Mε απόφαση που εξέδωσε το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου απορρίφθηκε ουσία η έφεση που ασκήθηκε για την ακύρωση απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την οποία είχε απορριφθεί αγωγή για την ακύρωση διαθήκης που άσκησε ένας κάτοικος Αττικής κατά πρώην αντιδημάρχου ιατρού.
Τον Ιούλιο του 2020 απεβίωσε στη Ρόδο σε ηλικία 86 ετών μια ημεδαπή η οποία δεν κατέλιπε αναγκαίους κληρονόμους.
Περαιτέρω, με πρακτικό δημοσίευσης ιδιογράφου διαθήκης του Ειρηνοδικείου Ρόδου κατόπιν αιτήσεως συμβολαιογράφου, δημοσιεύτηκε ιδιόγραφη διαθήκη της θανούσης, με την οποία εγκατέστησε κληρονόμο της τον εναγόμενο, του οποίου ήταν νονά, στο σύνολο της περιουσίας της.
Η ως άνω ιδιόγραφη διαθήκη είχε κατατεθεί στον συμβολαιογράφο και είχε συνταχθεί πράξη κατάθεσης ιδιόγραφης διαθήκης.
Περαιτέρω, η διαθέτις είχε συντάξει 6 προγενέστερες διαθήκες.
Ο ενάγων διατείνεται ότι η από 11 Ιανουαρίου 2020 ιδιόγραφη διαθήκη, με την οποία η διαθέτις ανεκάλεσε ρητά τις προηγούμενες διαθήκες της είναι άκυρη διότι η υπογραφή της δεν έχει τεθεί σε σημείο που να καλύπτει το κείμενο της διαθήκης αλλά κάτωθι φράσης η οποία συνιστά παραπομπή.
Από την επισκόπηση της διαθήκης προέκυψε σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου ότι η διαθέτις έχει θέσει την υπογραφή της κάτωθι φράσης, με τρόπο ώστε αυτή να καλύπτει όλο το κείμενο.
Επομένως δοθέντος ότι η υπογραφή του διαθέτη τίθεται επί ποινή ακυρότητας, στο τέλος της διαθήκης, διότι πρέπει να καλύπτει με το κύρος της το όλο περιεχόμενό της και να σημαίνει το πέρας αυτής, προϋπόθεση που εν προκειμένω συντρέχει, με την υπογραφή της η διαθέτις κάλυψε και την ως άνω παραπομπή-συμπλήρωση χωρίς η τελευταία να αποτελεί ξεχωριστή διάταξη αλλά αποτελεί πάντως με τη διαθήκη ενιαίο οργανικό σύνολο, που αποδίδει ως ενότητα την τελευταία βούληση της συντάκτριας ως διαθέτιδος.
Η προσθήκη αυτή, που φέρει την υπογραφή της διασάφησης της περιεχόμενης στο κύριο σώμα της διαθήκης διάταξης, η οποία διευκρινίζει την έννοια της φράσης «μοναδικό κληρονόμο» συμπληρώνοντας έτσι στο σημείο αυτό τη βούλησή της να καταστήσει μοναδικό της κληρονόμο στο σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας της τον εναγόμενο.
Η προσθήκη αυτή, όπως έκρινε το δικαστήριο, έχει τεθεί αποκλειστικώς και μόνο χάριν διασαφήσεως ή και συμπληρώσεως ακόμη για τον ίδιο σκοπό του κειμένου αυτού, με το οποίο τελεί σε τέτοια συνοχή, ώστε προκύπτει κατά τρόπο αναμφισβήτητο ότι τελεί σε οργανική ενότητα προς την εκφραζόμενη στο κύριο σώμα του κειμένου της διαθήκης τελευταία βούληση της διαθέτιδος, την οποία αποσαφηνίζει ή και συμπληρώνει για την πληρέστερη διατύπωσή της.
Από την εκτίμηση του όλου περιεχομένου του εγγράφου αυτού, το οποίο φέρει όλα τα απαιτούμενα κατά το νόμο στοιχεία για τη σύνταξη μίας έγκυρης ιδιόγραφης διαθήκης, ήτοι φέρει πλήρη χρονολογία, την υπογραφή του συντάκτη του στο τέλος του κειμένου, αποδεικνύεται σαφώς ότι πρόκειται για τη διαθήκη της παραπάνω αποβιωσάσης, η οποία συντάχθηκε με τη σοβαρή πρόθεσή της για την παραγωγή εννόμων συνεπειών, δηλαδή για τη ρύθμιση της τύχης των περιουσιακών στοιχείων της για το χρόνο μετά το θάνατό της.
Τα δικαστήρια και του πρώτου και του δεύτερου βαθμού έκριναν ως εκ τούτου έγκυρη την διαθήκη και απέρριψαν ως ουσιαστικά αβάσιμη την κύρια βάση της υπό κρίση αγωγής.
Απορρίφθηκε εξάλλου και ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι η διαθέτις δεν είχε συνείδηση των πράξεών της, ευρισκόμενη σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή, όπως αβασίμως υποστηρίζει ο ενάγων και πως ο ισχυρισμός αυτός δεν επαληθεύεται από τα αποδεικτικά μέσα.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Βασίλης Μπέης.
