάσκια της ανίκανη να προασπίσει τα λαϊκά συμφέροντα.
Στη δύσκολη επόμενη μέρα η λύση είναι ο αγώνας του λαού, με το ΚΚΕ μπροστά
Η επόμενη μέρα είναι δύσκολη. Χρειάζεται πάλη για να επουλώσει το νησί τις πληγές του. Να δυναμώσει η διεκδίκηση των απλών λαϊκών ανθρώπων, αφού ξέρουμε ότι οι μεγαλοξενοδόχοι θα βρουν την άκρη τους. Θα πάρουν τις παχυλές χρηματοδοτήσεις, αφού για αυτούς το κράτος πάντα έχει. Και έχει λόγω της βαριάς φορολογίας που πληρώνουν τα εργατικά λαϊκά στρώματα.
Ήδη η καταστροφή έχει αφήσει τα σημαδια της σε όλους τους τομείς της ζωής του νησιού. Η τουριστική σαιζόν δεν είναι βέβαιο αν θα ανακάμψει, με την εικόνα αυτές τις μέρες σε όλο το νησί να μεγαλώνει την ανησυχία.
Όπως ο λαός του νησιού μπήκε μπροστά για να σταματήσει τη φωτιά, έτσι πρέπει να μπεί και τώρα μπροστά για να μη φορτωθεί πάλι αυτός τα “σπασμένα”. Τώρα είναι η ώρα της διεκδίκησης:
· Για να μη μείνουν χωρίς εισόδημα οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, οι επαγγελματίες οι αγρότες που έχασαν καλλιέργειες και ζώα. Να στηριχτεί ο κόσμος που θα δεχτεί πλήγμα από τις συνέπειες στον τουρισμό. Να καλύψει το κράτος και η εργοδοσία τις απώλειες στο εργατικό λαϊκό εισόδημα. Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι που δε θα δουλέψουν να αποζημιωθούν στο ύψος της σύμβασής τους, και να ασφαλιστούν κανονικά. Να μη χαθεί το επίδομα ανεργίας για κανένα εργαζόμενο. Με την επαναλειτουργία των ξενοδοχείων και εστιατορίων να επανενταχθούν όλοι οι εργαζόμενοι. Αντίστοιχα να στηριχτούν οι αυτοαπασχολούμενοι και επαγγελματίες με αναστολή στην πληρωμή λογαριασμών και δόσεων.
· Για να αποζημιωθούν όσοι έχουν πληγεί στο 100% της καταστροφής χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
