Θόρυβο έχει προκαλέσει στους κόλπους των ιατρών του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου το γεγονός ότι αναισθησιολόγος του μαιευτηρίου «Έλενα Βενιζέλου» τέθηκε σε δεκαπενθήμερη αργία λόγω σοβαρής εμπλοκής που διαπιστώθηκε κατά τον έλεγχο των τίτλων σπουδών του.
Ο ιατρός, που μετά την παρέλευση της αργίας, θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις για το πτυχίο του, στο υπουργείο Υγείας, υπηρετούσε συγκεκριμένα στο ΕΣΥ επί 18 έτη, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της θητείας του, μέχρι και την 10η Οκτωβρίου 2011, οπότε και ανέλαβε καθήκοντα στο νοσοκομείο της Αθήνας, το υπηρέτησε στο νοσοκομείο της Ρόδου και μάλιστα με βαθμό διευθυντή!
Ο ιατρός κρίθηκε για τον βαθμό του διευθυντή στο νοσοκομείο «Έλενα Βενιζέλου» τον Μαϊο του 2013 με ομόφωνη απόφαση του αρμοδίου Συμβουλίου.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες του νοσοκομείου που ελέγχουν τους τίτλους σπουδών των γιατρών στο πλαίσιο συνολικού ελέγχου που γίνεται στη δημόσια διοίκηση, και ιδίως σε ό,τι αφορά τους τίτλους από Πανεπιστήμια της αλλοδαπής, ζήτησαν το πτυχίο του 58χρονου αναισθησιολόγου από το Πανεπιστήμιο της Νάπολι, πλην όμως αυτό ουδέποτε απεστάλη στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η απάντηση που έλαβαν οι αρμόδιοι στο ελληνικό νοσηλευτικό ίδρυμα είναι ότι το πτυχίο του συγκεκριμένου γιατρού, όπως και άλλα σημαντικά αρχεία ενδεχομένως να έχουν καταστραφεί λόγω πυρκαγιάς που είχε προκληθεί πριν από κάποια χρόνια.
Ο 58χρονος γιατρός, με πτυχίο κατά δήλωσή του από την Ιατρική Σχολή της Νάπολι στην Ιταλία, υπηρετεί στο νοσοκομείο «Έλενα Βενιζέλου» με τον βαθμό του διευθυντή τα τελευταία επτά χρόνια.
Ο γιατρός υποστήριξε πως το πτυχίο του είναι κατατεθειμένο στον Ιατρικό Σύλλογο της Ρόδου, όπου έγινε μέλος μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στην Ιταλία.
Ωστόσο, η αργία ήταν μονόδρομος βάσει του νόμου μετά την αδυναμία κατάθεσης του πρωτότυπου εγγράφου σε συνδυασμό με την αρνητική απάντηση του Πανεπιστημίου καθώς και του Προξενείου περί εύρεσης του συγκεκριμένου αποφοίτου Ιατρικής.
Πηγές του νοσοκομείου, πάντως, υποστηρίζουν πως η υπόθεση με το χαμένο πτυχίο του αναισθησιολόγου και η αργία για τον συγκεκριμένο γιατρό, αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα για τη νευραλγική, πλην όμως αποδεκατισμένη, αυτή ειδικότητα του μαιευτηρίου.
Μόλις έξι αναισθησιολόγοι καλούνται να σηκώσουν το βάρος των εφημεριών και των χειρουργείων στο δημόσιο νοσοκομείο, τη στιγμή που βάσει των περιστατικών που χειρίζονται απαιτείται τουλάχιστον διπλάσιος αριθμός αναισθησιολόγων.
Αναισθησιολόγος χωρίς κατοχή πτυχίου
